Job 27

1 Job reprit son discours et dit:

Ayub meneruskan uraiannya, katanya, "Demi Allah yang hidup, yang tak memberi keadilan kepadaku,

2 Par le Dieu vivant qui me refuse justice, par le Tout-Puissant qui remplit mon âme d’amertume:

3 aussi longtemps que j’aurai la respiration, que le souffle de Dieu sera dans mes narines,

aku bersumpah: Selama Allah masih memberi napas kepadaku, selama nyawa masih ada dalam badanku,

4 mes lèvres ne prononceront rien d’inique, ma langue ne proférera pas le mensonge.

bibirku tak akan menyebut kata dusta, lidahku tak akan mengucapkan tipu daya.

5 Loin de moi la pensée de vous donner raison! Jusqu’à ce que j’expire, je défendrai mon innocence.

Jadi, tak mau aku mengatakan bahwa kamu benar; sampai mati pun kupertahankan bahwa aku tak cemar.

6 J’ai entrepris ma justification, je ne l’abandonnerai pas; mon cœur ne condamne aucun de mes jours.

Aku tetap berpegang kepada kepatuhanku, dan hati nuraniku pun bersih selalu.

7 Que mon ennemi soit traité comme le méchant! Que mon adversaire ait le sort de l’impie!

Semoga musuhku dihukum sebagai pendurhaka, dan lawanku dihajar sebagai orang durjana.

8 Quel sera l’espoir de l’impie quand Dieu le retranchera, quand il retirera son âme?

Adakah harapan bagi orang dursila pada saat Allah menuntut jiwanya?

9 Est-ce que Dieu écoutera ses cris, au jour où l’angoisse viendra sur lui?

Apakah Allah akan mendengar tangisnya bilamana kesulitan menimpa dia?

10 Trouve-t-il ses délices dans le Tout-Puissant? Adresse-t-il en tout temps ses prières à Dieu?

Seharusnya ia merindukan kesenangan dari Allah, dan berdoa kepada-Nya tanpa merasa lelah.

11 Je vous enseignerai la conduite de Dieu, et je ne vous cacherai pas les desseins du Tout-Puissant.

Kamu akan kuajari tentang besarnya kuasa Allah, kuberitahukan kepadamu rencana Yang Mahakuasa.

12 Voici que vous-mêmes, vous avez tous vu; pourquoi donc discourez-vous en vain?

Tetapi, kamu semua telah melihatnya sendiri. Jadi, mengapa kamu berikan nasihat yang tak berarti?"

13 Voici la part que Dieu réserve au méchant, l’héritage que les violents reçoivent du Tout-Puissant.

Maka berkatalah Zofar, "Beginilah caranya Allah Yang Mahakuasa menghukum orang yang lalim dan durhaka.

14 S’il a des fils en grand nombre, c’est pour le glaive; ses rejetons ne seront pas rassasiés de pain.

Jika anaknya banyak, mereka akan mati dalam perang dan anak cucunya akan hidup berkekurangan.

15 Ses survivants seront ensevelis dans la mort, leurs veuves ne les pleureront pas.

Sanaknya yang masih ada, mati karena wabah, dan janda-jandanya tidak menangisi mereka.

16 S’il amasse l’argent comme la poussière, s’il entasse les vêtements comme la boue,

Boleh saja peraknya bertimbun-timbun dan pakaiannya bersusun-susun,

17 c’est lui qui entasse, mais c’est le juste qui les porte, c’est le juste qui hérite de ton argent.

tetapi perak dan pakaian itu semua akan menjadi milik orang yang tulus hatinya.

18 Sa maison est comme celle que bâtit la teigne, comme la hutte que se construit le gardien des vignes.

Rumah orang jahat rapuh seperti sarang laba-laba, hanya rumah sementara seperti gubug seorang penjaga.

19 Le riche se couche, c’est pour la dernière fois; il ouvre les yeux, il n’est plus.

Ia membaringkan diri sebagai orang kaya, tetapi ia tak dapat mengulanginya, ketika ia bangun dari tidurnya, sudah hilang lenyaplah kekayaannya.

20 Les terreurs fondent sur lui comme des eaux, un tourbillon l’enlève au milieu de la nuit.

Kedahsyatan menimpa seperti air bah yang datang tiba-tiba. Angin ribut di malam hari meniup dan menyeret dia pergi.

21 Le vent d’orient l’emporte, et il disparaît; il l’arrache violemment de sa demeure.

Angin timur mengangkat dia, dan menyapunya dari rumahnya.

22 Dieu lance sur lui ses traits sans pitié, il fuit éperdu loin de sa main;

Ia dilanda tanpa kasihan, dan terpaksa lari mencari perlindungan.

23 on bat des mains à son sujet, de sa demeure on siffle sur lui.

Jatuhnya disambut orang dengan tepuk tangan; di mana-mana ia mendapat penghinaan."