Job 23

1 Alors Job prit la parole et dit:

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 Oui, aujourd’hui ma plainte est amère, et pourtant ma main retient mes soupirs.

امروز نیز شکایتم تلخ است، و با وجود ناله‌ام، دست او بر من سنگین است.

3 Oh! Qui me donnera de savoir où le trouver, d’arriver jusqu’à son trône!

4 Je plaiderais ma cause devant lui, et je remplirais ma bouche d’arguments.

و دعوی خود را ارائه می‌دادم و دلایل خود را به او می‌گفتم

5 Je saurais les raisons qu’il peut m’opposer, je verrais ce qu’il peut avoir à me dire.

و پاسخهایی را که به من می‌داد می‌شنیدم و می‌دانستم از من چه می‌خواهد.

6 M’opposerait-il la grandeur de sa puissance? Ne jetterait-il pas au moins les yeux sur moi?

آیا او با تمام قدرتش با من مخالفت می‌کرد؟ نه، بلکه با دلسوزی به حرفهایم گوش می‌داد

7 Alors l’innocent discuterait avec lui, et je m’en irais absous pour toujours par mon juge.

و شخص درستکاری چون من می‌توانست با او گفتگو کند و او مرا برای همیشه تبرئه می‌کرد.

8 Mais si je vais à l’orient, il n’y est pas; à l’occident, je ne l’aperçois pas.

ولی جستجوی من بی‌فایده است. به شرق می‌روم، او آنجا نیست. به غرب می‌روم، او را نمی‌یابم.

9 Est-il occupé au septentrion, je ne le vois pas; se cache-t-il au midi, je ne puis le découvrir.

هنگامی که به شمال می‌روم، اعمال او را می‌بینم، ولی او را در آنجا پیدا نمی‌کنم. به جنوب می‌روم، اما در آنجا نیز نشانی از وی نیست.

10 Cependant il connaît les sentiers où je marche; qu’il m’examine, je sortirai pur comme l’or.

او از تمام کارهای من آگاه است و اگر مرا در بوتهٔ آزمایش بگذارد مثل طلای خالص، پاک بیرون می‌آیم.

11 Mon pied a toujours foulé ses traces; je me suis tenu dans sa voie sans dévier.

من وفادارانه از خدا پیروی کرده‌ام و از راه او منحرف نشده‌ام.

12 Je ne me suis pas écarté des préceptes de ses lèvres; j’ai fait plier ma volonté aux paroles de sa bouche.

از فرامین او سرپیچی نکرده‌ام و کلمات او را در سینه‌ام حفظ نموده‌ام.

13 Mais il a une pensée: qui l’en fera revenir? Ce qu’il désire, il l’exécute.

او هرگز عوض نمی‌شود و هیچ‌کس نمی‌تواند او را از آنچه قصد کرده است منصرف نماید. او هر چه اراده کند انجام می‌دهد.

14 Il accomplira donc ce qu’il a décrété à mon sujet, et de pareils desseins, il en a beaucoup.

بنابراین هر چه برای من در نظر گرفته است به سرم خواهد آورد، زیرا سرنوشت من در اختیار اوست.

15 Voilà pourquoi je me trouble en sa présence; quand j’y pense, j’ai peur de lui.

به همین دلیل از حضور او می‌ترسم و وقتی به این چیزها فکر می‌کنم از او هراسان می‌شوم.

16 Dieu fait fondre mon cœur; le Tout-Puissant me remplit d’effroi.

خدای قادر مطلق جرأت را از من گرفته است و با تاریکی ترسناک و ظلمت غلیظ مرا پوشانده است.

17 Car ce ne sont pas les ténèbres qui me consument, ni l’obscurité dont ma face est voilée.