Job 22

1 Alors Eliphaz prit la parole et dit:

۱ پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

2 L’homme peut-il être utile à Dieu? Le sage n’est utile qu’à lui-même.

۲ «آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است.

3 Qu’importe au Tout-Puissant que tu sois juste? Si tu es intègre dans tes voies, qu’y gagne-t-il?

۳ آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟

4 Est-ce à cause de ta piété qu’il te châtie, qu’il entre en jugement avec toi?

۴ آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟

5 Ta malice n’est-elle pas immense, tes iniquités sans mesure?

۵ آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی،

6 Tu prenais sans motif des gages à tes frères, tu enlevais les vêtements à ceux qui étaient nus.

۶ چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی،

7 Tu ne donnais pas d’eau à l’homme épuisé, à l’affamé tu refusais le pain.

۷ به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟

8 La terre était au bras le plus fort, et le protégé y établissait sa demeure.

۸ امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود.

9 Tu renvoyais les veuves les mains vides, et les bras des orphelins étaient brisés.

۹ بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید.

10 Voilà pourquoi tu es entouré de pièges, et troublé par des terreurs soudaines,

۱۰ بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد.

11 au sein des ténèbres, sans voir, et submergé par le déluge des eaux.

۱۱ یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند.

12 Dieu n’est-il pas dans les hauteurs du ciel? Vois le front des étoiles: comme il est élevé!

۱۲ آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند.

13 Et tu disais: « Qu’en sait Dieu? Pourra-t-il juger à travers les nues profondes?

۱۳ و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟

14 Les nues lui forment un voile, et il ne voit pas; il se promène sur le cercle du ciel. »

۱۴ ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد.

15 Gardes-tu donc les voies anciennes, où marchèrent les hommes d’iniquité,

۱۵ آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند،

16 qui furent emportés avant le temps, dont les fondements ont été arrachés par les eaux.

۱۶ که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد

17 Eux qui disaient à Dieu: « Retire-toi de nous! Que pourrait nous faire le Tout-Puissant? »

۱۷ که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟

18 C’était lui pourtant qui avait rempli leurs maisons de richesses. — Loin de moi le conseil des méchants! —

۱۸ و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود.

19 Les justes voient leur chute et s’en réjouissent; les innocents se moquent d’eux:

۱۹ «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد.

20 « Voilà nos ennemis anéantis! Le feu a dévoré leurs richesses! »

۲۰ آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟

21 Réconcilie-toi donc avec Dieu et apaise-toi; ainsi le bonheur te sera rendu.

۲۱ پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید.

22 Reçois de sa bouche l’enseignement, et mets ses paroles dans ton cœur.

۲۲ تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه.

23 Tu te relèveras, si tu reviens au Tout-Puissant, si tu éloignes l’iniquité de ta tente.

۲۳ اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی

24 Jette les lingots d’or dans la poussière, et l’or d’Ophir parmi les cailloux du torrent.

۲۴ و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری،

25 Et le Tout-Puissant sera ton or, il sera pour toi un monceau d’argent.

۲۵ آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود،

26 Alors tu mettras tes délices dans le Tout-Puissant, et tu lèveras vers lui ta face.

۲۶ زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.

27 Tu le prieras, et il t’écoutera, et tu t’acquitteras de tes vœux.

۲۷ نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت.

28 Si tu formes un dessein, il te réussira, sur tes sentiers brillera la lumière.

۲۸ امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید.

29 A des fronts abattus tu crieras: « En haut! » et Dieu secourra celui dont les yeux sont abaissés.

۲۹ وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد.

30 Il délivrera même le coupable, sauvé par la pureté de tes mains.

۳۰ کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.»