Job 20
1 Alors Sophar de Naama prit la parole et dit:
Цофар дин Наама а луат кувынтул ши а зис:
2 C’est pourquoi mes pensées me suggèrent une réponse, et, à cause de mon agitation, j’ai hâte de la donner.
„Гындуриле меле мэ силеск сэ рэспунд, ши фрэмынтаря мя ну-мь дэ паче.
3 J’ai entendu des reproches qui m’outragent; dans mon intelligence, mon esprit trouvera la réplique.
Ам аузит мустрэрь каре мэ умплу де рушине, ши, дин адынкул минций меле, духул мэ фаче сэ рэспунд.
4 Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l’homme a été placé sur la terre,
Ну штий ту кэ демулт де тот, де кынд а фост ашезат омул пе пэмынт,
5 le triomphe des méchants a été court, et la joie de l’impie d’un moment?
бируинца челор рэй а фост скуртэ ши букурия нелеӂюитулуй, нумай де о клипэ?
6 Quand il porterait son orgueil jusqu’au ciel, et que sa tête toucherait aux nues,
Кяр дакэ с-ар ынэлца пынэ ла черурь ши капул й-ар ажунӂе пынэ ла норь,
7 comme son ordure, il périt pour toujours; ceux qui le voyaient disent: « Où est-il? »
ва пери пентру тотдяуна, ка мурдэрия луй, ши чей че-л ведяу вор зиче: ‘Унде есте?’
8 Il s’envole comme un songe, et on ne le trouve plus; il s’efface comme une vision de la nuit.
Ва збура ка ун вис ши ну-л вор май гэси; ва пери ка о ведение де ноапте.
9 L’œil qui le voyait ne le découvre plus; sa demeure ne l’apercevra plus.
Окюл каре-л привя ну-л ва май приви, локул ын каре локуя ну-л ва май зэри.
10 Ses enfants imploreront les pauvres, de ses propres mains il restituera ses rapines.
Песте фиий луй вор нэвэли чей сэрачь, ши мыниле луй вор да ынапой че а рэпит ку сила.
11 Ses os étaient pleins de ses iniquités cachées; elles dormiront avec lui dans la poussière.
Оаселе луй, плине де влага тинереций, ышь вор авя кулкушул ку ел ын цэрынэ.
12 Parce que le mal a été doux à sa bouche, qu’il l’a caché sous sa langue,
Дулче ера рэул ын гура луй. Ыл аскундя суб лимбэ,
13 qu’il l’a savouré sans l’abandonner, et l’a retenu au milieu de son palais:
ыл местека ынтруна ши ну-л лэса; ыл циня ын черул гурий,
14 sa nourriture tournera en poison dans ses entrailles, elle deviendra dans son sein le venin de l’aspic.
дар храна луй се ва префаче ын мэрунтаеле луй, ва ажунӂе ын трупул луй о отравэ де аспидэ.
15 Il a englouti des richesses, il les vomira; Dieu les retirera de son ventre.
Богэцииле ынгиците ле ва вэрса, Думнезеу ле ва скоате дин пынтечеле луй.
16 Il a sucé le venin de l’aspic, la langue de la vipère le tuera.
Отравэ де аспидэ а супт, ши де ачея лимба нэпырчий ыл ва учиде.
17 Il ne verra jamais couler les fleuves, les torrents de miel et de lait.
Ну-шь ва май плимба привириле песте пыраеле ши рыуриле де мьере ши де лапте,
18 Il rendra ce qu’il a gagné et ne s’en gorgera pas, dans la mesure de ses profits, et il n’en jouira pas.
ва да ынапой че а кыштигат ши ну ва май траӂе фолос дин кыштиг; ва да ынапой тот че а луат ши ну се ва май букура де ел,
19 Car il a opprimé et délaissé les pauvres, il a saccagé leur maison, et ne l’a pas rétablie:
кэч а асуприт пе сэрачь ши й-а лэсат сэ пярэ, а дэрымат касе ши ну ле-а зидит ла лок.
20 son avidité n’a pu être rassasiée, il n’emportera pas ce qu’il a de plus cher.
Лэкомия луй н-а куноскут марӂинь, дар ну ва скэпа че аре май скумп.
21 Rien n’échappait à sa voracité; aussi son bonheur ne subsistera pas.
Нимик ну скапэ де лэкомия луй, дар бунэстаря луй ну ва цине.
22 Au sein de l’abondance, il tombe dans la disette; tous les coups du malheur viennent sur lui.
Ын мижлокул белшугулуй ва фи ын невое; мына тутурор тикэлошилор се ва ридика асупра луй.
23 Voici pour lui remplir le ventre: Dieu enverra sur lui le feu de sa colère, elle pleuvra sur lui jusqu’en ses entrailles.
Ши ятэ, ка сэ-й умпле пынтечеле, Думнезеу ва тримите песте ел фокул мынией Луй ши-л ва сэтура ку о плоае де сэӂець.
24 S’il échappe aux armes de fer, l’arc d’airain le transperce.
Дакэ ва скэпа де армеле де фер, ыл ва стрэпунӂе аркул де арамэ.
25 Il arrache le trait, il sort de son corps, l’acier sort étincelant de son foie; les terreurs de la mort tombent sur lui.
Ышь смулӂе дин труп сэӂята, каре скынтеязэ ла еширя дин феря луй, ши ыл апукэ спаймеле морций.
26 Une nuit profonde engloutit ses trésors; un feu que l’homme n’a pas allumé le dévore, et consume tout ce qui restait dans sa tente.
Тоате ненорочириле сунт пэстрате пентру комориле луй; ва фи мистуит де ун фок пе каре ну-л ва апринде омул, ши че ва май рэмыне ын кортул луй ва фи арс де фок.
27 Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.
Черуриле ый вор дезвели фэрэделеӂя, ши пэмынтул се ва ридика ымпотрива луй.
28 L’abondance de sa maison sera dispersée, elle disparaîtra au jour de la colère.
Венитуриле касей луй се вор перде, вор пери ын зиуа мынией луй Думнезеу.
29 Telle est la part que Dieu réserve au méchant, et l’héritage que lui destine Dieu.
Ачаста есте соарта пе каре о пэстрязэ Думнезеу челуй рэу, ачаста есте моштениря пе каре й-о хотэрэште Думнезеу.”
