Job 20

1 Alors Sophar de Naama prit la parole et dit:

چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە:

2 C’est pourquoi mes pensées me suggèrent une réponse, et, à cause de mon agitation, j’ai hâte de la donner.

«لەبەر جۆشانی ناخم، بیرکردنەوەکانم هانم دەدەن وەڵام بدەمەوە.

3 J’ai entendu des reproches qui m’outragent; dans mon intelligence, mon esprit trouvera la réplique.

گوێم لە سەرزەنشتەکانی تۆ دەبێت کە سووکایەتیم پێ دەکەیت، ڕۆحی تێگەیشتنم وام لێ دەکات وەڵام بدەمەوە.

4 Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l’homme a été placé sur la terre,

«ئایا لە کۆنەوە ئەمەت نەزانیوە، لەو کاتەوەی مرۆڤ لەسەر زەوی دانراوە؟

5 le triomphe des méchants a été court, et la joie de l’impie d’un moment?

هاواری خۆشی خراپەکاران کورتە و خۆشی خوانەناس بۆ ساتێکە.

6 Quand il porterait son orgueil jusqu’au ciel, et que sa tête toucherait aux nues,

هەرچەندە لووتبەرزی خوانەناس بگاتە ئاسمان و سەریشی لە هەور بدات،

7 comme son ordure, il périt pour toujours; ceux qui le voyaient disent: « Où est-il? »

بەڵام وەک تەپاڵە خۆی بۆ هەتاهەتایە لەناودەچێت و ئەوانەی بینیویانە دەڵێن:”کوا؟“

8 Il s’envole comme un songe, et on ne le trouve plus; il s’efface comme une vision de la nuit.

وەک خەون دەفڕێت و ئیتر نامێنێت، وەک مۆتەکەیەک دەردەکرێت.

9 L’œil qui le voyait ne le découvre plus; sa demeure ne l’apercevra plus.

چاوێک کە بینیویەتی دیسان نایبینێتەوە، جارێکی دیکە شوێنەکەشی نابینرێت.

10 Ses enfants imploreront les pauvres, de ses propres mains il restituera ses rapines.

کوڕەکانی هەوڵ دەدەن هەژاران ڕازی بکەن؛ دەستەکانی سامانەکەی دەدەنەوە.

11 Ses os étaient pleins de ses iniquités cachées; elles dormiront avec lui dans la poussière.

ئێسکەکانی پڕ لە گەنجیێتین، بەڵام ئەو گەنجیێتییە لەگەڵیدا لەناو خاک ڕادەکشێت.

12 Parce que le mal a été doux à sa bouche, qu’il l’a caché sous sa langue,

«کە خراپە لەناو دەمی شیرین بێت و لەژێر زمانی بیشارێتەوە،

13 qu’il l’a savouré sans l’abandonner, et l’a retenu au milieu de son palais:

دڵی پێی سووتاو و بەجێی نەهێشت، بەڵکو لەناو گەرویدا بەندی کرد،

14 sa nourriture tournera en poison dans ses entrailles, elle deviendra dans son sein le venin de l’aspic.

بەڵام نانەکەی لەناو ڕیخۆڵەکانی دەگۆڕێت، دەبێتە تاڵی ژەهری مار لەناو سکی.

15 Il a englouti des richesses, il les vomira; Dieu les retirera de son ventre.

سامانێکی قووت دا و دەیڕشێنێتەوە؛ خودا لەناو سکی وەدەری دەنێت.

16 Il a sucé le venin de l’aspic, la langue de la vipère le tuera.

ژەهری مار دەمژێت؛ زمانی مار دەیکوژێت.

17 Il ne verra jamais couler les fleuves, les torrents de miel et de lait.

جۆگەکان نابینێت، ڕووبارە ڕۆیشتووەکانی هەنگوین و قەیماغ.

18 Il rendra ce qu’il a gagné et ne s’en gorgera pas, dans la mesure de ses profits, et il n’en jouira pas.

بەری ماندووبوونەکەی دێنێتەوە و قووتی نادات، لە قازانجی بازرگانییەکەی خۆشی نابینێت.

19 Car il a opprimé et délaissé les pauvres, il a saccagé leur maison, et ne l’a pas rétablie:

لەبەر ئەوەی هەژارانی وردوخاش کرد و بەجێی هێشتن؛ دەستی بەسەر ماڵێکدا گرت کە بنیادی نەنابوو.

20 son avidité n’a pu être rassasiée, il n’emportera pas ce qu’il a de plus cher.

«بێگومان لە ناخیدا نەیزانی بەس چییە؛ ئەوەی ئارەزووی دەکات دەربازی ناکات.

21 Rien n’échappait à sa voracité; aussi son bonheur ne subsistera pas.

خواردنەکەی پاشماوەی نییە؛ ئیتر خێروخۆشییەکەی بەردەوام نابێت.

22 Au sein de l’abondance, il tombe dans la disette; tous les coups du malheur viennent sur lui.

لەوپەڕی سەڵتەنەتیدا تووشی تەنگانە دەبێت، دەستی هەموو ڕەنجدەرێکی دێتە سەر.

23 Voici pour lui remplir le ventre: Dieu enverra sur lui le feu de sa colère, elle pleuvra sur lui jusqu’en ses entrailles.

لە کاتێکدا سکی خۆی پڕ دەکات، خودا گڕی تووڕەیی خۆی بۆ دەنێرێت و وەکو باران بەسەریدا دەیبارێنێت.

24 S’il échappe aux armes de fer, l’arc d’airain le transperce.

لە چەکی ئاسنەوە ڕادەکات و تیری بڕۆنز دەیبڕێت.

25 Il arrache le trait, il sort de son corps, l’acier sort étincelant de son foie; les terreurs de la mort tombent sur lui.

تیرەکەی ڕاکێشا و لە پشتییەوە هاتە دەرەوە، نووکی بریسکەدار زراوی بڕی. ترسی بەسەرەوەیە؛

26 Une nuit profonde engloutit ses trésors; un feu que l’homme n’a pas allumé le dévore, et consume tout ce qui restait dans sa tente.

هەموو تاریکییەک بۆ گەنجینەکانی شاردراوەتەوە. ئاگرێک دەیخوات فووی لێ نەکراوە، ئەوەی لە چادرەکەی مابێتەوە لووشی دەدات.

27 Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.

ئاسمان تاوانەکەی ئاشکرا دەکات، زەوی لێی ڕادەپەڕێت.

28 L’abondance de sa maison sera dispersée, elle disparaîtra au jour de la colère.

لەو ڕۆژەی کە خودا تووڕەییەکەی دەبارێنێت، لافاوێک ماڵەکەی دەبات.

29 Telle est la part que Dieu réserve au méchant, et l’héritage que lui destine Dieu.

ئەمە بەشی کەسی خراپە لە خوداوە، میراتی دیاریکراوە لە خوداوە.»