Job 18

1 Alors Baldad de Suhé prit la parole et dit:

آنگاه بلدد شوحی پاسخ داد:

2 Quand donc mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l’intelligence, puis nous parlerons.

تا کی می‌خواهی به این حرفها ادامه دهی؟ اگر می‌خواهی ما هم سخن بگوییم قدری عاقلانه‌تر صحبت کن.

3 Pourquoi nous regardez-vous comme des brutes, et sommes-nous stupides à vos yeux?

آیا تو فکر می‌کنی ما مثل حیوان بی‌شعور هستیم؟

4 Toi qui te déchires dans ta fureur, veux-tu qu’à cause de toi la terre devienne déserte, que le rocher soit transporté hors de sa place?

چرا بی‌جهت خشمگین می‌شوی و به خود صدمه می‌زنی؟ آیا انتظار داری به خاطر تو زمین بلرزد و صخره‌ها واژگون شوند.

5 Oui, la lumière du méchant s’éteindra, et la flamme de son foyer cessera de briller.

چراغ مرد بدکار خاموش خواهد شد و شعله‌اش نوری نخواهد داد.

6 Le jour s’obscurcira sous sa tente, sa lampe s’éteindra au-dessus de lui.

در هر خانه‌ای که شرارت وجود داشته باشد، تاریکی حکمفرما خواهد بود.

7 Ses pas si fermes seront à l’étroit, son propre conseil précipite sa chute.

قدمهای شرور سست می‌شوند و او قربانی نقشه‌های خود می‌گردد.

8 Ses pieds le jettent dans les rets, il marche sur le piège.

او با پای خود به دام می‌افتد و تله پاشنهٔ پای او را می‌گیرد و او را رها نمی‌کند.

9 Le filet saisit ses talons; il est serré dans ses nœuds.

10 Pour lui les lacs sont cachés sous terre, et la trappe est sur son sentier.

سر راه او تله‌ها پنهان شده است.

11 De tous côtés des terreurs l’assiègent, et le poursuivent pas à pas.

ترسها از هر طرف به او هجوم می‌آورند و او را قدم به قدم تعقیب می‌کنند.

12 La disette est son châtiment, et la ruine est prête pour sa chute.

مصیبت دهان خود را برای او باز کرده و فلاکت آماده است تا او را به کام خود فرو برد.

13 La peau de ses membres est dévorée; ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.

مرض مهلک به جان او می‌افتد و او را به کام مرگ می‌کشاند.

14 Il est arraché de sa tente, où il se croyait en sûreté; on le traîne vers le Roi des frayeurs.

از خانهٔ امن خود جدا شده، نزد پادشاه مرگ برده می‌شود.

15 Nul des siens n’habite dans sa tente, le soufre est semé sur sa demeure.

خانه‌اش در زیر آتش گوگرد نابود می‌گردد.

16 En bas, ses racines se dessèchent, en haut, ses rameaux sont coupés.

ریشه و شاخه‌هایش می‌خشکند و از بین می‌روند.

17 Sa mémoire a disparu de la terre, il n’a plus de nom dans la contrée.

خاطرهٔ وجود او تمام از روی زمین محو می‌گردد و هیچ‌کس او را به یاد نمی‌آورد.

18 On le chasse de la lumière dans les ténèbres, on le bannit de l’univers.

از دنیای زندگان بیرون انداخته شده، از نور به تاریکی رانده می‌شود.

19 Il ne laisse ni descendance ni postérité dans sa tribu; aucun survivant dans son séjour.

در میان قومش نسلی از او باقی نمی‌ماند.

20 Les peuples de l’Occident sont stupéfaits de sa ruine, et ceux de l’Orient en sont saisis d’horreur.

قومهای مغرب و مشرق از سرنوشت او حیران و هراسان می‌شوند.

21 Telle est la demeure de l’impie, telle est la place de l’homme qui ne connaît pas Dieu.

آری، این بلایی است که بر سر گناهکاران می‌آید، بر سر آنانی که خدا را نمی‌شناسند.