Job 15
1 Alors Eliphaz de Théman prit la parole et dit:
Maka Elifas menjawab, "Omong kosong, Ayub, cakapmu sungguh tiada arti! Tak ada orang arif yang menjawab seperti kau ini, tak akan ia membela dirinya dengan kata-kata yang tak ada maknanya.
2 Le sage répond-il par une science vaine? Se gonfle-t-il la poitrine de vent?
3 Se défend-il par de futiles propos, par des discours qui ne servent à rien?
4 Toi, tu détruis même la crainte de Dieu, tu anéantis toute piété envers Dieu.
Seandainya omonganmu itu dituruti, tak seorang pun takut atau berdoa kepada Allah lagi.
5 Ta bouche révèle ton iniquité, et tu prends le langage les fourbes.
Kata-katamu membuktikan bahwa engkau bersalah, tapi kejahatanmu kaututupi dengan bersilat lidah.
6 Ce n’est pas moi, c’est ta bouche qui te condamne, ce sont tes lèvres qui déposent contre toi.
Tak perlu engkau kutuduh dan persalahkan, sebab oleh kata-katamu sendiri kau diadukan.
7 Es-tu né le premier des hommes? As-tu été enfanté avant les collines?
Kaukira engkau manusia pertama yang dilahirkan? Hadirkah engkau ketika gunung-gunung diciptakan?
8 As-tu assisté au conseil de Dieu? As-tu dérobé pour toi seul la sagesse?
Apakah kau mendengar Allah membuat rencana-Nya? Apakah hanya engkau yang mempunyai hikmat manusia?
9 Que sais-tu, que nous ne sachions? Qu’as-tu appris, qui ne nous soit familier?
Segala yang kauketahui, kami pun ketahui; segala yang kaufahami, jelas pula bagi kami.
10 Nous avons aussi parmi nous des cheveux blancs, des vieillards plus riches de jours que ton père.
Hikmat ini kami terima dari orang yang beruban; mereka sudah ada sebelum ayahmu dilahirkan!
11 Tiens-tu pour peu de chose les consolations de Dieu et les douces paroles que nous t’adressons?
Mengapa penghiburan Allah enggan kauterima? Kami bicara dengan sabar dan lembut atas nama-Nya.
12 Où ton cœur t’emporte-t-il, et que signifie ce roulement de tes yeux?
Tetapi kau naik pitam, matamu menyala-nyala;
13 Quoi! C’est contre Dieu que tu tournes ta colère, et que de ta bouche tu fais sortir de tels discours?
kau marah kepada Allah dan membantah-Nya.
14 Qu’est-ce que l’homme, pour qu’il soit pur, le fils de la femme, pour qu’il soit juste?
Mungkinkah manusia sama sekali tak salah? Dapatkah ia dibenarkan di hadapan Allah?
15 Voici que Dieu ne se fie pas même à ses saints, et les cieux ne sont pas purs devant lui:
Bahkan kepada malaikat pun Allah tidak percaya; mereka tidak suci pada pemandangan-Nya.
16 combien moins cet être abominable et pervers, l’homme qui boit l’iniquité comme l’eau!
Apalagi manusia yang bejat dan ternoda, yang meneguk kejahatan seperti air saja.
17 Je vais t’instruire, écoute-moi; je raconterai ce que j’ai vu,
Dengar Ayub, kau akan kuterangkan sesuatu,
18 ce que les sages enseignent, — ils ne le cachent pas, l’ayant appris de leurs pères;
yang diajarkan orang arif kepadaku. Ajaran itu diterimanya dari leluhurnya, dan diteruskan dengan lengkap kepada keturunannya.
19 à eux seuls avait été donné le pays, et parmi eux jamais ne passa l’étranger. —
Waktu itu tak ada orang asing di negeri mereka; tak ada yang menyesatkan mereka dari Allah.
20 « Le méchant, durant tous ses jours, est rongé par l’angoisse; un petit nombre d’années sont réservées à l’oppresseur.
Orang jahat yang menindas sesamanya, akan merasa cemas sepanjang hidupnya.
21 Des bruits effrayants retentissent à ses oreilles; au sein de la paix, le dévastateur fond sur lui.
Bunyi-bunyi dahsyat memekakkan telinganya; di saat yang aman perampok datang menyerangnya.
22 Il n’espère pas échapper aux ténèbres, il sent qu’il est guetté pour le glaive.
Tak ada harapan baginya mengelak kegelapan, sebab pedang pembunuh mengejarnya pada setiap kesempatan.
23 Il erre pour chercher son pain; il sait que le jour des ténèbres est prêt, à ses côtés.
Burung-burung nasar menunggu saat kematiannya, mereka hendak melahap mayatnya. Maka sadarlah ia bahwa suramlah hari depannya.
24 La détresse et l’angoisse tombent sur lui; elles l’assaillent comme un roi armé pour le combat.
Bencana bagaikan raja perkasa, sudah siap hendak menyergapnya.
25 Car il a levé sa main contre Dieu, il a bravé le Tout-Puissant,
Begitulah nasib orang yang menantang Allah, dan berani melawan Yang Mahakuasa.
26 il a couru sur lui le cou raide, sous le dos épais de ses boucliers.
Dengan sombong ia menyerbu dan melawan Allah; diangkatnya perisainya, ia pantang mengalah.
27 Il avait le visage couvert de graisse, et les flancs chargés d’embonpoint.
28 Il occupait des villes qui ne sont plus, des maisons qui n’ont plus d’habitants, vouées à devenir des monceaux de pierre.
Ia menetap di kota-kota yang porak-poranda, di rumah-rumah yang tak ada penghuninya. Kota-kota itu sudah ditentukan untuk tetap menjadi reruntuhan.
29 Il ne s’enrichira plus, sa fortune ne tiendra pas, ses possessions ne s’étendront plus sur la terre.
Kekayaan orang itu akan hilang tanpa bekas; harta bendanya akan habis tandas.
30 Il n’échappera pas aux ténèbres; la flamme desséchera ses rejetons, et il sera emporté par le souffle de la bouche de Dieu.
Ia tak akan luput dari gelap gulita; api akan menghanguskan tunas-tunasnya. Ia akan musnah oleh hembusan mulut Allah.
31 Qu’il n’espère rien du mensonge, il y sera pris; le mensonge sera sa récompense.
Jika ia percaya kepada yang tak berguna, akan tertipulah ia; dan imbalan yang akan diterimanya, tidak berguna juga.
32 Elle arrivera avant que ses jours soient pleins, et son rameau ne verdira plus.
Sebelum tiba masanya, ia akan mati, seperti dahan layu yang tak dapat hijau lagi.
33 Il secouera, comme la vigne, son fruit à peine éclos; il laissera tomber sa fleur, comme l’olivier.
Ia seperti pohon anggur yang gugur buahnya, seperti pohon zaitun yang rontok bunganya.
34 Car la maison de l’impie est stérile, et le feu dévore la tente du juge corrompu.
Orang yang jahat tak akan berketurunan; habis terbakarlah rumah yang dibangunnya dari hasil suapan.
35 Il a conçu le mal, et il enfante le malheur, dans son sein mûrit un fruit de déception. »
Itulah mereka yang merancangkan kejahatan dan melaksanakannya; tipu muslihat selalu terkandung dalam hatinya."
