Job 13

1 Voilà que mon œil a vu tout cela, mon oreille l’a entendu et compris.

۱ «اینک چشم من همه این چیزها رادیده، و گوش من آنها را شنیده وفهمیده است.

2 Ce que vous savez, moi aussi je le sais, je ne vous suis en rien inférieur.

۲ چنانکه شما می‌دانید من هم می‌دانم. و من کمتر از شما نیستم.

3 Mais je veux parler au Tout-Puissant, je veux plaider ma cause avec Dieu.

۳ لیکن می‌خواهم با قادر مطلق سخن گویم. و آرزو دارم که با خدا محاجه نمایم.

4 Car vous n’êtes que des charlatans, vous êtes tous des médecins inutiles.

۴ اما شما دروغها جعل می‌کنید، و جمیع شما طبیبان باطل هستید.

5 Que ne gardiez-vous le silence! Il vous eût tenu lieu de sagesse.

۵ کاش که شما به کلی ساکت می‌شدید که این برای شما حکمت می‌بود.

6 Ecoutez, je vous prie, ma défense, soyez attentifs au plaidoyer de mes lèvres.

۶ پس حجت مرابشنوید. و دعوی لبهایم را گوش گیرید.

7 Parlerez-vous mensonge en faveur de Dieu, pour lui, parlerez-vous tromperie?

۷ آیابرای خدا به بی‌انصافی سخن خواهید راند؟ و به جهت او با فریب تکلم خواهید نمود؟

8 Ferez-vous pour Dieu acception de personnes, vous constituerez-vous avocats?

۸ آیا برای او طرف داری خواهید نمود؟ و به جهت خدادعوی خواهید کرد؟

9 Vous en saura-t-il gré, s’il sonde vos cœurs? Le tromperez-vous comme on trompe un homme?

۹ آیا نیکو است که او شما راتفتیش نماید؟ یا چنانکه انسان را مسخره می‌نمایند او را مسخره می‌سازید.

10 Certainement il vous condamnera, si vous faites en secret acception de personnes.

۱۰ البته شما را توبیخ خواهد کرد. اگر در خفا طرف داری نمایید.

11 Oui, sa majesté vous épouvantera, ses terreurs tomberont sur vous.

۱۱ آیا جلال او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و هیبت او بر شما مستولی نخواهد شد؟

12 Vos arguments sont des raisons de poussière, vos forteresses sont des forteresses d’argile.

۱۲ ذکرهای شما، مثل های غبار است. وحصارهای شما، حصارهای گل است.

13 Taisez-vous, laissez-moi, je veux parler; il m’en arrivera ce qu’il pourra.

۱۳ «از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت. و هرچه خواهد، بر من واقع شود.

14 Je veux prendre ma chair entre les dents, je veux mettre mon âme dans ma main.

۱۴ چراگوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را دردستم بنهم؟

15 Quand il me tuerait, que je n’aurais rien à espérer, je défendrai devant lui ma conduite.

۱۵ اگرچه مرا بکشد، برای او انتظارخواهم کشید. لیکن راه خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.

16 Mais il sera mon salut, car l’impie ne saurait paraître en sa présence.

۱۶ این نیز برای من نجات خواهدشد. زیرا ریاکار به حضور او حاضر نمی شود.

17 Ecoutez donc mes paroles, prêtez l’oreille à mon discours.

۱۷ بشنوید! سخنان مرا بشنوید. و دعوی من به گوشهای شما برسد.

18 Voici que j’ai préparé ma cause, je sais que je serai justifié.

۱۸ اینک الان دعوی خود رامرتب ساختم. و می‌دانم که عادل شمرده خواهم شد.

19 Est-il quelqu’un qui veuille plaider contre moi? A l’instant même je veux me taire et mourir.

۱۹ کیست که بامن مخاصمه کند؟ پس خاموش شده جان را تسلیم خواهم کرد.

20 Seulement épargne-moi deux choses, ô Dieu, et je ne me cacherai pas devant ta face:

۲۰ فقطدو چیز به من مکن. آنگاه خود را از حضور توپنهان نخواهم ساخت.

21 éloigne ta main de dessus moi, et que tes terreurs ne m’épouvantent plus.

۲۱ دست خود را از من دورکن. و هیبت تو مرا هراسان نسازد.

22 Après cela, appelle, et je répondrai; ou bien je parlerai d’abord, et tu me répondras.

۲۲ آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد، یا اینکه من بگویم و مراجواب بده.

23 Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître mes transgressions et mes offenses.

۲۳ خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به من بشناسان.

24 Pourquoi cacher ainsi ton visage, et me regarder comme ton ennemi!

۲۴ چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ و مرا دشمن خودمی شماری؟

25 Veux-tu donc effrayer une feuille agitée par le vent, poursuivre une paille desséchée,

۲۵ آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌گریزانی؟ و کاه خشک را تعاقب می‌کنی؟

26 pour que tu écrives contre moi des choses amères, pour que tu m’imputes les fautes de ma jeunesse,

۲۶ زیرا که چیزهای تلخ را به ضد من می‌نویسی، و گناهان جوانی‌ام را نصیب من می‌سازی.

27 pour que tu mettes mes pieds dans les ceps, que tu observes toutes mes démarches, que tu traces une limite à la plante de mes pieds,

۲۷ و پایهای مرا در کنده می‌گذاری، وجمیع راههایم را نشان می‌کنی و گرد کف پاهایم خط می‌کشی؛

28 alors que mon corps se consume comme un bois vermoulu, comme un vêtement que dévore la teigne.

۲۸ و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد، و مثل جامه بید خورده هستم.