< Job 11 >
1 Alors Sophar de Naama prit la parole et dit:
I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:
2 La multitude des paroles restera-t-elle sans réponse, et le bavard aura-t-il raison?
Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?
3 Tes vains propos feront-ils taire les gens? Te moqueras-tu, sans que personne te confonde?
Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?
4 Tu as dit à Dieu: « Ma pensée est la vraie, et je suis irréprochable devant toi. »
Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.
5 Oh! Si Dieu voulait parler, s’il ouvrait les lèvres pour te répondre;
Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:
6 s’il te révélait les secrets de sa sagesse, les replis cachés de ses desseins, tu verrais alors qu’il oublie une part de tes crimes.
Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.
7 Prétends-tu sonder les profondeurs de Dieu, atteindre la perfection du Tout-Puissant?
Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?
8 Elle est haute comme les cieux: que feras-tu? Plus profonde que le séjour des morts: que sauras-tu? (Sheol )
Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz? (Sheol )
9 Sa mesure est plus longue que la terre, elle est plus large que la mer.
Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.
10 S’il fond sur le coupable, s’il l’arrête, s’il convoque le tribunal, qui s’y opposera?
Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?
11 Car il connaît les pervers, il découvre l’iniquité avant qu’elle s’en doute.
Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?
12 A cette vue, le fou même comprendrait, et le petit de l’onagre deviendrait raisonnable.
Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.
13 Pour toi, si tu diriges ton cœur vers Dieu, et que tu étendes vers lui tes bras,
Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;
14 si tu éloignes l’iniquité qui est dans tes mains, et que tu ne laisses pas l’injustice habiter sous ta tente,
Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;
15 alors tu lèveras ton front sans tache, tu seras inébranlable et tu ne craindras plus.
Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.
16 Tu oublieras alors tes souffrances, tu t’en souviendras comme des eaux écoulées;
Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.
17 L’avenir se lèvera pour toi plus brillant que le midi, les ténèbres se changeront en aurore.
I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.
18 Tu seras plein de confiance, et ton attente ne sera pas veine; tu regarderas autour de toi, et tu te coucheras tranquille.
I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.
19 Tu reposeras, sans que personne t’inquiète, et plusieurs caresseront ton visage.
Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.
20 Mais les yeux des méchants se consumeront: pour eux, pas de refuge; leur espérance est le souffle d’un mourant.
Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.