Job 10
1 Mon âme est lasse de la vie; je donnerai libre cours à ma plainte, je parlerai dans l’amertume de mon cœur.
Canım həyatımdan bezib. Şikayətimə məhdudiyyət qoymayacağam, Acı həyatımdan danışacağam.
2 Je dis à Dieu: Ne me condamne point; apprends-moi sur quoi tu me prends à partie.
Qoy Allaha deyim: “Məni günahlandırma, Bir mənə söylə, niyə mənimlə çəkişirsən?
3 Trouves-tu du plaisir à opprimer, à repousser l’œuvre de tes mains, à faire luire ta faveur sur le conseil des méchants?
Məni incitmək, Əllərinin işini xor görmək, Pislərin niyyətlərinə işıq vermək Sənə xoşdurmu?
4 As-tu des yeux de chair, ou bien vois-tu comme voient les hommes?
Səndə insan gözümü var? İnsan necə görürsə, Sən də elə görürsənmi?
5 Tes jours sont-ils comme les jours de l’homme, ou bien tes années comme les années d’un mortel,
Günlərin insan ömrü kimidirmi? İllərin insanın yaşadığı illər kimidirmi?
6 pour que tu recherches mon iniquité, pour que tu poursuives mon péché,
Çünki məndə təqsir axtarırsan, Günahlarımı araşdırırsan.
7 quand tu sais que je ne suis pas coupable, et que nul ne peut me délivrer de ta main?
Özün də bilirsən mən şər adam deyiləm, Məni Sənin əlindən qurtaran yoxdur.
8 Tes mains m’ont formé et façonné, tout entier, et tu voudrais me détruire!
Əllərin mənə quruluş verdi, məni yaratdı. İndi dönüb məni yox edəcəksənmi?
9 Souviens-toi que tu m’as pétri comme l’argile: et tu me ramènerais à la poussière!
Məni palçıqdan düzəltdin, bunu xatırla. Yenidən məni torpağa çevirəcəksənmi?
10 Ne m’as-tu pas coulé comme le lait, et coagulé comme le fromage?
Məni süd kimi tökmədinmi, Pendir kimi bərkitmədinmi?
11 Tu m’as revêtu de peau et de chair, tu m’as tissé d’os et de nerfs.
Ət və dərini əynimə geyindirdin, Məni sümük və vətərlərlə hördün,
12 Avec la vie, tu m’as accordé ta faveur, et ta providence a gardé mon âme.
Mənə həyat verdin, sevgi göstərdin, Qayğıma qalmağınla ruhumu hifz etdin.
13 Et pourtant, voilà ce que tu cachais dans ton cœur: Je vois bien ce que tu méditais.
Amma bunları qəlbində gizlətdin. Mən isə bilirəm, fikrində bu şeylər var:
14 Si je pèche, tu m’observes, tu ne me pardonnes pas mon iniquité.
Günah işlətsəydim, mənə nəzarət edərdin, Təqsirlərimi cəzasız qoymazdın.
15 Suis-je coupable, malheur à moi! Suis-je innocent, je n’ose lever la tête, rassasié de honte, et voyant ma misère.
Əgər günahkar olsaydım, vay halıma! Günahsız olsam belə, yenə başımı qaldıra bilmərəm, Çünki xəcalət içindəyəm, necə də biçarəyəm.
16 Si je me relève, tu me poursuis comme un lion, tu recommences à me tourmenter étrangement,
Əgər başımı qaldırsam, məni aslan kimi ovlarsan, Yenə heyrətamiz qüvvəni mənə göstərərsən.
17 tu m’opposes de nouveaux témoins; tu redoubles de fureur contre moi, des troupes de rechange viennent m’assaillir.
Əleyhimə yeni şahidlər çıxararsan, Mənə qarşı qəzəbini artırarsan, Orduların üstümə dayanmadan hücum çəkər.
18 Pourquoi m’as-tu tiré du sein de ma mère? Je serais mort, et aucun œil ne m’aurait vu.
Niyə məni doğulmağa qoydun? Kimsənin gözü məni görmədən kaş öləydim.
19 Je serais comme si je n’eusse jamais été, du sein maternel j’aurais été porté au sépulcre.
Kaş ki heç yaranmayaydım, Bətndən məzara düşəydim.
20 Mes jours ne sont-ils pas bien courts? Qu’il me laisse! Qu’il se retire et que je respire un instant,
Məgər ömrümə bir neçə gün qalmayıbmı? Mənə bir qədər sərbəstlik ver ki, bir az ürəyim açılsın
21 avant que je m’en aille, pour ne plus revenir, dans la région des ténèbres et de l’ombre de la mort,
Gedər-gəlməz yerə, Zülmət və ölüm kölgəsi diyarına,
22 morne et sombre région, où règnent l’ombre de la mort et le chaos, où la clarté est pareille aux ténèbres.
Qatı qaranlıq diyarına, Ölüm kölgəsi, qarışıqlıq diyarına, İşığı qaranlıq olan diyara getməzdən əvvəl”».
