< Ecclésiaste 10 >

1 Des mouches mortes infectent et corrompent l’huile du parfumeur; de même un peu de folie l’emporte sur la sagesse et la gloire.
Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.
2 Le cœur du sage est à sa droite, et le cœur de l’insensé, à sa gauche.
Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.
3 Et aussi, quand l’insensé va dans le chemin, le sens lui manque, et il montre à tous qu’il est fou.
I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.
4 Si l’esprit du prince s’élève contre toi, ne quitte pas ta place; car le calme prévient de grandes fautes.
Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.
5 Il est un mal que j’ai vu sous le soleil, comme une erreur qui provient du souverain:
Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:
6 la folie occupe les postes élevés, et des riches sont assis dans de basses conditions.
Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;
7 J’ai vu des esclaves portés sur des chevaux, et des princes aller à pied comme des esclaves.
Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.
8 Celui qui creuse une fosse peut y tomber, et celui qui renverse une muraille peut être mordu par un serpent.
kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.
9 Celui qui détache des pierres peut être blessé, et celui qui fend du bois peut se faire mal.
Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.
10 Si le fer est émoussé et si l’on n’a pas aiguisé le tranchant, on devra redoubler de force; mais la sagesse est préférable pour le succès.
Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.
11 Si le serpent mord faute d’enchantement, il n’y a pas d’avantage pour l’enchanteur.
Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.
12 Les paroles de la bouche du sage sont pleines de grâce; mais les lèvres de l’insensé le dévorent.
Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.
13 Le commencement des paroles de sa bouche est sottise, et la fin de son discours est démence furieuse.
Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.
14 Et l’insensé multiplie les paroles!... L’homme ne sait pas ce qui arrivera, et qui lui dira ce qui sera après lui?
Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
15 Le travail de l’insensé le fatigue, lui qui ne sait pas même aller à la ville.
Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.
16 Malheur à toi, pays dont le roi est un enfant, et dont les princes mangent dès le matin!
Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.
17 Heureux es-tu, pays dont le roi est fils de nobles, et dont les princes mangent au temps convenable, pour soutenir leurs forces, et non pour se livrer à la boisson.
Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.
18 Quand les mains sont paresseuses, la charpente s’affaisse, et quand les mains sont lâches, la maison ruisselle.
Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.
19 On fait des repas pour goûter le plaisir; le vin rend la vie joyeuse, et l’argent répond à tout.
Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.
20 Même dans ta pensée ne maudis pas le roi, même dans ta chambre à coucher ne maudis pas le puissant; car l’oiseau du ciel emporterait ta voix, et l’animal ailé publierait tes paroles.
Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.

< Ecclésiaste 10 >