Actes 5
1 Mais un homme nommé Ananie, avec Saphire, sa femme, vendit une propriété,
ତଦା ଅନାନିଯନାମକ ଏକୋ ଜନୋ ଯସ୍ୟ ଭାର୍ୟ୍ୟାଯା ନାମ ସଫୀରା ସ ସ୍ୱାଧିକାରଂ ୱିକ୍ରୀଯ
2 et ayant, de concert avec elle, retenu quelque chose du prix, il en apporta le reste et le mit aux pieds des Apôtres.
ସ୍ୱଭାର୍ୟ୍ୟାଂ ଜ୍ଞାପଯିତ୍ୱା ତନ୍ମୂଲ୍ୟସ୍ୟୈକାଂଶଂ ସଙ୍ଗୋପ୍ୟ ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ତଦନ୍ୟାଂଶମାତ୍ରମାନୀଯ ପ୍ରେରିତାନାଂ ଚରଣେଷୁ ସମର୍ପିତୱାନ୍|
3 Pierre lui dit: « Ananie, pourquoi Satan a-t-il rempli ton cœur au point que tu mentes au Saint-Esprit et que tu retiennes quelque chose du prix de ce champ?
ତସ୍ମାତ୍ ପିତରୋକଥଯତ୍ ହେ ଅନାନିଯ ଭୂମେ ର୍ମୂଲ୍ୟଂ କିଞ୍ଚିତ୍ ସଙ୍ଗୋପ୍ୟ ସ୍ଥାପଯିତୁଂ ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନଃ ସନ୍ନିଧୌ ମୃଷାୱାକ୍ୟଂ କଥଯିତୁଞ୍ଚ ଶୈତାନ୍ କୁତସ୍ତୱାନ୍ତଃକରଣେ ପ୍ରୱୃତ୍ତିମଜନଯତ୍?
4 Ne pouvais-tu pas sans le vendre, en rester possesseur? et après l’avoir vendu, n’étais-tu pas maître de l’argent? Comment as-tu pu concevoir un pareil dessein? Ce n’est pas à des hommes que tu as menti, mais à Dieu. »
ସା ଭୂମି ର୍ୟଦା ତୱ ହସ୍ତଗତା ତଦା କିଂ ତୱ ସ୍ୱୀଯା ନାସୀତ୍? ତର୍ହି ସ୍ୱାନ୍ତଃକରଣେ କୁତ ଏତାଦୃଶୀ କୁକଲ୍ପନା ତ୍ୱଯା କୃତା? ତ୍ୱଂ କେୱଲମନୁଷ୍ୟସ୍ୟ ନିକଟେ ମୃଷାୱାକ୍ୟଂ ନାୱାଦୀଃ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ନିକଟେଽପି|
5 En entendant ces paroles, Ananie tomba et expira, et tous ceux qui l’apprirent furent saisis d’une grande crainte.
ଏତାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱୈୱ ସୋଽନାନିଯୋ ଭୂମୌ ପତନ୍ ପ୍ରାଣାନ୍ ଅତ୍ୟଜତ୍, ତଦ୍ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଅଶୃଣ୍ୱନ୍ ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ମହାଭଯମ୍ ଅଜାଯତ୍|
6 Les jeunes gens s’étant levés enveloppèrent [le corps] et l’emportèrent pour l’inhumer.
ତଦା ଯୁୱଲୋକାସ୍ତଂ ୱସ୍ତ୍ରେଣାଚ୍ଛାଦ୍ୟ ବହି ର୍ନୀତ୍ୱା ଶ୍ମଶାନେଽସ୍ଥାପଯନ୍|
7 Environ trois heures après, la femme d’Ananie entra, sans savoir ce qui était arrivé.
ତତଃ ପ୍ରହରୈକାନନ୍ତରଂ କିଂ ୱୃତ୍ତଂ ତନ୍ନାୱଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ଭାର୍ୟ୍ୟାପି ତତ୍ର ସମୁପସ୍ଥିତା|
8 Pierre lui demanda: « Dites-moi, est-ce tel prix que vous avez vendu votre champ? » — « Oui, répondit-elle, c’est ce prix-là. »
ତତଃ ପିତରସ୍ତାମ୍ ଅପୃଚ୍ଛତ୍, ଯୁୱାଭ୍ୟାମ୍ ଏତାୱନ୍ମୁଦ୍ରାଭ୍ୟୋ ଭୂମି ର୍ୱିକ୍ରୀତା ନ ୱା? ଏତତ୍ୱଂ ୱଦ; ତଦା ସା ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍ ସତ୍ୟମ୍ ଏତାୱଦ୍ଭ୍ୟୋ ମୁଦ୍ରାଭ୍ୟ ଏୱ|
9 Alors Pierre lui dit: « Comment vous êtes-vous accordés pour tenter l’Esprit du Seigneur? Voici que le pied des jeunes gens qui ont enterré votre mari heurte le seuil; ils vont aussi vous porter en terre. »
ତତଃ ପିତରୋକଥଯତ୍ ଯୁୱାଂ କଥଂ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମାନଂ ପରୀକ୍ଷିତୁମ୍ ଏକମନ୍ତ୍ରଣାୱଭୱତାଂ? ପଶ୍ୟ ଯେ ତୱ ପତିଂ ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପିତୱନ୍ତସ୍ତେ ଦ୍ୱାରସ୍ୟ ସମୀପେ ସମୁପତିଷ୍ଠନ୍ତି ତ୍ୱାମପି ବହିର୍ନେଷ୍ୟନ୍ତି|
10 Au même instant, elle tomba aux pieds de l’Apôtre, et expira. Les jeunes gens étant entrés la trouvèrent morte; ils l’emportèrent et l’inhumèrent auprès de son mari.
ତତଃ ସାପି ତସ୍ୟ ଚରଣସନ୍ନିଧୌ ପତିତ୍ୱା ପ୍ରାଣାନ୍ ଅତ୍ୟାକ୍ଷୀତ୍| ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ଯୁୱାନୋଽଭ୍ୟନ୍ତରମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତାମପି ମୃତାଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ବହି ର୍ନୀତ୍ୱା ତସ୍ୟାଃ ପତ୍ୟୁଃ ପାର୍ଶ୍ୱେ ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପିତୱନ୍ତଃ|
11 Une grande crainte se répandit dans toute l’Eglise et parmi tous ceux qui apprirent cet événement.
ତସ୍ମାତ୍ ମଣ୍ଡଲ୍ୟାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ଅନ୍ୟଲୋକାଶ୍ଚ ତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସାଧ୍ୱସଂ ଗତାଃ|
12 Beaucoup de miracles et de prodiges se faisaient parmi le peuple par les mains des Apôtres. Et ils se tenaient tous ensemble sous le portique de Salomon;
ତତଃ ପରଂ ପ୍ରେରିତାନାଂ ହସ୍ତୈ ର୍ଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ବହ୍ୱାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟାଣ୍ୟଦ୍ଭୁତାନି କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟକ୍ରିଯନ୍ତ; ତଦା ଶିଷ୍ୟାଃ ସର୍ୱ୍ୱ ଏକଚିତ୍ତୀଭୂଯ ସୁଲେମାନୋ ଽଲିନ୍ଦେ ସମ୍ଭୂଯାସନ୍|
13 aucune autre personne n’osait se joindre à eux, mais le peuple les louait hautement.
ତେଷାଂ ସଙ୍ଘାନ୍ତର୍ଗୋ ଭୱିତୁଂ କୋପି ପ୍ରଗଲ୍ଭତାଂ ନାଗମତ୍ କିନ୍ତୁ ଲୋକାସ୍ତାନ୍ ସମାଦ୍ରିଯନ୍ତ|
14 Chaque jour voyait s’accroître la multitude d’hommes et de femmes qui croyaient au Seigneur,
ସ୍ତ୍ରିଯଃ ପୁରୁଷାଶ୍ଚ ବହୱୋ ଲୋକା ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟ ପ୍ରଭୁଂ ଶରଣମାପନ୍ନାଃ|
15 en sorte qu’on apportait les malades dans les rues, et qu’on les plaçait sur des lits ou des nattes, afin que, lorsque Pierre passerait, son ombre au moins couvrît quelqu’un d’entre eux.
ପିତରସ୍ୟ ଗମନାଗମନାଭ୍ୟାଂ କେନାପି ପ୍ରକାରେଣ ତସ୍ୟ ଛାଯା କସ୍ମିଂଶ୍ଚିଜ୍ଜନେ ଲଗିଷ୍ୟତୀତ୍ୟାଶଯା ଲୋକା ରୋଗିଣଃ ଶିୱିକଯା ଖଟ୍ୱଯା ଚାନୀଯ ପଥି ପଥି ସ୍ଥାପିତୱନ୍ତଃ|
16 On venait ainsi en foule des villes voisines à Jérusalem, amenant des malades et des hommes tourmentés par des esprits impurs, et tous étaient guéris.
ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥନଗରେଭ୍ୟୋ ବହୱୋ ଲୋକାଃ ସମ୍ଭୂଯ ରୋଗିଣୋଽପୱିତ୍ରଭୁତଗ୍ରସ୍ତାଂଶ୍ଚ ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆନଯନ୍ ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ସ୍ୱସ୍ଥା ଅକ୍ରିଯନ୍ତ|
17 Alors le grand prêtre et tous ses adhérents, savoir le parti des Sadducéens, se levèrent, remplis de jalousie;
ଅନନ୍ତରଂ ମହାଯାଜକଃ ସିଦୂକିନାଂ ମତଗ୍ରାହିଣସ୍ତେଷାଂ ସହଚରାଶ୍ଚ
18 et ayant fait arrêter les Apôtres, ils les jetèrent dans une prison publique.
ମହାକ୍ରୋଧାନ୍ତ୍ୱିତାଃ ସନ୍ତଃ ପ୍ରେରିତାନ୍ ଧୃତ୍ୱା ନୀଚଲୋକାନାଂ କାରାଯାଂ ବଦ୍ଧ୍ୱା ସ୍ଥାପିତୱନ୍ତଃ|
19 Mais un ange du Seigneur, ayant ouvert pendant la nuit les portes de la prison, les fit sortir en disant:
କିନ୍ତୁ ରାତ୍ରୌ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୂତଃ କାରାଯା ଦ୍ୱାରଂ ମୋଚଯିତ୍ୱା ତାନ୍ ବହିରାନୀଯାକଥଯତ୍,
20 « Allez, tenez-vous dans le temple, et annoncez au peuple toutes ces paroles de vie. »
ଯୂଯଂ ଗତ୍ୱା ମନ୍ଦିରେ ଦଣ୍ଡାଯମାନାଃ ସନ୍ତୋ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରତୀମାଂ ଜୀୱନଦାଯିକାଂ ସର୍ୱ୍ୱାଂ କଥାଂ ପ୍ରଚାରଯତ|
21 Ce qu’ayant entendu, ils entrèrent dès le matin dans le temple, et se mirent à enseigner. Cependant le grand prêtre et ses adhérents s’étant réunis, assemblèrent le conseil et tous les Anciens des enfants d’Israël, et ils envoyèrent à la prison chercher les Apôtres.
ଇତି ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ପ୍ରତ୍ୟୂଷେ ମନ୍ଦିର ଉପସ୍ଥାଯ ଉପଦିଷ୍ଟୱନ୍ତଃ| ତଦା ସହଚରଗଣେନ ସହିତୋ ମହାଯାଜକ ଆଗତ୍ୟ ମନ୍ତ୍ରିଗଣମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ୱଂଶସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ରାଜସଭାସଦଃ ସଭାସ୍ଥାନ୍ କୃତ୍ୱା କାରାଯାସ୍ତାନ୍ ଆପଯିତୁଂ ପଦାତିଗଣଂ ପ୍ରେରିତୱାନ୍|
22 Les satellites allèrent, et ne les ayant pas trouvés dans la prison, ils revinrent et firent leur rapport,
ତତସ୍ତେ ଗତ୍ୱା କାରାଯାଂ ତାନ୍ ଅପ୍ରାପ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାଗତ୍ୟ ଇତି ୱାର୍ତ୍ତାମ୍ ଅୱାଦିଷୁଃ,
23 en disant: « Nous avons trouvé la prison soigneusement fermée, et les gardes debout devant les portes; mais après avoir ouvert, nous n’avons trouvé personne à l’intérieur. »
ୱଯଂ ତତ୍ର ଗତ୍ୱା ନିର୍ୱ୍ୱିଘ୍ନଂ କାରାଯା ଦ୍ୱାରଂ ରୁଦ୍ଧଂ ରକ୍ଷକାଂଶ୍ଚ ଦ୍ୱାରସ୍ୟ ବହିର୍ଦଣ୍ଡାଯମାନାନ୍ ଅଦର୍ଶାମ ଏୱ କିନ୍ତୁ ଦ୍ୱାରଂ ମୋଚଯିତ୍ୱା ତନ୍ମଧ୍ୟେ କମପି ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ପ୍ରାପ୍ତାଃ|
24 Quand le grand prêtre, le commandant du temple et les princes des prêtres eurent entendu ces paroles, ils furent dans une grande perplexité au sujet des prisonniers, ne sachant ce que ce pouvait être.
ଏତାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ମହାଯାଜକୋ ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସେନାପତିଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଶ୍ଚ, ଇତ ପରଂ କିମପରଂ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଚିନ୍ତଯିତ୍ୱା ସନ୍ଦିଗ୍ଧଚିତ୍ତା ଅଭୱନ୍|
25 En ce moment quelqu’un vint leur dire: « Ceux que vous aviez mis en prison, les voilà dans le temple et ils enseignent le peuple. »
ଏତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସମଯେ କଶ୍ଚିତ୍ ଜନ ଆଗତ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାମେତାମ୍ ଅୱଦତ୍ ପଶ୍ୟତ ଯୂଯଂ ଯାନ୍ ମାନୱାନ୍ କାରାଯାମ୍ ଅସ୍ଥାପଯତ ତେ ମନ୍ଦିରେ ତିଷ୍ଠନ୍ତୋ ଲୋକାନ୍ ଉପଦିଶନ୍ତି|
26 Le commandant se rendit aussitôt avec ses agents, et les amena sans leur faire violence, car ils craignaient d’être lapidés par le peuple.
ତଦା ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସେନାପତିଃ ପଦାତଯଶ୍ଚ ତତ୍ର ଗତ୍ୱା ଚେଲ୍ଲୋକାଃ ପାଷାଣାନ୍ ନିକ୍ଷିପ୍ୟାସ୍ମାନ୍ ମାରଯନ୍ତୀତି ଭିଯା ୱିନତ୍ୟାଚାରଂ ତାନ୍ ଆନଯନ୍|
27 Les ayant amenés, il les firent comparaître devant le Sanhédrin, et le grand prêtre les interrogea,
ତେ ମହାସଭାଯା ମଧ୍ୟେ ତାନ୍ ଅସ୍ଥାପଯନ୍ ତତଃ ପରଂ ମହାଯାଜକସ୍ତାନ୍ ଅପୃଚ୍ଛତ୍,
28 en disant: « Nous vous avons expressément défendu d’enseigner ce nom-là, et voilà que vous avez rempli Jérusalem de votre doctrine, et vous voulez faire retomber sur nous le sang de cet homme! »
ଅନେନ ନାମ୍ନା ସମୁପଦେଷ୍ଟୁଂ ୱଯଂ କିଂ ଦୃଢଂ ନ ନ୍ୟଷେଧାମ? ତଥାପି ପଶ୍ୟତ ଯୂଯଂ ସ୍ୱେଷାଂ ତେନୋପଦେଶେନେ ଯିରୂଶାଲମଂ ପରିପୂର୍ଣଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ରକ୍ତପାତଜନିତାପରାଧମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟାନେତୁଂ ଚେଷ୍ଟଧ୍ୱେ|
29 Pierre et les Apôtres répondirent: « On doit obéir à Dieu plutôt qu’aux hommes.
ତତଃ ପିତରୋନ୍ୟପ୍ରେରିତାଶ୍ଚ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍ ମାନୁଷସ୍ୟାଜ୍ଞାଗ୍ରହଣାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଜ୍ଞାଗ୍ରହଣମ୍ ଅସ୍ମାକମୁଚିତମ୍|
30 Le Dieu de nos pères a ressuscité Jésus, que vous avez fait mourir en le pendant au bois.
ଯଂ ଯୀଶୁଂ ଯୂଯଂ କ୍ରୁଶେ ୱେଧିତ୍ୱାହତ ତମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପୈତୃକ ଈଶ୍ୱର ଉତ୍ଥାପ୍ୟ
31 Dieu l’a élevé par sa droite comme Prince et Sauveur, pour donner à Israël le repentir et le pardon des péchés.
ଇସ୍ରାଯେଲ୍ୱଂଶାନାଂ ମନଃପରିୱର୍ତ୍ତନଂ ପାପକ୍ଷମାଞ୍ଚ କର୍ତ୍ତୁଂ ରାଜାନଂ ପରିତ୍ରାତାରଞ୍ଚ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ତସ୍ୟାନ୍ନତିମ୍ ଅକରୋତ୍|
32 Et nous sommes ses témoins pour ces choses, avec le Saint-Esprit que Dieu a donné à ceux qui lui obéissent. »
ଏତସ୍ମିନ୍ ୱଯମପି ସାକ୍ଷିଣ ଆସ୍ମହେ, ତତ୍ କେୱଲଂ ନହି, ଈଶ୍ୱର ଆଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଭ୍ୟୋ ଯଂ ପୱିତ୍ରମ୍ ଆତ୍ମନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ସୋପି ସାକ୍ଷ୍ୟସ୍ତି|
33 Exaspérés de ce qu’ils venaient d’entendre, les membres du conseil étaient d’avis de les faire mourir.
ଏତଦ୍ୱାକ୍ୟେ ଶ୍ରୁତେ ତେଷାଂ ହୃଦଯାନି ୱିଦ୍ଧାନ୍ୟଭୱନ୍ ତତସ୍ତେ ତାନ୍ ହନ୍ତୁଂ ମନ୍ତ୍ରିତୱନ୍ତଃ|
34 Mais un Pharisien, nommé Gamaliel, docteur de la loi, vénéré de tout le peuple, se leva dans le sanhédrin, et, ayant ordonné de faire sortir un instant les Apôtres,
ଏତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସମଯେ ତତ୍ସଭାସ୍ଥାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ସୁଖ୍ୟାତୋ ଗମିଲୀଯେଲ୍ନାମକ ଏକୋ ଜନୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକଃ ଫିରୂଶିଲୋକ ଉତ୍ଥାଯ ପ୍ରେରିତାନ୍ କ୍ଷଣାର୍ଥଂ ସ୍ଥାନାନ୍ତରଂ ଗନ୍ତୁମ୍ ଆଦିଶ୍ୟ କଥିତୱାନ୍,
35 il dit: « Enfants d’Israël, prenez garde à ce que vous allez faire à l’égard de ces hommes.
ହେ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ୱଂଶୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯୂଯମ୍ ଏତାନ୍ ମାନୁଷାନ୍ ପ୍ରତି ଯତ୍ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ସାୱଧାନା ଭୱତ|
36 Car il n’y a pas longtemps parut Théodas, qui se donnait pour un personnage; environ quatre cents hommes s’attachèrent à lui: il fut tué, et tous ceux qui l’avaient suivi furent dispersés et réduits à néant.
ଇତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଥୂଦାନାମୈକୋ ଜନ ଉପସ୍ଥାଯ ସ୍ୱଂ କମପି ମହାପୁରୁଷମ୍ ଅୱଦତ୍, ତତଃ ପ୍ରାଯେଣ ଚତୁଃଶତଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ମତଗ୍ରାହିଣୋଭୱନ୍ ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ହତୋଭୱତ୍ ତସ୍ୟାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣୋ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକାସ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିର୍କୀର୍ଣାଃ ସନ୍ତୋ ଽକୃତକାର୍ୟ୍ୟା ଅଭୱନ୍|
37 Après lui s’éleva Judas le Galiléen, à l’époque du recensement, et il attira du monde à son parti: il périt aussi, et tous ses partisans ont été dispersés.
ତସ୍ମାଜ୍ଜନାତ୍ ପରଂ ନାମଲେଖନସମଯେ ଗାଲୀଲୀଯଯିହୂଦାନାମୈକୋ ଜନ ଉପସ୍ଥାଯ ବହୂଲ୍ଲୋକାନ୍ ସ୍ୱମତଂ ଗ୍ରାହୀତୱାନ୍ ତତଃ ସୋପି ୱ୍ୟନଶ୍ୟତ୍ ତସ୍ୟାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣୋ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଆସନ୍ ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିକୀର୍ଣା ଅଭୱନ୍|
38 Voici maintenant le conseil que je vous donne: Ne vous occupez plus de ces gens-là, et laissez-les aller. Si cette idée ou cette œuvre vient des hommes, elle se détruira d’elle-même;
ଅଧୁନା ୱଦାମି, ଯୂଯମ୍ ଏତାନ୍ ମନୁଷ୍ୟାନ୍ ପ୍ରତି କିମପି ନ କୃତ୍ୱା କ୍ଷାନ୍ତା ଭୱତ, ଯତ ଏଷ ସଙ୍କଲ୍ପ ଏତତ୍ କର୍ମ୍ମ ଚ ଯଦି ମନୁଷ୍ୟାଦଭୱତ୍ ତର୍ହି ୱିଫଲଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
39 mais si elle vient de Dieu, vous ne sauriez la détruire. Ne courez pas le risque d’avoir lutté contre Dieu même. »
ଯଦୀଶ୍ୱରାଦଭୱତ୍ ତର୍ହି ଯୂଯଂ ତସ୍ୟାନ୍ୟଥା କର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟଥ, ୱରମ୍ ଈଶ୍ୱରରୋଧକା ଭୱିଷ୍ୟଥ|
40 Ils se rendirent à son avis, et ayant rappelé les Apôtres, ils les firent battre de verges; puis ils leur défendirent de parler au nom de Jésus, et les relâchèrent.
ତଦା ତସ୍ୟ ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ସ୍ୱୀକୃତ୍ୟ ତେ ପ୍ରେରିତାନ୍ ଆହୂଯ ପ୍ରହୃତ୍ୟ ଯୀଶୋ ର୍ନାମ୍ନା କାମପି କଥାଂ କଥଯିତୁଂ ନିଷିଧ୍ୟ ୱ୍ୟସର୍ଜନ୍|
41 Les Apôtres sortirent du sanhédrin, joyeux d’avoir été jugés dignes de souffrir des opprobres pour le nom de Jésus.
କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ନାମାର୍ଥଂ ୱଯଂ ଲଜ୍ଜାଭୋଗସ୍ୟ ଯୋଗ୍ୟତ୍ୱେନ ଗଣିତା ଇତ୍ୟତ୍ର ତେ ସାନନ୍ଦାଃ ସନ୍ତଃ ସଭାସ୍ଥାନାଂ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅଗଚ୍ଛନ୍|
42 Et chaque jour, dans le temple et dans les maisons, ils ne cessaient d’annoncer Jésus comme le Christ.
ତତଃ ପରଂ ପ୍ରତିଦିନଂ ମନ୍ଦିରେ ଗୃହେ ଗୃହେ ଚାୱିଶ୍ରାମମ୍ ଉପଦିଶ୍ୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରିତୱନ୍ତଃ|
