Actes 26
1 Agrippa dit à Paul: « Tu as la parole pour ta défense. » Alors Paul, étendant la main, se justifia en ces termes:
తత ఆగ్రిప్పః పౌలమ్ అవాదీత్, నిజాం కథాం కథయితుం తుభ్యమ్ అనుమతి ర్దీయతే| తస్మాత్ పౌలః కరం ప్రసార్య్య స్వస్మిన్ ఉత్తరమ్ అవాదీత్|
2 « Je m’estime heureux, roi Agrippa, d’avoir aujourd’hui à me justifier devant toi de toutes les accusations portées contre moi par les Juifs;
హే ఆగ్రిప్పరాజ యత్కారణాదహం యిహూదీయైరపవాదితో ఽభవం తస్య వృత్తాన్తమ్ అద్య భవతః సాక్షాన్ నివేదయితుమనుమతోహమ్ ఇదం స్వీయం పరమం భాగ్యం మన్యే;
3 car tu connais mieux que personne leurs coutumes et leurs controverses. Je te prie donc de m’écouter avec patience.
యతో యిహూదీయలోకానాం మధ్యే యా యా రీతిః సూక్ష్మవిచారాశ్చ సన్తి తేషు భవాన్ విజ్ఞతమః; అతఏవ ప్రార్థయే ధైర్య్యమవలమ్బ్య మమ నివేదనం శృణోతు|
4 Ma vie, dès les premiers temps de ma jeunesse, est connue de tous les Juifs, puisqu’elle s’est passée à Jérusalem, au milieu de ma nation.
అహం యిరూశాలమ్నగరే స్వదేశీయలోకానాం మధ్యే తిష్ఠన్ ఆ యౌవనకాలాద్ యద్రూపమ్ ఆచరితవాన్ తద్ యిహూదీయలోకాః సర్వ్వే విదన్తి|
5 Me connaissant ainsi depuis longtemps, ils savent, s’ils veulent en rendre témoignage, que j’ai vécu en pharisien selon la secte la plus austère de notre religion.
అస్మాకం సర్వ్వేభ్యః శుద్ధతమం యత్ ఫిరూశీయమతం తదవలమ్బీ భూత్వాహం కాలం యాపితవాన్ యే జనా ఆ బాల్యకాలాన్ మాం జానాన్తి తే ఏతాదృశం సాక్ష్యం యది దదాతి తర్హి దాతుం శక్నువన్తి|
6 Et maintenant je suis mis en jugement parce que j’espère en la promesse que Dieu a faite à nos pères,
కిన్తు హే ఆగ్రిప్పరాజ ఈశ్వరోఽస్మాకం పూర్వ్వపురుషాణాం నికటే యద్ అఙ్గీకృతవాన్ తస్య ప్రత్యాశాహేతోరహమ్ ఇదానీం విచారస్థానే దణ్డాయమానోస్మి|
7 promesse dont nos douze tribus, en servant Dieu sans relâche, nuit et jour, attendent la réalisation. C’est pour cette espérance, ô roi, que les Juifs m’accusent!
తస్యాఙ్గీకారస్య ఫలం ప్రాప్తుమ్ అస్మాకం ద్వాదశవంశా దివానిశం మహాయత్నాద్ ఈశ్వరసేవనం కృత్వా యాం ప్రత్యాశాం కుర్వ్వన్తి తస్యాః ప్రత్యాశాయా హేతోరహం యిహూదీయైరపవాదితోఽభవమ్|
8 Vous semble-t-il donc incroyable que Dieu ressuscite les morts?
ఈశ్వరో మృతాన్ ఉత్థాపయిష్యతీతి వాక్యం యుష్మాకం నికటేఽసమ్భవం కుతో భవేత్?
9 Moi aussi j’avais cru que je devais m’opposer de toutes mes forces au nom de Jésus de Nazareth.
నాసరతీయయీశో ర్నామ్నో విరుద్ధం నానాప్రకారప్రతికూలాచరణమ్ ఉచితమ్ ఇత్యహం మనసి యథార్థం విజ్ఞాయ
10 C’est ce que j’ai fait à Jérusalem; j’ai fait enfermer dans les prisons un grand nombre de saints, en ayant reçu le pouvoir des princes des prêtres; et quand on les mettait à mort, j’y donnais mon suffrage.
యిరూశాలమనగరే తదకరవం ఫలతః ప్రధానయాజకస్య నికటాత్ క్షమతాం ప్రాప్య బహూన్ పవిత్రలోకాన్ కారాయాం బద్ధవాన్ విశేషతస్తేషాం హననసమయే తేషాం విరుద్ధాం నిజాం సమ్మతిం ప్రకాశితవాన్|
11 Souvent, parcourant toutes les synagogues et sévissant contre eux, je les ai forcés de blasphémer; et ma fureur allant toujours croissant, je les poursuivais jusque dans les villes étrangères.
వారం వారం భజనభవనేషు తేభ్యో దణ్డం ప్రదత్తవాన్ బలాత్ తం ధర్మ్మం నిన్దయితవాంశ్చ పునశ్చ తాన్ ప్రతి మహాక్రోధాద్ ఉన్మత్తః సన్ విదేశీయనగరాణి యావత్ తాన్ తాడితవాన్|
12 Comme j’allais ainsi à Damas, avec de pleins pouvoirs et un mandat des chefs des prêtres,
ఇత్థం ప్రధానయాజకస్య సమీపాత్ శక్తిమ్ ఆజ్ఞాపత్రఞ్చ లబ్ధ్వా దమ్మేషక్నగరం గతవాన్|
13 vers le milieu du jour, je vis sur le chemin, ô roi, une lumière venant du ciel, plus éclatante que celle du soleil, resplendir autour de moi et de mes compagnons.
తదాహం హే రాజన్ మార్గమధ్యే మధ్యాహ్నకాలే మమ మదీయసఙ్గినాం లోకానాఞ్చ చతసృషు దిక్షు గగణాత్ ప్రకాశమానాం భాస్కరతోపి తేజస్వతీం దీప్తిం దృష్టవాన్|
14 Nous tombâmes tous par terre, et j’entendis une voix qui me disait en langue hébraïque: Saul, Saul, pourquoi me persécutes-tu? Il te serait dur de regimber contre l’aiguillon. —
తస్మాద్ అస్మాసు సర్వ్వేషు భూమౌ పతితేషు సత్సు హే శౌల హై శౌల కుతో మాం తాడయసి? కణ్టకానాం ముఖే పాదాహననం తవ దుఃసాధ్యమ్ ఇబ్రీయభాషయా గదిత ఏతాదృశ ఏకః శబ్దో మయా శ్రుతః|
15 Qui êtes-vous, Seigneur? m’écriai-je. Et le Seigneur dit: Je suis Jésus, que tu persécutes.
తదాహం పృష్టవాన్ హే ప్రభో కో భవాన్? తతః స కథితవాన్ యం యీశుం త్వం తాడయసి సోహం,
16 Mais relève-toi, et tiens-toi ferme sur tes pieds, car je t’ai apparu, afin de te constituer ministre et témoin des choses que tu as vues et de celles pour lesquelles je t’apparaîtrai encore.
కిన్తు సముత్తిష్ఠ త్వం యద్ దృష్టవాన్ ఇతః పునఞ్చ యద్యత్ త్వాం దర్శయిష్యామి తేషాం సర్వ్వేషాం కార్య్యాణాం త్వాం సాక్షిణం మమ సేవకఞ్చ కర్త్తుమ్ దర్శనమ్ అదామ్|
17 Je t’ai tiré du milieu de ce peuple et des Gentils auxquels maintenant je t’envoie,
విశేషతో యిహూదీయలోకేభ్యో భిన్నజాతీయేభ్యశ్చ త్వాం మనోనీతం కృత్వా తేషాం యథా పాపమోచనం భవతి
18 pour leur ouvrir les yeux, afin qu’ils passent des ténèbres à la lumière, et de la puissance de Satan à Dieu, et qu’ainsi, par la foi en moi, ils reçoivent la rémission des péchés et l’héritage avec les sanctifiés.
యథా తే మయి విశ్వస్య పవిత్రీకృతానాం మధ్యే భాగం ప్రాప్నువన్తి తదభిప్రాయేణ తేషాం జ్ఞానచక్షూంషి ప్రసన్నాని కర్త్తుం తథాన్ధకారాద్ దీప్తిం ప్రతి శైతానాధికారాచ్చ ఈశ్వరం ప్రతి మతీః పరావర్త్తయితుం తేషాం సమీపం త్వాం ప్రేష్యామి|
19 Je n’ai donc pas résisté, roi Agrippa, à la vision céleste;
హే ఆగ్రిప్పరాజ ఏతాదృశం స్వర్గీయప్రత్యాదేశం అగ్రాహ్యమ్ అకృత్వాహం
20 mais d’abord j’ai prêché, à ceux de Damas, puis à Jérusalem, et dans toute la Judée, et parmi les Gentils, le repentir et la conversion à Dieu, par la pratique d’œuvres dignes de la pénitence.
ప్రథమతో దమ్మేషక్నగరే తతో యిరూశాలమి సర్వ్వస్మిన్ యిహూదీయదేశే అన్యేషు దేశేషు చ యేన లోకా మతిం పరావర్త్త్య ఈశ్వరం ప్రతి పరావర్త్తయన్తే, మనఃపరావర్త్తనయోగ్యాని కర్మ్మాణి చ కుర్వ్వన్తి తాదృశమ్ ఉపదేశం ప్రచారితవాన్|
21 Voilà pourquoi les Juifs se sont saisis de moi dans le temple et ont essayé de me faire périr.
ఏతత్కారణాద్ యిహూదీయా మధ్యేమన్దిరం మాం ధృత్వా హన్తుమ్ ఉద్యతాః|
22 C’est donc grâce au secours de Dieu que je suis resté debout jusqu’à ce jour, rendant témoignage devant les petits et les grands, sans dire autre chose que ce que Moïse et les prophètes ont prédit,
తథాపి ఖ్రీష్టో దుఃఖం భుక్త్వా సర్వ్వేషాం పూర్వ్వం శ్మశానాద్ ఉత్థాయ నిజదేశీయానాం భిన్నదేశీయానాఞ్చ సమీపే దీప్తిం ప్రకాశయిష్యతి
23 savoir, que le Christ devait souffrir, et que, ressuscité le premier d’entre les morts, il annoncerait la lumière au peuple et aux Gentils... »
భవిష్యద్వాదిగణో మూసాశ్చ భావికార్య్యస్య యదిదం ప్రమాణమ్ అదదురేతద్ వినాన్యాం కథాం న కథయిత్వా ఈశ్వరాద్ అనుగ్రహం లబ్ధ్వా మహతాం క్షుద్రాణాఞ్చ సర్వ్వేషాం సమీపే ప్రమాణం దత్త్వాద్య యావత్ తిష్ఠామి|
24 Comme il parlait ainsi pour sa défense, Festus dit à haute voix: « Tu déraisonnes, Paul; ton grand savoir égare ton esprit. »
తస్యమాం కథాం నిశమ్య ఫీష్ట ఉచ్చైః స్వరేణ కథితవాన్ హే పౌల త్వమ్ ఉన్మత్తోసి బహువిద్యాభ్యాసేన త్వం హతజ్ఞానో జాతః|
25 « Je ne déraisonne pas, très excellent Festus, répondit Paul; je parle le langage de la vérité et de la sagesse.
స ఉక్తవాన్ హే మహామహిమ ఫీష్ట నాహమ్ ఉన్మత్తః కిన్తు సత్యం వివేచనీయఞ్చ వాక్యం ప్రస్తౌమి|
26 Le roi est instruit de ces choses, et je lui en parle librement, persuadé qu’il n’en ignore aucune; car rien de tout cela ne s’est passé dans un coin.
యస్య సాక్షాద్ అక్షోభః సన్ కథాం కథయామి స రాజా తద్వృత్తాన్తం జానాతి తస్య సమీపే కిమపి గుప్తం నేతి మయా నిశ్చితం బుధ్యతే యతస్తద్ విజనే న కృతం|
27 Crois-tu aux prophètes, roi Agrippa? Je sais que tu y crois. »
హే ఆగ్రిప్పరాజ భవాన్ కిం భవిష్యద్వాదిగణోక్తాని వాక్యాని ప్రత్యేతి? భవాన్ ప్రత్యేతి తదహం జానామి|
28 Agrippa dit à Paul: « Peu s’en faut que tu ne me persuades de devenir chrétien.
తత ఆగ్రిప్పః పౌలమ్ అభిహితవాన్ త్వం ప్రవృత్తిం జనయిత్వా ప్రాయేణ మామపి ఖ్రీష్టీయం కరోషి|
29 « Qu’il s’en faille de peu ou de beaucoup, repartit Paul, plût à Dieu que non seulement toi, mais encore tous ceux qui m’écoutent en ce moment, vous fussiez tels que je suis, à l’exception de ces chaînes! »
తతః సోఽవాదీత్ భవాన్ యే యే లోకాశ్చ మమ కథామ్ అద్య శృణ్వన్తి ప్రాయేణ ఇతి నహి కిన్త్వేతత్ శృఙ్ఖలబన్ధనం వినా సర్వ్వథా తే సర్వ్వే మాదృశా భవన్త్వితీశ్వస్య సమీపే ప్రార్థయేఽహమ్|
30 Alors le roi se leva, et avec lui le gouverneur, Bérénice et toute leur suite.
ఏతస్యాం కథాయాం కథితాయాం స రాజా సోఽధిపతి ర్బర్ణీకీ సభాస్థా లోకాశ్చ తస్మాద్ ఉత్థాయ
31 S’étant retirés, ils se disaient les uns aux autres: « Cet homme n’a rien fait qui mérite la mort ou la prison. »
గోపనే పరస్పరం వివిచ్య కథితవన్త ఏష జనో బన్ధనార్హం ప్రాణహననార్హం వా కిమపి కర్మ్మ నాకరోత్|
32 Et Agrippa dit à Festus: « On pourrait le relâcher, s’il n’en avait pas appelé à César. »
తత ఆగ్రిప్పః ఫీష్టమ్ అవదత్, యద్యేష మానుషః కైసరస్య నికటే విచారితో భవితుం న ప్రార్థయిష్యత్ తర్హి ముక్తో భవితుమ్ అశక్ష్యత్|
