Actes 1
1 Théophile, j’ai raconté, dans mon premier livre, toute la suite des actions et des enseignements de Jésus,
ਹੇ ਥਿਯਫਿਲ, ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਮਨੋਨੀਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਸਮਾਦਿਸ਼੍ਯ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮਾਰੋਹਤ੍ ਯਾਂ ਯਾਂ ਕ੍ਰਿਯਾਮਕਰੋਤ੍ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਉਪਾਦਿਸ਼ੱਚ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਮਯਾ ਲਿਖਿਤਾਨਿ|
2 jusqu’au jour où, après avoir donné, par l’Esprit-Saint, ses instructions aux Apôtres qu’il avait choisis, il fut enlevé au ciel.
ਸ ਸ੍ਵਨਿਧਨਦੁਃਖਭੋਗਾਤ੍ ਪਰਮ੍ ਅਨੇਕਪ੍ਰਤ੍ਯਯਕ੍ਸ਼਼ਪ੍ਰਮਾਣੌਃ ਸ੍ਵੰ ਸਜੀਵੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ
3 A eux aussi, après sa passion, il s’était montré plein de vie, leur en donnant des preuves nombreuses, leur apparaissant pendant quarante jours, et les entretenant du royaume de Dieu.
ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ੱਦਿਨਾਨਿ ਯਾਵਤ੍ ਤੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤੇਭ੍ਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਵਰ੍ਣਨਮ ਅਕਰੋਤ੍|
4 Un jour qu’il était à table avec eux, il leur recommanda de ne pas s’éloigner de Jérusalem, mais d’attendre ce que le Père avait promis, « ce que, leur dit-il, vous avez appris de ma bouche;
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਭਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਯੂਯੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ(ਅ)ਨ੍ਯਤ੍ਰ ਗਮਨਮਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਸ੍ਤਿਨ੍ ਪਿਤ੍ਰਾਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਮ ਵਦਨਾਤ੍ ਕਥਾ ਅਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
5 car Jean a baptisé dans l’eau, mais vous, sous peu de jours, vous serez baptisés dans l’Esprit-Saint. »
ਯੋਹਨ੍ ਜਲੇ ਮੱਜਿਤਾਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਲ੍ਪਦਿਨਮਧ੍ਯੇ ਯੂਯੰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਨਿ ਮੱਜਿਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
6 Eux donc, étant réunis, lui demandèrent: « Seigneur, le temps est-il venu où vous rétablirez le royaume d’Israël? »
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਤਮ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕਿਮਿਦਾਨੀਂ ਪੁਨਰਪਿ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
7 Il leur répondit: « Ce n’est pas à vous de connaître les temps ni les moments que le Père a fixés de sa propre autorité.
ਤਤਃ ਸੋਵਦਤ੍ ਯਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਕਾਲਾਨ੍ ਸਮਯਾਂਸ਼੍ਚ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਵਸ਼ੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਪਯਤ੍ ਤਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਤ੍ਰੁਂʼ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੋ ਨ ਜਾਯਤੇ|
8 Mais lorsque le Saint-Esprit descendra sur vous, vous serez revêtus de force et vous me rendrez témoignage à Jérusalem, dans toute la Judée, dans la Samarie, et jusqu’aux extrémités de la terre. »
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨ ਆਵਿਰ੍ਭਾਵੇ ਸਤਿ ਯੂਯੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਸਮਸ੍ਤਯਿਹੂਦਾਸ਼ੋਮਿਰੋਣਦੇਸ਼ਯੋਃ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਸੀਮਾਂ ਯਾਵਦ੍ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਦੇਸ਼ਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਯਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਚ ਮਯਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਥ|
9 Après qu’il eut ainsi parlé, il fut élevé en leur présence, et une nuée le déroba à leurs yeux.
ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨੀਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍, ਤਤੋ ਮੇਘਮਾਰੁਹ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਰਗੋਚਰੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
10 Et comme ils avaient leurs regards fixés vers le ciel pendant qu’il s’éloignait, voici que deux hommes parurent auprès d’eux, vêtus de blanc,
ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤੇ ਵਿਹਾਯਸੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਨਨ੍ਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਯਾ ਤਸ੍ਯ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵਗਮਨਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਮਯੇ ਸ਼ੁਕ੍ਲਵਸ੍ਤ੍ਰੌ ਦ੍ਵੌ ਜਨੌ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧੌ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੌ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੌ,
11 et dirent: « Hommes de Galilée, pourquoi vous arrêtez-vous à regarder au ciel? Ce Jésus qui, du milieu de vous, a été enlevé au ciel, en viendra de la même manière que vous l’avez vu monter. »
ਹੇ ਗਾਲੀਲੀਯਲੋਕਾ ਯੂਯੰ ਕਿਮਰ੍ਥੰ ਗਗਣੰ ਪ੍ਰਤਿ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨੀਤੋ ਯੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਯੂਯੰ ਯਥਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮ੍ ਆਰੋਹਨ੍ਤਮ੍ ਅਦਰ੍ਸ਼ਮ੍ ਤਥਾ ਸ ਪੁਨਸ਼੍ਚਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
12 Ils revinrent alors à Jérusalem, de la montagne appelée des Oliviers, laquelle est près de Jérusalem, à la distance du chemin d’un jour de sabbat.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੇ ਜੈਤੁਨਨਾਮ੍ਨਃ ਪਰ੍ੱਵਤਾਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਸ੍ਯ ਪਥਃ ਪਰਿਮਾਣਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਯੇਣਾਰ੍ੱਧਕ੍ਰੋਸ਼ੰ ਦੁਰਸ੍ਥੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗੱਛਨ੍|
13 Quand ils furent arrivés, ils montèrent dans le cénacle, où ils se tenaient d’ordinaire: c’étaient Pierre et Jean, Jacques et André, Philippe et Thomas, Barthélemy et Matthieu, Jacques, fils d’Alphée, et Simon le Zélote, et Jude, frère de Jacques.
ਨਗਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਪਿਤਰੋ ਯਾਕੂਬ੍ ਯੋਹਨ੍ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਃ ਫਿਲਿਪਃ ਥੋਮਾ ਬਰ੍ਥਜਮਯੋ ਮਥਿਰਾਲ੍ਫੀਯਪੁਤ੍ਰੋ ਯਾਕੂਬ੍ ਉਦ੍ਯੋਗਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਯਾਕੂਬੋ ਭ੍ਰਾਤਾ ਯਿਹੂਦਾ ਏਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪ੍ਰਵਸਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਉਪਰਿਤਨਪ੍ਰਕੋਸ਼਼੍ਠੇ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਨ੍|
14 Tous, dans un même esprit, persévéraient dans la prière, avec quelques femmes et Marie, mère de Jésus, et ses frères.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਇਮੇ ਕਿਯਤ੍ਯਃ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਮਾਤਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਤਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਰਸ਼੍ਚੈਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਚਿੱਤੀਭੂਤ ਸਤਤੰ ਵਿਨਯੇਨ ਵਿਨਯੇਨ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
15 En ces jours-là, Pierre se levant au milieu des frères (ils étaient réunis au nombre d’environ cent vingt), leur dit:
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸਾਕਲ੍ਯੇਨ ਵਿੰਸ਼ਤ੍ਯਧਿਕਸ਼ਤੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਸਨ੍| ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍
16 « Mes frères, il fallait que s’accomplît ce que le Saint-Esprit, dans l’Ecriture, a prédit par la bouche de David au sujet de Judas, le guide de ceux qui ont arrêté Jésus;
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਯੀਸ਼ੁਧਾਰਿਣਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪਥਦਰ੍ਸ਼ਕੋ ਯੋ ਯਿਹੂਦਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਯੂਦਾ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਯਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਾਸ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੀਭਵਨਸ੍ਯਾਵਸ਼੍ਯਕਤ੍ਵਮ੍ ਆਸੀਤ੍|
17 car il était un d’entre nous, et il avait part à notre ministère.
ਸ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯਵਰ੍ੱਤੀ ਸਨ੍ ਅਸ੍ਯਾਃ ਸੇਵਾਯਾ ਅੰਸ਼ਮ੍ ਅਲਭਤ|
18 (Cet homme acquit un champ avec le salaire de son crime, et s’étant précipité en avant, se rompit par le milieu, et toutes ses entrailles se répandirent.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਕੁਕਰ੍ੰਮਣਾ ਲਬ੍ਧੰ ਯਨ੍ਮੂਲ੍ਯੰ ਤੇਨ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮੇਕੰ ਕ੍ਰੀਤਮ੍ ਅਪਰੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਧੋਮੁਖੇ ਭ੍ਰੁʼਮੌ ਪਤਿਤੇ ਸਤਿ ਤਸ੍ਯੋਦਰਸ੍ਯ ਵਿਦੀਰ੍ਣਤ੍ਵਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾ ਨਾਡ੍ਯੋ ਨਿਰਗੱਛਨ੍|
19 Ce fait est si connu de tous les habitants de Jérusalem, que ce champ a été nommé dans leur langue Haceldama, c’est-à-dire champ du sang.)
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਿਵਾਸਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਵਿਦਾਨ੍ਤਿ; ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਜਭਾਸ਼਼ਯਾ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਞ੍ਚ ਹਕਲ੍ਦਾਮਾ, ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਰਕ੍ਤਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮਿਤਿ ਵਿਖ੍ਯਾਤਮਾਸ੍ਤੇ|
20 Il est écrit, en effet, dans le livre des Psaumes: Que sa demeure devienne déserte, et que personne ne l’habite! Et ailleurs: Qu’un autre prenne sa charge!
ਅਨ੍ਯੱਚ, ਨਿਕੇਤਨੰ ਤਦੀਯਨ੍ਤੁ ਸ਼ੁਨ੍ਯਮੇਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਤਸ੍ਯ ਦੂਸ਼਼੍ਯੇ ਨਿਵਾਸਾਰ੍ਥੰ ਕੋਪਿ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ ਨੈਵ ਹਿ| ਅਨ੍ਯ ਏਵ ਜਨਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਦੰ ਸੰਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ ਧ੍ਰੁਵੰ| ਇੱਥੰ ਗੀਤਪੁਸ੍ਤਕੇ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ|
21 Il faut donc que, parmi les hommes qui nous ont accompagnés tout le temps que le Seigneur Jésus a vécu avec nous,
ਅਤੋ ਯੋਹਨੋ ਮੱਜਨਮ੍ ਆਰਭ੍ਯਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਰੋਹਣਦਿਨੰ ਯਾਵਤ੍ ਸੋਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯਾਵਨ੍ਤਿ ਦਿਨਾਨਿ ਯਾਪਿਤਵਾਨ੍
22 à partir du baptême de Jean jusqu’au jour où il a été enlevé du milieu de nous, il y en ait un qui devienne avec nous témoin de sa résurrection. »
ਤਾਵਨ੍ਤਿ ਦਿਨਾਨਿ ਯੇ ਮਾਨਵਾ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੇਨ ਜਨੇਨਾਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੀਸ਼ੋਰੁੱਥਾਨੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਾ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|
23 Ils en présentèrent deux: Joseph, appelé Barsabas et surnommé le juste, et Mathias.
ਅਤੋ ਯਸ੍ਯ ਰੂਢਿ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਟੋ ਯੰ ਬਰ੍ਸ਼ੱਬੇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾਹੂਯਨ੍ਤਿ ਸ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਮਤਥਿਸ਼੍ਚ ਦ੍ਵਾਵੇਤੌ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਪ੍ਰਾਰ੍ੱਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਃ,
24 Et s’étant mis en prière, ils dirent: « Seigneur, vous qui connaissez le cœur de tous, indiquez lequel de ces deux vous avez choisi
ਹੇ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ਤਰ੍ੱਯਾਮਿਨ੍ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ, ਯਿਹੂਦਾਃ ਸੇਵਨਪ੍ਰੇਰਿਤਤ੍ਵਪਦਚ੍ਯੁਤਃ
25 pour occuper dans ce ministère de l’apostolat, la place que Judas a laissée par son crime pour s’en aller en son lieu. »
ਸਨ੍ ਨਿਜਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਅਗੱਛਤ੍, ਤਤ੍ਪਦੰ ਲਬ੍ਧੁਮ੍ ਏਨਯੋ ਰ੍ਜਨਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਭਵਤਾ ਕੋ(ਅ)ਭਿਰੁਚਿਤਸ੍ਤਦਸ੍ਮਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼੍ਯਤਾਂ|
26 On tira leurs noms au sort: et le sort tomba sur Mathias, qui fut associé aux onze Apôtres.
ਤਤੋ ਗੁਟਿਕਾਪਾਟੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਤਥਿਰ੍ਨਿਰਚੀਯਤ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸੋਨ੍ਯੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਪ੍ਰਰਿਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਗਣਿਤੋਭਵਤ੍|
