Cantiques 7
1 Que tes pieds sont beaux dans les sandales, fille de prince! Vos cuisses arrondies sont comme des bijoux, le travail des mains d'un habile ouvrier.
Πόσον ώραία είναι τα βήματά σου με τα σανδάλια, θύγατερ του ηγεμόνος το τόρνευμα των μηρών σου είναι όμοιον με περιδέραιον, έργον χειρών καλλιτέχνου.
2 Votre corps est comme un gobelet rond, aucun vin mélangé n'est souhaité. Votre taille est comme un tas de blé, entouré de lys.
Ο ομφαλός σου κρατήρ τορνευτός, πλήρης κεκερασμένου οίνου· η κοιλία σου θημωνία σίτου περιπεφραγμένη με κρίνους·
3 Tes deux seins sont comme deux faons, qui sont des jumeaux d'un chevreuil.
οι δύο σου μαστοί ως δύο σκύμνοι δορκάδος δίδυμοι·
4 Ton cou est comme une tour d'ivoire. Tes yeux sont comme les étangs de Heshbon, à la porte de Bathrabbim. Votre nez est comme la tour du Liban qui regarde vers Damas.
ο τράχηλός σου ως πύργος ελεφάντινος· οι οφθαλμοί σου ως αι κολυμβήθραι εν Εσεβών, προς την πύλην Βαθ-ραββίμ· η μύτη σου ως ο πύργος του Λιβάνου, βλέπων προς την Δαμασκόν·
5 Ta tête est sur toi comme le Carmel. Les cheveux de ta tête sont violets. Le roi est retenu captif dans ses tresses.
Η κεφαλή σου επί σε ως Κάρμηλος, και η κόμη της κεφαλής σου ως πορφύρα· ο βασιλεύς είναι δεδεμένος εις τους πλοκάμους σου.
6 Comme tu es belle et agréable, l'amour, pour les délices!
Πόσον ώραία και πόσον επιθυμητή είσαι, αγαπητή, διά τας τρυφάς.
7 Ceci, ta stature, est comme un palmier, vos seins comme son fruit.
Τούτο το ανάστημά σου ομοιάζει με φοίνικα, και οι μαστοί σου με βότρυας.
8 J'ai dit: « Je vais grimper sur le palmier. Je saisirai son fruit. » Que vos seins soient comme les grappes de la vigne, l'odeur de ton haleine comme les pommes.
Είπα, Θέλω αναβή εις τον φοίνικα, θέλω πιάσει τα βάϊα αυτού· και ιδού, οι μαστοί σου θέλουσιν είσθαι ως βότρυες της αμπέλου, και η οσμή της ρινός σου ως μήλα·
9 Ta bouche est comme le meilleur des vins, qui descend en douceur pour ma bien-aimée, glissant entre les lèvres de ceux qui sont endormis.
και ο ουρανίσκος σου ως ο καλός οίνος ρέων ηδέως διά τον αγαπητόν μου, και κάμνων να λαλώσι τα χείλη των κοιμωμένων.
10 Je suis à mon bien-aimé. Son désir est envers moi.
Εγώ είμαι του αγαπητού μου, και η επιθυμία αυτού είναι προς εμέ.
11 Viens, mon bien-aimé! Allons dans les champs. Allons nous loger dans les villages.
Ελθέ, αγαπητέ μου, ας εξέλθωμεν εις τον αγρόν· ας διανυκτερεύσωμεν εν ταις κώμαις.
12 Allons de bonne heure dans les vignes. Voyons si la vigne a bourgeonné, sa fleur est ouverte, et les grenades sont en fleur. Là, je te donnerai mon amour.
Ας εξημερωθώμεν εις τους αμπελώνας· ας ίδωμεν εάν εβλάστησεν η άμπελος, εάν ήνοιξε το άνθος της σταφυλής και εξήνθησαν αι ροϊδιαί· εκεί θέλω δώσει την αγάπην μου εις σε.
13 Les mandragores produisent du parfum. A nos portes se trouvent toutes sortes de fruits précieux, nouveaux et anciens, que j'ai mis en réserve pour toi, mon bien-aimé.
Οι μανδραγόραι έδωκαν οσμήν, και εν ταις θύραις ημών είναι παν είδος καρπών αρεστών, νέων και παλαιών, τους οποίους εφύλαξα, αγαπητέ μου, διά σε.
