Cantiques 4
1 Voici, tu es belle, mon amour. Regarde, tu es belle. Tes yeux sont comme des colombes derrière ton voile. Vos cheveux sont comme un troupeau de chèvres, qui descendent du mont Gilead.
Ιδού, είσαι ώραία, αγαπητή μου· ιδού, είσαι ώραία· οι οφθαλμοί σου είναι ως περιστερών μεταξύ των πλοκάμων σου· τα μαλλία σου είναι ως ποίμνιον αιγών, καταβαινόντων από του όρους Γαλαάδ.
2 Tes dents sont comme un troupeau nouvellement tondu, qui sont remontés du lavage, où chacun d'entre eux a des jumeaux. Aucun d'entre eux n'est endeuillé.
Οι οδόντες σου είναι ως ποίμνιον προβάτων κεκουρευμένων, αναβαινόντων από της λούσεως, τα οποία πάντα γεννώσι δίδυμα, και δεν υπάρχει άτεκνον μεταξύ αυτών·
3 Tes lèvres sont comme un fil d'écarlate. Votre bouche est charmante. Vos tempes sont comme un morceau de grenade derrière votre voile.
τα χείλη σου ως ταινία ερυθρά, και η λαλιά σου εύχαρις· αι παρειαί σου ως τμήμα ροϊδίου μεταξύ των πλοκάμων σου·
4 Ton cou est comme la tour de David, construite pour servir d'arsenal, sur lequel un millier de boucliers sont accrochés, tous les boucliers des hommes puissants.
Ο τράχηλός σου ως ο πύργος του Δαβίδ, ο ωκοδομημένος διά οπλοθήκην, επί του οποίου κρέμανται χίλιοι θυρεοί, πάντες ασπίδες ισχυρών·
5 Tes deux seins sont comme deux faons. qui sont des jumeaux d'un chevreuil, qui se nourrissent parmi les lys.
οι δύο μαστοί σου ως δύο σκύμνοι δορκάδος δίδυμοι, βόσκοντες μεταξύ των κρίνων.
6 Jusqu'à ce que le jour se rafraîchisse, et que les ombres s'enfuient, Je vais aller à la montagne de la myrrhe, à la colline de l'encens.
Εωσού πνεύση η αύρα της ημέρας και φύγωσιν αι σκιαί, εγώ θέλω υπάγει εις το όρος της σμύρνης, και εις τον λόφον του θυμιάματος.
7 Vous êtes toutes belles, mon amour. Il n'y a pas de tache en vous.
Όλη ώραία είσαι, αγαπητή μου· και μώμος δεν υπάρχει εν σοι.
8 Viens avec moi du Liban, ma fiancée, avec moi depuis le Liban. Regardez depuis le sommet d'Amana, du sommet du Senir et du Hermon, de la tanière des lions, de la montagne des léopards.
Ελθέ μετ' εμού από του Λιβάνου, νύμφη από του Λιβάνου μετ' εμού· βλέψον από της κορυφής του Αμανά, από της κορυφής του Σενείρ και του Αερμών, από των φωλεών των λεόντων, από των ορέων των παρδάλεων.
9 Tu as séduit mon cœur, ma sœur, ma fiancée. Tu as ravi mon cœur d'un seul de tes yeux, avec une chaîne de votre cou.
Έτρωσας την καρδίαν μου, αδελφή μου, νύμφη· έτρωσας την καρδίαν μου, δι' ενός των οφθαλμών σου, δι' ενός πλοκάμου του τραχήλου σου.
10 Que ton amour est beau, ma sœur, ma fiancée! Combien ton amour est meilleur que le vin, la fragrance de vos parfums que toutes sortes d'épices!
Πόσον ώραία είναι η αγάπη σου, αδελφή μου, νύμφη πόσον καλητέρα η αγάπη σου παρά τον οίνον και η οσμή των μύρων σου παρά πάντα τα αρώματα
11 Tes lèvres, ma fiancée, coulent comme un rayon de miel. Le miel et le lait sont sous ta langue. L'odeur de vos vêtements est comme l'odeur du Liban.
Τα χείλη σου, νύμφη, στάζουσιν ως κηρήθρα· μέλι και γάλα είναι υπό την γλώσσαν σου· και η οσμή των ιματίων σου ως οσμή του Λιβάνου.
12 Ma sœur, mon épouse, est un jardin fermé; un ressort bloqué, une fontaine scellée.
Κήπος κεκλεισμένος είναι η αδελφή μου, η νύμφη μου· βρύσις κεκλεισμένη, πηγή εσφραγισμένη.
13 Tes pousses sont un verger de grenadiers, aux fruits précieux, du henné avec des plantes de nard,
Οι βλαστοί σου είναι παράδεισος ροϊδίων, μετά εκλεκτών καρπών· κύπρος μετά νάρδου·
14 nard et safran, du calamus et de la cannelle, avec toutes sortes d'arbres à encens; de la myrrhe et de l'aloès, avec toutes les meilleures épices,
νάρδος και κρόκος· κάλαμος και κιννάμωμον, μετά πάντων των δένδρων του θυμιάματος· σμύρνα και αλόη, μετά πάντων των πρωτίστων αρωμάτων·
15 une fontaine de jardins, un puits d'eau vive, des ruisseaux qui coulent du Liban.
πηγή κήπων, φρέαρ ύδατος ζώντος, και ρύακες από του Λιβάνου.
16 Réveille-toi, vent du nord, et viens, toi le sud! Souffle sur mon jardin, pour que ses épices s'écoulent. Laissez mon bien-aimé entrer dans son jardin, et goûter ses précieux fruits.
Εγέρθητι, Βορρά· και έρχου, Νότε· πνεύσον εις τον κήπόν μου· διά να εκχυθώσι τα αρώματα αυτού. Ας έλθη ο αγαπητός μου εις τον κήπον αυτού, και ας φάγη τους εξαιρέτους καρπούς αυτού.
