Apocalypse 7
1 Après cela, je vis quatre anges debout aux quatre coins de la terre, tenant les quatre vents de la terre, de sorte qu'aucun vent ne soufflait sur la terre, ni sur la mer, ni sur aucun arbre.
και μετα τουτο ειδον τεσσαρας αγγελους εστωτας επι τας τεσσαρας γωνιας της γης κρατουντας τους τεσσαρας ανεμους της γης ινα μη πνεη ανεμος επι της γης μητε επι της θαλασσης μητε επι παν δενδρον
2 Je vis un autre ange monter du haut du soleil levant, ayant le sceau du Dieu vivant. Il cria d'une voix forte aux quatre anges à qui il avait été donné de faire du mal à la terre et à la mer,
και ειδον αλλον αγγελον αναβαινοντα απο ανατολης ηλιου εχοντα σφραγιδα θεου ζωντος και εκραξεν φωνη μεγαλη τοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι την γην και την θαλασσαν
3 en disant: « Ne faites pas de mal à la terre, ni à la mer, ni aux arbres, jusqu'à ce que nous ayons marqué du sceau les esclaves de notre Dieu sur leur front. »
λεγων μη αδικησητε την γην μητε την θαλασσαν μητε τα δενδρα αχρις ου σφραγισωμεν τους δουλους του θεου ημων επι των μετωπων αυτων
4 J'entendis le nombre de ceux qui avaient été scellés: cent quarante-quatre mille, de toutes les tribus des enfants d'Israël:
και ηκουσα τον αριθμον των εσφραγισμενων εκατον και τεσσαρακοντα τεσσαρες χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ πασης φυλης υιων ισραηλ
5 de la tribu de Juda, douze mille furent scellés, de la tribu de Ruben, douze mille, de la tribu de Gad, douze mille,
εκ φυλης ιουδα δωδεκα χιλιαδες εσφραγισμενοι εκ φυλης ρουβιμ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης γαδ δωδεκα χιλιαδες
6 de la tribu d'Asher, douze mille, de la tribu de Nephtali, douze mille, de la tribu de Manassé, douze mille,
εκ φυλης ασηρ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης νεφθαλειμ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης μανασση δωδεκα χιλιαδες
7 de la tribu de Siméon, douze mille, de la tribu de Lévi, douze mille, de la tribu d'Issachar, douze mille,
εκ φυλης συμεων δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης λευι δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης ισαχαρ δωδεκα χιλιαδες
8 de la tribu de Zabulon, douze mille, de la tribu de Joseph, douze mille, et de la tribu de Benjamin, douze mille furent scellés.
εκ φυλης ζαβουλων δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης ιωσηφ δωδεκα χιλιαδες εκ φυλης βενιαμιν δωδεκα χιλιαδες εσφραγισμενοι
9 Après cela, je regardai, et voici, une grande foule, que personne ne pouvait compter, de toute nation, de toute tribu, de tout peuple, et de toute langue, se tenait devant le trône et devant l'agneau, vêtue de robes blanches, des palmes à la main.
μετα ταυτα ειδον και ιδου οχλος πολυς ον αριθμησαι ουδεις εδυνατο εκ παντος εθνους και φυλων και λαων και γλωσσων εστωτες ενωπιον του θρονου και ενωπιον του αρνιου περιβεβλημενοι στολας λευκας και φοινικας εν ταις χερσιν αυτων
10 Ils criaient d'une voix forte, en disant: « Le salut est à notre Dieu, qui est assis sur le trône, et à l'Agneau! »
και κραζουσιν φωνη μεγαλη λεγοντες η σωτηρια τω θεω ημων τω καθημενω επι τω θρονω και τω αρνιω
11 Tous les anges se tenaient autour du trône, les anciens et les quatre êtres vivants; ils tombèrent sur leur face devant son trône et adorèrent Dieu,
και παντες οι αγγελοι ειστηκεισαν κυκλω του θρονου και των πρεσβυτερων και των τεσσαρων ζωων και επεσον ενωπιον του θρονου επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω
12 en disant: « Amen! Bénédiction, gloire, sagesse, action de grâces, honneur, puissance et force, soient à notre Dieu aux siècles des siècles! Amen. » (aiōn g165)
λεγοντες αμην η ευλογια και η δοξα και η σοφια και η ευχαριστια και η τιμη και η δυναμις και η ισχυς τω θεω ημων εις τους αιωνας των αιωνων αμην (aiōn g165)
13 Un des anciens prit la parole et me dit: « Ceux qui sont vêtus de robes blanches, qui sont-ils, et d'où viennent-ils? »
και απεκριθη εις εκ των πρεσβυτερων λεγων μοι ουτοι οι περιβεβλημενοι τας στολας τας λευκας τινες εισιν και ποθεν ηλθον
14 Je lui ai dit: « Monseigneur, vous le savez. » Il m'a dit: « Ce sont ceux qui sont sortis de la grande souffrance. Ils ont lavé leurs robes et les ont blanchies dans le sang de l'Agneau.
και ειπον αυτω κυριε μου συ οιδας και ειπεν μοι ουτοι εισιν οι ερχομενοι εκ της θλιψεως της μεγαλης και επλυναν τας στολας αυτων και ελευκαναν αυτας εν τω αιματι του αρνιου
15 C'est pourquoi ils sont devant le trône de Dieu, et ils le servent jour et nuit dans son temple. Celui qui est assis sur le trône étend sur eux sa tente.
δια τουτο εισιν ενωπιον του θρονου του θεου και λατρευουσιν αυτω ημερας και νυκτος εν τω ναω αυτου και ο καθημενος επι τω θρονω σκηνωσει επ αυτους
16 Ils n'auront plus jamais faim ni soif. Le soleil ne les frappera pas, ni aucune chaleur;
ου πεινασουσιν ετι ουδε διψησουσιν ετι ουδ ου μη πεση επ αυτους ο ηλιος ουδε παν καυμα
17 car l'Agneau qui est au milieu du trône les fait paître et les conduit vers des sources d'eaux vivifiantes. Et Dieu essuiera toute larme de leurs yeux. »
οτι το αρνιον το ανα μεσον του θρονου ποιμαινει αυτους και οδηγει αυτους επι ζωης πηγας υδατων και εξαλειψει ο θεος παν δακρυον εκ των οφθαλμων αυτων
