< Apocalypse 18 >
1 Après cela, je vis descendre du ciel un autre ange, qui avait une grande autorité. La terre était illuminée par sa gloire.
Po tym wszystkim zobaczyłem innego anioła, zstępującego z nieba. Posiadał on ogromną władzę, a jego blask rozjaśnił całą ziemię.
2 Il cria d'une voix forte, en disant: « Elle est tombée, elle est tombée, Babylone la grande, elle est devenue une habitation de démons, une prison pour tout esprit impur, et un repaire pour tout oiseau impur et odieux!
Donośnym głosem zawołał on: „Upadł potężny Babilon” i stał się mieszkaniem demonów, siedliskiem złych duchów oraz schronieniem nieczystych ptaków i zwierząt.
3 Car toutes les nations ont bu du vin de la fureur de son impudicité, les rois de la terre se sont livrés avec elle à l'impudicité, et les marchands de la terre se sont enrichis de l'abondance de son luxe. »
Miasto to było bowiem prostytutką, która upajała mieszkańców ziemi rozwiązłością. Grzeszyli z nią władcy całego świata, a ludzie interesu zdobyli majątek, dzięki jej wielkiemu przepychowi.
4 J'entendis du ciel une autre voix qui disait: Sortez du milieu d'elle, mon peuple, afin que vous ne participiez pas à ses péchés et que vous ne receviez pas de ses fléaux;
Następnie usłyszałem jeszcze inny głos, wołający z nieba: „Wy, którzy należycie do Boga, musicie wyjść z tego miasta”, aby nie mieć udziału w jego grzechach i nie doświadczyć spadających na nie klęsk.
5 car ses péchés ont atteint le ciel, et Dieu s'est souvenu de ses iniquités.
Gdyby grzechy Babilonu ułożono na stosie, sięgnęłyby bowiem aż do nieba —Bóg widzi całe jego zło!
6 Rendez-lui comme elle a rendu, et rendez-lui le double de ce qu'elle a fait, et selon ses œuvres. Dans la coupe qu'elle a mélangée, mélangez-lui le double.
Postąpcie z tym miastem tak, jak ono postępowało z wami, a nawet wymierzcie mu podwójna karę. Niech wypije dwukrotnie więcej niż ci, których wcześniej upajało.
7 Autant elle s'est glorifiée et s'est dévergondée, autant donne-lui de tourments et de deuils. Car elle dit en son cœur: Je suis assise en reine, je ne suis pas veuve, et je ne veux pas voir de deuil.
Dotychczas żyło w luksusie i używało przyjemności, teraz więc odpłaćcie mu cierpieniem i bólem. Myślało sobie bowiem w sercu, że zawsze będzie żyć jak królowa i nigdy nie zazna smutku ani cierpienia.
8 C'est pourquoi, en un seul jour, ses fléaux arriveront: la mort, le deuil et la famine; et elle sera consumée par le feu, car le Seigneur Dieu qui l'a jugée est puissant.
Dlatego jednego dnia spadną na to miasto wszystkie klęski: ból, głód oraz śmierć. I pochłonie je ogień! Pan, który je osądzi, jest potężnym Bogiem!
9 Les rois de la terre, qui se sont livrés à l'impudicité et qui ont vécu dans la luxure avec elle, pleureront et gémiront à cause d'elle, en regardant la fumée de son embrasement.
Władcy świata, którzy uczestniczyli w rozwiązłości tego miasta i czerpali z tego przyjemność, zapłakali i pogrążyli się w smutku, widząc unoszący się nad nim dym.
10 Ils se tiendront à distance, dans la crainte de son tourment, et ils diront: « Malheur, malheur à la grande ville, à Babylone, la ville forte! Car ton jugement est venu en une heure.
Patrząc z daleka, przejęci i przerażeni losem Babilonu, zawołali: „To straszne, co spotkało Babilon! Tak wielkie nieszczęście w jednej chwili spadło na to potężne miasto!”.
11 Les marchands de la terre pleurent et se lamentent sur elle, car personne n'achète plus leurs marchandises:
Nad losem Babilonu ubolewali również handlowcy z całego świata, ponieważ stracili zbyt na swoje towary:
12 marchandises d'or, d'argent, de pierres précieuses, de perles, de fin lin, de pourpre, de soie, d'écarlate, de tout bois précieux, de tout vase d'ivoire, de tout vase de bois très précieux, d'airain, de fer et de marbre;
złoto, srebro, kamienie szlachetne, perły, czysty len, purpurę, jedwab, szkarłat, pachnące drewno, wyroby z kości słoniowej oraz szlachetnego drewna, brązu, stali i marmuru.
13 et de la cannelle, de l'encens, du parfum, de l'encens, du vin, de l'huile d'olive, de la fine farine, du blé, des brebis, des chevaux, des chars, des corps et des âmes de personnes.
Babilon nie będzie już kupować wyszukanych przypraw oraz perfum, mirry, kadzidła, wina, oliwy, najlepszej mąki i zboża, bydła, owiec, koni, wozów oraz ludzkich ciał i dusz.
14 Les fruits que ton âme convoitait ont été perdus pour toi. Toutes les choses qui étaient délicates et somptueuses ont disparu de toi, et tu ne les trouveras plus du tout.
Płacząc nad Babilonem, powiedzieli: „To, co tak bardzo kochałeś, przeminęło. Zniknął już bowiem otaczający cię splendor i luksus—wszystko to bezpowrotnie przepadło!”.
15 Les marchands de ces choses, qui se sont enrichis par elle, se tiendront au loin, dans la crainte de son tourment, pleurant et se lamentant,
Ludzie, którzy—dzięki handlowi z Babilonem—zdobyli majątek, stanęli z daleka, przerażeni jego cierpieniem. Płacząc i rozpaczając nad jego losem, powiedzieli:
16 en disant: « Malheur, malheur à la grande ville, elle qui était vêtue de fin lin, de pourpre et d'écarlate, et parée d'or, de pierres précieuses et de perles!
„To straszne, co spotkało to potężne miasto! Nosiło ono najlepsze ubrania, z czystego lnu, purpury i szkarłatu, oraz biżuterię ze złota, szlachetnych kamieni i pereł.
17 Car, en une heure, de si grandes richesses sont réduites à néant. Tous les capitaines de navires, tous ceux qui naviguent en quelque lieu que ce soit, les marins, et tous ceux qui gagnent leur vie sur la mer, se tenaient à distance,
Bogactwo to przepadło jednak w jednej chwili”. Armatorzy, kapitanowie i załogi okrętów oraz wszyscy inni, którzy zarabiali na transporcie morskim, z daleka
18 et s'écriaient, en regardant la fumée de son embrasement: « Qu'est-ce qui est semblable à la grande ville?
obserwowali pożar Babilonu i dym wznoszący się nad miastem. Poruszeni tym widokiem, wołali: „Czy jakieś inne miasto na świecie jest podobne do potężnego Babilonu?”.
19 Ils jetaient de la poussière sur leurs têtes, et ils criaient en pleurant et en se lamentant: « Malheur, malheur à la grande ville, dans laquelle tous ceux qui avaient leurs navires sur la mer s'enrichissaient à cause de ses grandes richesses! Car en une heure, elle est réduite à la désolation.
Posypywali głowy popiołem i zrozpaczeni krzyczeli: „To straszne, co spotkało to potężne miasto! Wszyscy armatorzy zdobyli majątek dzięki jego wielkiemu bogactwu, a teraz, w ciągu jednej chwili, wszystko to zostało zniszczone!”.
20 « Réjouissez-vous sur elle, ô ciel, vous les saints, les apôtres et les prophètes, car Dieu a porté sur elle votre jugement. »
„Dla mieszkańców nieba, dla świętych, proroków i apostołów był to jednak powód do radości, Bóg ukarał bowiem tych, którzy ich skrzywdzili”.
21 Un ange puissant prit une pierre semblable à une grande meule et la jeta dans la mer, en disant: « Ainsi sera précipitée avec violence Babylone, la grande ville, et on ne la trouvera plus du tout.
Wtedy potężny anioł podniósł wielki głaz, ogromny jak młyńskie koło, i rzucił go w morze, wołając: „Tak właśnie zostanie strącony potężny Babilon i to będzie jego koniec!
22 On n'entendra plus chez toi la voix des harpistes, des ménestrels, des joueurs de flûte et des trompettes. On ne trouvera plus chez toi aucun artisan, quel que soit son métier. On n'entendra plus du tout chez toi le bruit d'un moulin.
W mieście tym nie usłyszy się już śpiewu ani dźwięki harfy, fletu czy trąbki. Nikt już nie będzie tam prowadził interesów. Nie usłyszy się tam nawet odgłosu mielenia ziarna.
23 La lumière d'une lampe ne brillera plus du tout chez toi. On n'entendra plus chez toi la voix de l'époux et de l'épouse, parce que tes marchands étaient les princes de la terre, parce que toutes les nations ont été séduites par ta magie.
Nie zabłyśnie tam już żadne światło ani nie zabrzmią radosne głosy nowożeńców. Handlowcy miasta mieli władzę nad światem, a czary Babilonu oszukały wszystkie narody.
24 En elle a été trouvé le sang des prophètes et des saints, et de tous ceux qui ont été égorgés sur la terre. »
Miasto to jest również winne morderstw —zabiło bowiem wielu proroków i świętych”.