Apocalypse 16
1 J'entendis du temple une voix forte qui disait aux sept anges: « Allez, versez sur la terre les sept coupes de la colère de Dieu. »
και ηκουσα φωνης μεγαλης εκ του ναου λεγουσης τοις επτα αγγελοις υπαγετε και εκχεατε τας φιαλας του θυμου του θεου εις την γην
2 La première alla répandre sa coupe sur la terre, et elle devint un ulcère douloureux pour les gens qui avaient la marque de la bête et qui adoraient son image.
και απηλθεν ο πρωτος και εξεχεεν την φιαλην αυτου επι την γην και εγενετο ελκος κακον και πονηρον εις τους ανθρωπους τους εχοντας το χαραγμα του θηριου και τους τη εικονι αυτου προσκυνουντας
3 Le second ange versa sa coupe dans la mer, qui devint du sang comme celui d'un mort. Tous les êtres vivants de la mer moururent.
και ο δευτερος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις την θαλασσαν και εγενετο αιμα ως νεκρου και πασα ψυχη ζωσα απεθανεν εν τη θαλασση
4 Le troisième versa sa coupe dans les fleuves et les sources d'eau, et ils devinrent du sang.
και ο τριτος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις τους ποταμους και εις τας πηγας των υδατων και εγενετο αιμα
5 J'entendis l'ange des eaux qui disait: « Tu es juste, toi qui es et qui étais, ô Saint, car tu as jugé ces choses.
και ηκουσα του αγγελου των υδατων λεγοντος δικαιος κυριε ει ο ων και ο ην και ο οσιος οτι ταυτα εκρινας
6 Car ils ont répandu le sang des saints et des prophètes, et tu leur as donné du sang à boire. Ils méritent cela. »
οτι αιμα αγιων και προφητων εξεχεαν και αιμα αυτοις εδωκας πιειν αξιοι γαρ εισιν
7 J'ai entendu l'autel dire: « Oui, Seigneur Dieu, le Tout-Puissant, tes jugements sont vrais et justes. »
και ηκουσα αλλου εκ του θυσιαστηριου λεγοντος ναι κυριε ο θεος ο παντοκρατωρ αληθιναι και δικαιαι αι κρισεις σου
8 Le quatrième versa sa coupe sur le soleil, et il lui fut donné de brûler les hommes par le feu.
και ο τεταρτος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ηλιον και εδοθη αυτω καυματισαι τους ανθρωπους εν πυρι
9 Les gens furent brûlés par une grande chaleur, et les gens blasphémèrent le nom de Dieu qui a le pouvoir sur ces fléaux. Ils ne se sont pas repentis et ne lui ont pas rendu gloire.
και εκαυματισθησαν οι ανθρωποι καυμα μεγα και εβλασφημησαν το ονομα του θεου του εχοντος εξουσιαν επι τας πληγας ταυτας και ου μετενοησαν δουναι αυτω δοξαν
10 Le cinquième versa sa coupe sur le trône de la bête, et son royaume fut obscurci. Ils se rongeaient la langue à cause de la douleur,
και ο πεμπτος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον θρονον του θηριου και εγενετο η βασιλεια αυτου εσκοτωμενη και εμασσωντο τας γλωσσας αυτων εκ του πονου
11 et ils blasphémaient le Dieu du ciel à cause de leurs douleurs et de leurs ulcères. Ils ne se sont toujours pas repentis de leurs œuvres.
και εβλασφημησαν τον θεον του ουρανου εκ των πονων αυτων και εκ των ελκων αυτων και ου μετενοησαν εκ των εργων αυτων
12 Le sixième versa sa coupe sur le grand fleuve, l'Euphrate. Ses eaux tarirent, afin que le chemin fût préparé pour les rois qui viendront du soleil levant.
και ο εκτος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ποταμον τον μεγαν τον ευφρατην και εξηρανθη το υδωρ αυτου ινα ετοιμασθη η οδος των βασιλεων των απο ανατολων ηλιου
13 Je vis sortir de la bouche du dragon, de la bouche de la bête et de la bouche du faux prophète, trois esprits impurs, semblables à des grenouilles;
και ειδον εκ του στοματος του δρακοντος και εκ του στοματος του θηριου και εκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ακαθαρτα ομοια βατραχοις
14 car ce sont des esprits de démons, qui font des prodiges, et qui vont vers les rois de toute la terre habitée, afin de les rassembler pour le combat du grand jour de Dieu le Tout-Puissant.
εισιν γαρ πνευματα δαιμονων ποιουντα σημεια εκπορευεσθαι επι τους βασιλεις της γης και της οικουμενης ολης συναγαγειν αυτους εις πολεμον της ημερας εκεινης της μεγαλης του θεου του παντοκρατορος
15 « Voici, je viens comme un voleur. Heureux celui qui veille et qui garde ses vêtements, afin qu'il ne marche pas nu, et qu'on ne voie pas sa honte. »
ιδου ερχομαι ως κλεπτης μακαριος ο γρηγορων και τηρων τα ιματια αυτου ινα μη γυμνος περιπατη και βλεπωσιν την ασχημοσυνην αυτου
16 Il les rassembla dans le lieu qui s'appelle en hébreu « Harmagedon ».
και συνηγαγεν αυτους εις τον τοπον τον καλουμενον εβραιστι αρμαγεδδων
17 Le septième versa sa coupe dans l'air. Et une voix forte sortit du temple du ciel, du trône, en disant: « C'est fait! ».
και ο εβδομος αγγελος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις τον αερα και εξηλθεν φωνη μεγαλη απο του ναου του ουρανου απο του θρονου λεγουσα γεγονεν
18 Il y eut des éclairs, des sons, des tonnerres, et un grand tremblement de terre, tel qu'il n'y en a jamais eu depuis qu'il y a des hommes sur la terre, un tremblement de terre si grand et si puissant.
και εγενοντο φωναι και βρονται και αστραπαι και σεισμος εγενετο μεγας οιος ουκ εγενετο αφ ου οι ανθρωποι εγενοντο επι της γης τηλικουτος σεισμος ουτως μεγας
19 La grande ville fut divisée en trois parties, et les villes des nations tombèrent. On se souvint de Babylone la grande aux yeux de Dieu, pour lui donner la coupe du vin de l'ardeur de sa colère.
και εγενετο η πολις η μεγαλη εις τρια μερη και αι πολεις των εθνων επεσον και βαβυλων η μεγαλη εμνησθη ενωπιον του θεου δουναι αυτη το ποτηριον του οινου του θυμου της οργης αυτου
20 Toutes les îles s'enfuirent, et les montagnes ne furent pas retrouvées.
και πασα νησος εφυγεν και ορη ουχ ευρεθησαν
21 De gros grêlons, du poids d'un talent, tombaient du ciel sur les gens. On blasphémait Dieu à cause du fléau de la grêle, car ce fléau était extrêmement violent.
και χαλαζα μεγαλη ως ταλαντιαια καταβαινει εκ του ουρανου επι τους ανθρωπους και εβλασφημησαν οι ανθρωποι τον θεον εκ της πληγης της χαλαζης οτι μεγαλη εστιν η πληγη αυτης σφοδρα
