Apocalypse 14
1 Je regardai, et voici, l'agneau se tenait sur la montagne de Sion, et avec lui un nombre de cent quarante-quatre mille personnes, qui avaient son nom et le nom de son Père écrits sur leurs fronts.
I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syońskiej, a z nim sto czterdzieści i cztery tysiące, mających imię Ojca jego napisane na czołach swoich.
2 J'entendis du ciel un bruit, comme le bruit de grandes eaux et comme le bruit d'un grand tonnerre. Le son que j'entendis était comme celui de harpistes jouant de leurs harpes.
I słyszałem głos z nieba, jako głos wielu wód, i jako głos gromu wielkiego; i słyszałem głos cytrystów grających na cytrach swoich.
3 Ils chantent un cantique nouveau devant le trône, devant les quatre êtres vivants et devant les anciens. Personne ne pouvait apprendre ce cantique, sauf les cent quarante-quatre mille, ceux qui avaient été rachetés de la terre.
A śpiewali, jakoby nową pieśń, przed stolicą i przed onem czworgiem zwierząt, i przed starcami, a żaden się nie mógł onej pieśni nauczyć, oprócz onych stu czterdziestu i czterech tysięcy, którzy są z ziemi kupieni.
4 Ce sont ceux qui ne se sont pas souillés avec des femmes, car ils sont vierges. Ce sont ceux qui suivent l'Agneau partout où il va. Ils ont été rachetés d'entre les hommes par Jésus, les prémices de Dieu et de l'Agneau.
Cić są, którzy się z niewiastami nie pokalali; bo pannami są. Ci są, którzy naśladują Baranka, gdziekolwiek idzie. Ci kupieni są z ludzi, aby byli pierwiastkami Bogu i Barankowi.
5 Il ne s'est pas trouvé de mensonge dans leur bouche, car ils sont irréprochables.
A w ustach ich nie znalazła się zdrada; albowiem są bez zmazy przed stolicą Bożą.
6 Je vis un ange qui volait au milieu du ciel, ayant une Bonne Nouvelle éternelle à annoncer aux habitants de la terre, à toute nation, tribu, langue et peuple. (aiōnios g166)
I widziałem drugiego Anioła, lecącego przez pośrodek nieba, mającego Ewangieliję wieczną, aby ją zwiastował mieszkającym na ziemi i wszelkiemu narodowi, i pokoleniu, i językowi, i ludowi, (aiōnios g166)
7 Il disait d'une voix forte: « Craignez le Seigneur, et donnez-lui gloire, car l'heure de son jugement est venue. Adorez celui qui a fait le ciel, la terre, la mer et les sources d'eau! »
Mówiącego głosem wielkim: Bójcie się Boga i chwałę mu dajcie, gdyż przyszła godzina sądu jego, a kłaniajcie się temu, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i źródła wód.
8 Un autre, un second ange, suivit en disant: « Elle est tombée, Babylone la grande, qui a fait boire à toutes les nations le vin de la fureur de son impudicité. »
A za nim szedł drugi Anioł, mówiąc: Upadł Babilon, ono miasto wielkie! bo winem gniewu wszeteczeństwa swego napoił wszystkie narody.
9 Un autre ange, un troisième, les suivit, en disant d'une voix forte: « Si quelqu'un adore la bête et son image, et reçoit une marque sur son front ou sur sa main,
A trzeci Anioł szedł za nimi, mówiąc głosem wielkim: Jeźli się kto pokłoni bestyi i obrazowi jej, i jeźli weźmie piętno na czoło swoje albo na rękę swoję,
10 il boira, lui aussi, du vin de la fureur de Dieu, préparé sans mélange dans la coupe de sa colère. Il sera tourmenté dans le feu et le soufre, en présence des saints anges et en présence de l'agneau.
I ten pić będzie z wina gniewu Bożego, z wina szczerego i nalanego w kielich gniewu jego i będzie męczony w ogniu i siarce przed oblicznością Aniołów świętych i przed oblicznością Baranka.
11 La fumée de leur tourment monte aux siècles des siècles. Ils n'ont de repos ni jour ni nuit, ceux qui adorent la bête et son image, et quiconque reçoit la marque de son nom. (aiōn g165)
A dym męki ich występuje na wieki wieków, i nie mają odpoczynku we dnie i w nocy, którzy się kłaniają bestyi i obrazowi jej, i jeźli kto bierze piętno imienia jej. (aiōn g165)
12 Voici la persévérance des saints, de ceux qui gardent les commandements de Dieu et la foi de Jésus. »
Tuć jest cierpliwość świętych, tuć są ci, którzy chowają przykazania Boże i wiarę Jezusową.
13 J'entendis du ciel une voix qui disait: « Ecris: Heureux désormais les morts qui meurent dans le Seigneur! » « Oui, dit l'Esprit, afin qu'ils se reposent de leurs travaux, car leurs œuvres les suivent. »
I usłyszałem głos z nieba, mówiący do mnie: Napisz: Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę mówi Duch im, aby odpoczywali od prac swoich, a uczynki ich idą za nimi.
14 Je regardai, et je vis une nuée blanche, et sur la nuée un homme assis comme un fils d'homme, ayant sur la tête une couronne d'or, et dans la main une faucille tranchante.
I widziałem, a oto obłok biały; a na onym obłoku siedział podobny Synowi człowieczemu, który miał na głowie swojej koronę złotą, a w ręce swojej sierp ostry.
15 Un autre ange sortit du temple et cria d'une voix forte à celui qui était assis sur la nuée: « Envoie ta faucille et moissonne, car l'heure de moissonner est venue, car la moisson de la terre est mûre. »
A drugi Anioł wyszedł z kościoła, wołając głosem wielkim na tego, który siedział na obłoku: Zapuść sierp twój, a żnij, gdyż tobie przyszła godzina, abyś żął, ponieważ się dostało żniwo ziemi.
16 Celui qui était assis sur la nuée lança sa faucille sur la terre, et la terre fut moissonnée.
I zapuścił ten, który siedział na obłoku, sierp swój na ziemię i pożęta jest ziemia.
17 Un autre ange sortit du temple qui est dans le ciel. Il avait aussi une faucille tranchante.
A drugi Anioł wyszedł z kościoła onego, który jest w niebie, mając i ten sierp ostry.
18 Un autre ange sortit de l'autel, celui qui a le pouvoir sur le feu, et il appela d'une voix forte celui qui avait la faucille tranchante, en disant: « Envoie ta faucille tranchante et vendange les grappes de la vigne de la terre, car les raisins de la terre sont mûrs. »
Potem wyszedł drugi Anioł z ołtarza, który miał moc nad ogniem i zawołał głosem wielkim na tego, który miał sierp ostry, mówiąc: Zapuść ten sierp twój ostry, a zbieraj grona winnicy ziemi; bo dojrzałe są jagody jej.
19 L'ange enfonça sa faucille dans la terre, recueillit la vendange de la terre et la jeta dans la grande cuve de la colère de Dieu.
Zapuścił tedy Anioł sierp swój ostry na ziemię i zebrał grona winnicy ziemi, i wrzucił je w prasę wielką gniewu Bożego.
20 La cuve fut foulée hors de la ville, et du sang sortit de la cuve, jusqu'aux brides des chevaux, jusqu'à mille six cents stades.
I tłoczona jest prasa przed miastem, i wyszła krew z prasy aż do wędzideł końskich przez tysiąc i sześćset stajan.
