Apocalypse 12
1 Un grand signe apparut dans le ciel: une femme enveloppée du soleil, la lune sous ses pieds, et sur sa tête une couronne de douze étoiles.
και σημειον μεγα ωφθη εν τω ουρανω γυνη περιβεβλημενη τον ηλιον και η σεληνη υποκατω των ποδων αυτης και επι της κεφαλης αυτης στεφανος αστερων δωδεκα
2 Elle était enceinte. Elle poussa des cris de douleur en travaillant pour accoucher.
και εν γαστρι εχουσα κραζει ωδινουσα και βασανιζομενη τεκειν
3 Un autre signe apparut dans le ciel. Voici, c'était un grand dragon rouge, ayant sept têtes et dix cornes, et sur ses têtes sept couronnes.
και ωφθη αλλο σημειον εν τω ουρανω και ιδου δρακων μεγας πυρρος εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα και επι τας κεφαλας αυτου διαδηματα επτα
4 Sa queue attirait le tiers des étoiles du ciel, et les jetait sur la terre. Le dragon se tint devant la femme qui allait accoucher, afin que, lorsqu'elle accoucherait, il dévorât son enfant.
και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη
5 Elle donna naissance à un fils, un enfant mâle, qui doit dominer toutes les nations avec une verge de fer. Son enfant a été enlevé vers Dieu et vers son trône.
και ετεκεν υιον αρρενα ος μελλει ποιμαινειν παντα τα εθνη εν ραβδω σιδηρα και ηρπασθη το τεκνον αυτης προς τον θεον και τον θρονον αυτου
6 La femme s'est enfuie dans le désert, où elle a un lieu préparé par Dieu, afin qu'on l'y nourrisse pendant mille deux cent soixante jours.
και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχει τοπον ητοιμασμενον απο του θεου ινα εκει τρεφωσιν αυτην ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα
7 Il y eut une guerre dans le ciel. Michel et ses anges firent la guerre au dragon. Le dragon et ses anges firent la guerre.
και εγενετο πολεμος εν τω ουρανω ο μιχαηλ και οι αγγελοι αυτου επολεμησαν κατα του δρακοντος και ο δρακων επολεμησεν και οι αγγελοι αυτου
8 Ils ne furent pas vainqueurs. On ne leur trouva plus de place dans le ciel.
και ουκ ισχυσαν ουτε τοπος ευρεθη αυτων ετι εν τω ουρανω
9 Le grand dragon fut précipité, le serpent ancien, celui qu'on appelle le diable et Satan, le séducteur du monde entier. Il fut précipité sur la terre, et ses anges furent précipités avec lui.
και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν
10 J'entendis dans le ciel une voix forte qui disait: Maintenant le salut, la puissance, le règne de notre Dieu et l'autorité de son Christ sont arrivés; car il a été précipité, l'accusateur de nos frères, qui les accusait devant notre Dieu jour et nuit.
και ηκουσα φωνην μεγαλην λεγουσαν εν τω ουρανω αρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις και η βασιλεια του θεου ημων και η εξουσια του χριστου αυτου οτι κατεβληθη ο κατηγορος των αδελφων ημων ο κατηγορων αυτων ενωπιον του θεου ημων ημερας και νυκτος
11 Ils l'ont vaincu à cause du sang de l'Agneau, et à cause de la parole de leur témoignage. Ils n'ont pas aimé leur vie, même jusqu'à la mort.
και αυτοι ενικησαν αυτον δια το αιμα του αρνιου και δια τον λογον της μαρτυριας αυτων και ουκ ηγαπησαν την ψυχην αυτων αχρι θανατου
12 C'est pourquoi réjouissez-vous, cieux, et vous qui les habitez. Malheur à la terre et à la mer, parce que le diable est descendu vers vous, animé d'une grande colère, sachant qu'il n'a qu'un temps très court. »
δια τουτο ευφραινεσθε οι ουρανοι και οι εν αυτοις σκηνουντες ουαι τοις κατοικουσιν την γην και την θαλασσαν οτι κατεβη ο διαβολος προς υμας εχων θυμον μεγαν ειδως οτι ολιγον καιρον εχει
13 Le dragon, voyant qu'il était précipité sur la terre, persécuta la femme qui avait donné naissance à l'enfant mâle.
και οτε ειδεν ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδιωξεν την γυναικα ητις ετεκεν τον αρρενα
14 Les deux ailes du grand aigle furent données à la femme pour qu'elle s'envole dans le désert vers son lieu de résidence, afin qu'elle soit nourrie pendant un temps, des temps, et la moitié d'un temps, loin de la face du serpent.
και εδοθησαν τη γυναικι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλου ινα πετηται εις την ερημον εις τον τοπον αυτης οπου τρεφεται εκει καιρον και καιρους και ημισυ καιρου απο προσωπου του οφεως
15 Le serpent fit jaillir de sa bouche de l'eau après la femme, comme un fleuve, afin qu'elle soit emportée par le courant.
και εβαλεν ο οφις οπισω της γυναικος εκ του στοματος αυτου υδωρ ως ποταμον ινα ταυτην ποταμοφορητον ποιηση
16 La terre aida la femme, et la terre ouvrit sa bouche et engloutit le fleuve que le dragon avait fait jaillir de sa bouche.
και εβοηθησεν η γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη το στομα αυτης και κατεπιεν τον ποταμον ον εβαλεν ο δρακων εκ του στοματος αυτου
17 Le dragon s'irrita contre la femme et s'en alla faire la guerre au reste de sa descendance, qui garde les commandements de Dieu et retient le témoignage de Jésus.
και ωργισθη ο δρακων επι τη γυναικι και απηλθεν ποιησαι πολεμον μετα των λοιπων του σπερματος αυτης των τηρουντων τας εντολας του θεου και εχοντων την μαρτυριαν του ιησου χριστου
