Psaumes 95

1 Venez, chantons à Yahvé. Crions à haute voix vers le rocher de notre salut!

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 Approchons-nous de sa présence avec des actions de grâce. Louons-le en chansons!

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 Car Yahvé est un grand Dieu, un grand Roi au-dessus de tous les dieux.

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 Les profondeurs de la terre sont dans sa main. Les hauteurs des montagnes sont aussi les siennes.

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 La mer est à lui, il l'a faite. Ses mains ont formé la terre ferme.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Oh, venez, adorons et prosternons-nous. Agenouillons-nous devant Yahvé, notre créateur,

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 car il est notre Dieu. Nous sommes le peuple de son pâturage, et les moutons qu'il garde. Aujourd'hui, oh, que vous entendiez sa voix!

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 N'endurcissez pas votre cœur, comme à Meriba, comme le jour de Massah dans le désert,

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 quand vos pères me tentaient, m'a testé, et a vu mon travail.

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 Pendant quarante longues années, j'ai été affligé par cette génération, et a dit: « C'est un peuple qui se trompe dans son cœur. Ils n'ont pas connu mes voies. »

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 C'est pourquoi j'ai juré dans ma colère, « Ils n'entreront pas dans mon repos. »

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»