Proverbes 29
1 Celui qui est souvent réprimandé et qui raidit son cou sera détruit soudainement, sans aucun remède.
Siapa bersitegang leher, walaupun telah mendapat teguran, akan sekonyong-konyong diremukkan tanpa dapat dipulihkan lagi.
2 Quand les justes prospèrent, le peuple se réjouit; mais quand les méchants gouvernent, le peuple gémit.
Jika orang benar bertambah, bersukacitalah rakyat, tetapi jika orang fasik memerintah, berkeluhkesahlah rakyat.
3 Celui qui aime la sagesse fait la joie de son père; mais un compagnon de prostituées dilapide sa richesse.
Orang yang mencintai hikmat menggembirakan ayahnya, tetapi siapa yang bergaul dengan pelacur memboroskan harta.
4 Le roi, par la justice, rend le pays stable, mais celui qui prend des pots-de-vin le démolit.
Dengan keadilan seorang raja menegakkan negerinya, tetapi orang yang memungut banyak pajak meruntuhkannya.
5 Un homme qui flatte son prochain déploie un filet pour ses pieds.
Orang yang menjilat sesamanya membentangkan jerat di depan kakinya.
6 L'homme mauvais est pris au piège par son péché, mais les justes peuvent chanter et se réjouir.
Orang yang jahat terjerat oleh pelanggarannya, tetapi orang benar akan bersorak dan bersukacita.
7 Les justes se soucient de la justice pour les pauvres. Les méchants ne se soucient pas de la connaissance.
Orang benar mengetahui hak orang lemah, tetapi orang fasik tidak mengertinya.
8 Les moqueurs agitent une ville, mais les hommes sages détournent la colère.
Pencemooh mengacaukan kota, tetapi orang bijak meredakan amarah.
9 Si un homme sage va au tribunal avec un homme insensé, le fou se met en colère ou se moque, et il n'y a pas de paix.
Jika orang bijak beperkara dengan orang bodoh, orang bodoh ini mengamuk dan tertawa, sehingga tak ada ketenangan.
10 Les sanguinaires détestent les hommes intègres; et ils recherchent la vie des honnêtes gens.
Orang yang haus akan darah membenci orang saleh, tetapi orang yang jujur mencari keselamatannya.
11 L'imbécile évacue toute sa colère, mais un homme sage se maîtrise.
Orang bebal melampiaskan seluruh amarahnya, tetapi orang bijak akhirnya meredakannya.
12 Si un dirigeant écoute les mensonges, tous ses fonctionnaires sont méchants.
Kalau pemerintah memperhatikan kebohongan, semua pegawainya menjadi fasik.
13 Le pauvre et l'oppresseur ont ceci en commun: Yahvé donne la vue aux yeux des deux.
Si miskin dan si penindas bertemu, dan TUHAN membuat mata kedua orang itu bersinar.
14 Le roi qui juge équitablement les pauvres, son trône sera établi pour toujours.
Raja yang menghakimi orang lemah dengan adil, takhtanya tetap kokoh untuk selama-lamanya.
15 La verge de la correction donne la sagesse, mais un enfant laissé à lui-même fait honte à sa mère.
Tongkat dan teguran mendatangkan hikmat, tetapi anak yang dibiarkan mempermalukan ibunya.
16 Quand les méchants augmentent, le péché augmente; mais les justes verront leur chute.
Jika orang fasik bertambah, bertambahlah pula pelanggaran, tetapi orang benar akan melihat keruntuhan mereka.
17 Corrige ton fils, et il te donnera la paix; oui, il apportera du plaisir à votre âme.
Didiklah anakmu, maka ia akan memberikan ketenteraman kepadamu, dan mendatangkan sukacita kepadamu.
18 Là où il n'y a pas de révélation, le peuple se défait de toute contrainte; mais celui qui garde la loi est béni.
Bila tidak ada wahyu, menjadi liarlah rakyat. Berbahagialah orang yang berpegang pada hukum.
19 Un serviteur ne peut pas être corrigé par des mots. Bien qu'il comprenne, il ne répond pas.
Dengan kata-kata saja seorang hamba tidak dapat diajari, sebab walaupun ia mengerti, namun ia tidak mengindahkannya.
20 Vois-tu un homme qui se hâte dans ses paroles? Il y a plus d'espoir pour un fou que pour lui.
Kaulihat orang yang cepat dengan kata-katanya; harapan lebih banyak bagi orang bebal dari pada bagi orang itu.
21 Celui qui dorlote son serviteur dès sa jeunesse le fera devenir un fils à la fin.
Siapa memanjakan hambanya sejak muda, akhirnya menjadikan dia keras kepala.
22 Un homme en colère suscite des querelles, et un homme courroucé abonde en péchés.
Si pemarah menimbulkan pertengkaran, dan orang yang lekas gusar, banyak pelanggarannya.
23 L'orgueil d'un homme l'abaisse, mais celui qui a l'esprit humble gagne l'honneur.
Keangkuhan merendahkan orang, tetapi orang yang rendah hati, menerima pujian.
24 Celui qui est complice d'un voleur est l'ennemi de sa propre âme. Il prête serment, mais n'ose pas témoigner.
Siapa menerima bagian dari pencuri, membenci dirinya. Didengarnya kutuk, tetapi tidak diberitahukannya.
25 La crainte de l'homme s'avère être un piège, mais celui qui met sa confiance en Yahvé est en sécurité.
Takut kepada orang mendatangkan jerat, tetapi siapa percaya kepada TUHAN, dilindungi.
26 Beaucoup cherchent la faveur du chef, mais la justice d'un homme vient de Yahvé.
Banyak orang mencari muka pada pemerintah, tetapi dari TUHAN orang menerima keadilan.
27 L'homme malhonnête déteste les justes, et ceux qui sont droits dans leurs voies détestent les méchants.
Orang bodoh adalah kekejian bagi orang benar, orang yang jujur jalannya adalah kekejian bagi orang fasik.
