Matthieu 9
1 Il monta dans une barque, traversa, et arriva dans sa ville.
και εμβας εις το πλοιον διεπερασεν και ηλθεν εις την ιδιαν πολιν
2 Et voici qu'on lui amena un homme paralysé, couché sur un lit. Jésus, voyant leur foi, dit au paralytique: « Mon fils, réjouis-toi! Tes péchés te sont pardonnés. »
και ιδου προσεφερον αυτω παραλυτικον επι κλινης βεβλημενον και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω θαρσει τεκνον αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου
3 Voici, quelques-uns des scribes se disaient: « Cet homme blasphème. »
και ιδου τινες των γραμματεων ειπον εν εαυτοις ουτος βλασφημει
4 Jésus, connaissant leurs pensées, leur dit: « Pourquoi pensez-vous mal dans vos cœurs?
και ιδων ο ιησους τας ενθυμησεις αυτων ειπεν ινα τι υμεις ενθυμεισθε πονηρα εν ταις καρδιαις υμων
5 Car lequel est le plus facile, de dire: « Tes péchés sont pardonnés », ou de dire: « Lève-toi et marche »?
τι γαρ εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι η ειπειν εγειραι και περιπατει
6 Mais, afin que vous sachiez que le Fils de l'homme a sur la terre le pouvoir de pardonner les péchés, il dit au paralytique: « Lève-toi, prends ton lit, et va dans ta maison. »
ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας τοτε λεγει τω παραλυτικω εγερθεις αρον σου την κλινην και υπαγε εις τον οικον σου
7 Il se leva et s'en alla dans sa maison.
και εγερθεις απηλθεν εις τον οικον αυτου
8 Mais la foule, voyant cela, s'émerveilla et glorifia Dieu, qui avait donné un tel pouvoir à des hommes.
ιδοντες δε οι οχλοι εθαυμασαν και εδοξασαν τον θεον τον δοντα εξουσιαν τοιαυτην τοις ανθρωποις
9 Comme Jésus passait par là, il vit un homme appelé Matthieu, assis au bureau de perception des impôts. Il lui dit: « Suis-moi. » Il se leva et le suivit.
και παραγων ο ιησους εκειθεν ειδεν ανθρωπον καθημενον επι το τελωνιον ματθαιον λεγομενον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω
10 Comme il était assis dans la maison, voici que beaucoup de collecteurs d'impôts et de pécheurs vinrent s'asseoir avec Jésus et ses disciples.
και εγενετο αυτου ανακειμενου εν τη οικια και ιδου πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ελθοντες συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου
11 Les pharisiens, voyant cela, dirent à ses disciples: « Pourquoi votre maître mange-t-il avec les publicains et les pécheurs? »
και ιδοντες οι φαρισαιοι ειπον τοις μαθηταις αυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει ο διδασκαλος υμων
12 Jésus, ayant entendu cela, leur dit: « Ceux qui sont en bonne santé n'ont pas besoin de médecin, mais ceux qui sont malades, si.
ο δε ιησους ακουσας ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες
13 Mais vous, allez apprendre ce que cela signifie: « Je veux la miséricorde et non les sacrifices, car je suis venu non pas pour appeler les justes, mais les pécheurs à la repentance. »
πορευθεντες δε μαθετε τι εστιν ελεον θελω και ου θυσιαν ου γαρ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλ αμαρτωλους εις μετανοιαν
14 Alors les disciples de Jean s'approchèrent de lui, disant: « Pourquoi nous et les pharisiens jeûnons souvent, mais tes disciples ne jeûnent pas? »
τοτε προσερχονται αυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντες δια τι ημεις και οι φαρισαιοι νηστευομεν πολλα οι δε μαθηται σου ου νηστευουσιν
15 Jésus leur dit: « Les amis de l'époux peuvent-ils se lamenter tant que l'époux est avec eux? Mais les jours viendront où l'époux leur sera enlevé, et alors ils jeûneront.
και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος πενθειν εφ οσον μετ αυτων εστιν ο νυμφιος ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν
16 Personne ne met une pièce d'étoffe non rétrécie sur un vieux vêtement; car la pièce se détacherait du vêtement, et l'on ferait un trou plus grave.
ουδεις δε επιβαλλει επιβλημα ρακους αγναφου επι ιματιω παλαιω αιρει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου και χειρον σχισμα γινεται
17 On ne met pas non plus de vin nouveau dans de vieilles outres à vin, sinon les outres éclateraient, le vin se répandrait et les outres seraient ruinées. Non, on met le vin nouveau dans des outres à vin fraîches, et tous deux sont conservés. »
ουδε βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μηγε ρηγνυνται οι ασκοι και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολουνται αλλα βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους καινους και αμφοτερα συντηρουνται
18 Pendant qu'il leur racontait ces choses, voici qu'un chef vint se prosterner devant lui en disant: « Ma fille vient de mourir, mais viens poser ta main sur elle, et elle vivra. »
ταυτα αυτου λαλουντος αυτοις ιδου αρχων ελθων προσεκυνει αυτω λεγων οτι η θυγατηρ μου αρτι ετελευτησεν αλλα ελθων επιθες την χειρα σου επ αυτην και ζησεται
19 Jésus se leva et le suivit, ainsi que ses disciples.
και εγερθεις ο ιησους ηκολουθησεν αυτω και οι μαθηται αυτου
20 Voici qu'une femme qui avait eu un écoulement de sang pendant douze ans vint derrière lui et toucha la frange de son vêtement;
και ιδου γυνη αιμορροουσα δωδεκα ετη προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου
21 car elle disait en elle-même: « Si je touche seulement son vêtement, je serai guérie. »
ελεγεν γαρ εν εαυτη εαν μονον αψωμαι του ιματιου αυτου σωθησομαι
22 Mais Jésus, s'étant retourné et l'ayant vue, lui dit: « Ma fille, réjouis-toi! Ta foi t'a guérie. » Et la femme fut guérie dès cette heure-là.
ο δε ιησους επιστραφεις και ιδων αυτην ειπεν θαρσει θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε και εσωθη η γυνη απο της ωρας εκεινης
23 Lorsque Jésus entra dans la maison du chef et qu'il vit les joueurs de flûte et la foule en grand désordre,
και ελθων ο ιησους εις την οικιαν του αρχοντος και ιδων τους αυλητας και τον οχλον θορυβουμενον
24 il leur dit: « Faites place, car la jeune fille n'est pas morte, mais elle dort. » Ils se moquaient de lui.
λεγει αυτοις αναχωρειτε ου γαρ απεθανεν το κορασιον αλλα καθευδει και κατεγελων αυτου
25 Mais, comme la foule s'était retirée, il entra, la prit par la main, et la jeune fille se leva.
οτε δε εξεβληθη ο οχλος εισελθων εκρατησεν της χειρος αυτης και ηγερθη το κορασιον
26 Le bruit de cela se répandit dans tout le pays.
και εξηλθεν η φημη αυτη εις ολην την γην εκεινην
27 Comme Jésus passait par là, deux aveugles le suivirent en criant: « Aie pitié de nous, fils de David! »
και παραγοντι εκειθεν τω ιησου ηκολουθησαν αυτω δυο τυφλοι κραζοντες και λεγοντες ελεησον ημας υιε δαβιδ
28 Lorsqu'il fut entré dans la maison, les aveugles s'approchèrent de lui. Jésus leur dit: « Croyez-vous que je puisse faire cela? » Ils lui ont dit: « Oui, Seigneur. »
ελθοντι δε εις την οικιαν προσηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγει αυτοις ο ιησους πιστευετε οτι δυναμαι τουτο ποιησαι λεγουσιν αυτω ναι κυριε
29 Puis il leur toucha les yeux, en disant: « Qu'il vous soit fait selon votre foi. »
τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτων λεγων κατα την πιστιν υμων γενηθητω υμιν
30 Alors leurs yeux s'ouvrirent. Jésus leur donna un ordre strict, en disant: « Veillez à ce que personne ne sache rien de tout cela. »
και ανεωχθησαν αυτων οι οφθαλμοι και ενεβριμησατο αυτοις ο ιησους λεγων ορατε μηδεις γινωσκετω
31 Mais ils sortirent et répandirent sa renommée dans tout le pays.
οι δε εξελθοντες διεφημισαν αυτον εν ολη τη γη εκεινη
32 Comme ils sortaient, voici qu'on lui amena un muet possédé d'un démon.
αυτων δε εξερχομενων ιδου προσηνεγκαν αυτω ανθρωπον κωφον δαιμονιζομενον
33 Le démon ayant été chassé, le muet parla. La foule était dans l'admiration et disait: « On n'a jamais rien vu de pareil en Israël. »
και εκβληθεντος του δαιμονιου ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι λεγοντες οτι ουδεποτε εφανη ουτως εν τω ισραηλ
34 Mais les pharisiens disaient: « Par le prince des démons, il chasse les démons. »
οι δε φαρισαιοι ελεγον εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια
35 Jésus parcourait toutes les villes et tous les villages, enseignant dans les synagogues, prêchant la Bonne Nouvelle du Royaume, et guérissant toute maladie et tout malaise parmi les gens.
και περιηγεν ο ιησους τας πολεις πασας και τας κωμας διδασκων εν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τω λαω
36 Mais, voyant les foules, il fut ému de compassion pour elles, car elles étaient harassées et dispersées, comme des brebis sans berger.
ιδων δε τους οχλους εσπλαγχνισθη περι αυτων οτι ησαν εκλελυμενοι και ερριμμενοι ωσει προβατα μη εχοντα ποιμενα
37 Il dit alors à ses disciples: « La moisson est abondante, mais les ouvriers sont peu nombreux.
τοτε λεγει τοις μαθηταις αυτου ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι
38 Priez donc le maître de la moisson d'envoyer des ouvriers dans sa moisson. »
δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τον θερισμον αυτου
