< Matthieu 9 >

1 Il monta dans une barque, traversa, et arriva dans sa ville.
Neuze, o vezañ aet en ur vag, e treuzas ar mor, hag e teuas en e gêr.
2 Et voici qu'on lui amena un homme paralysé, couché sur un lit. Jésus, voyant leur foi, dit au paralytique: « Mon fils, réjouis-toi! Tes péchés te sont pardonnés. »
Ha setu e tegasjont dezhañ un den seizet gourvezet war ur gwele. Jezuz, o welout o feiz, a lavaras d'an den seizet: Va mab, kemer fiziañs, da bec'hedoù a zo pardonet dit.
3 Voici, quelques-uns des scribes se disaient: « Cet homme blasphème. »
Neuze ur re eus ar skribed a soñje en o c'halonoù: Hemañ a wallgomz.
4 Jésus, connaissant leurs pensées, leur dit: « Pourquoi pensez-vous mal dans vos cœurs?
Met Jezuz, oc'h anavezout o soñjezonoù, a lavaras: Perak hoc'h eus soñjoù fall en ho kalonoù?
5 Car lequel est le plus facile, de dire: « Tes péchés sont pardonnés », ou de dire: « Lève-toi et marche »?
Petra eo an aesoc'h, lavarout: Da bec'hedoù a zo pardonet dit, pe lavarout: Sav ha bale?
6 Mais, afin que vous sachiez que le Fils de l'homme a sur la terre le pouvoir de pardonner les péchés, il dit au paralytique: « Lève-toi, prends ton lit, et va dans ta maison. »
Met evit ma ouiot penaos Mab an den en deus war an douar ar galloud da bardoniñ ar pec'hedoù, -e lavaras d'an den seizet-: Sav, kemer da wele, ha kae da'z ti.
7 Il se leva et s'en alla dans sa maison.
Hag e savas, hag ez eas d'e di.
8 Mais la foule, voyant cela, s'émerveilla et glorifia Dieu, qui avait donné un tel pouvoir à des hommes.
Ar bobl, o vezañ gwelet kement-se, a voe souezhet, hag a roas gloar da Zoue m'en devoa roet un hevelep galloud d'an dud.
9 Comme Jésus passait par là, il vit un homme appelé Matthieu, assis au bureau de perception des impôts. Il lui dit: « Suis-moi. » Il se leva et le suivit.
Pa'z eas Jezuz ac'hane, e welas un den anvet Mazhev, azezet e ti ar gwirioù, hag e lavaras dezhañ: Deus war va lerc'h. Eñ, o vezañ savet, en heulias.
10 Comme il était assis dans la maison, voici que beaucoup de collecteurs d'impôts et de pécheurs vinrent s'asseoir avec Jésus et ses disciples.
Jezuz o vezañ ouzh taol en ti, kalz a bublikaned hag a dud a vuhez fall en em lakaas ivez ouzh taol gantañ ha gant e ziskibien.
11 Les pharisiens, voyant cela, dirent à ses disciples: « Pourquoi votre maître mange-t-il avec les publicains et les pécheurs? »
Ar farizianed, o welout kement-se, a lavaras d'e ziskibien: Perak e tebr ho mestr gant ar bublikaned ha gant an dud a vuhez fall?
12 Jésus, ayant entendu cela, leur dit: « Ceux qui sont en bonne santé n'ont pas besoin de médecin, mais ceux qui sont malades, si.
Jezuz o vezañ klevet-se a lavaras dezho: N'eo ket ar re a zo yac'h o deus ezhomm a vedisin, met ar re a zo klañv.
13 Mais vous, allez apprendre ce que cela signifie: « Je veux la miséricorde et non les sacrifices, car je suis venu non pas pour appeler les justes, mais les pécheurs à la repentance. »
Met it, ha deskit ar pezh a zo lavaret gant ar c'homzoù-mañ: Trugarez a fell din, ha neket aberzhoù, rak n'on ket deuet evit gervel ar re reizh [d'ar geuzidigezh], met ar bec'herien.
14 Alors les disciples de Jean s'approchèrent de lui, disant: « Pourquoi nous et les pharisiens jeûnons souvent, mais tes disciples ne jeûnent pas? »
Neuze diskibien Yann a zeuas d'e gavout, o lavarout: A-belec'h e teu, ma yun alies ar farizianed ha ni, ha da ziskibien-te ne yunont ket?
15 Jésus leur dit: « Les amis de l'époux peuvent-ils se lamenter tant que l'époux est avec eux? Mais les jours viendront où l'époux leur sera enlevé, et alors ils jeûneront.
Jezuz a lavaras dezho: Mignoned ar pried, ha gallout a reont en em c'hlac'hariñ e-pad ma'z emañ ar pried ganto? Met deizioù a zeuio ma vo lamet ar pried diganto, ha neuze e yunint.
16 Personne ne met une pièce d'étoffe non rétrécie sur un vieux vêtement; car la pièce se détacherait du vêtement, et l'on ferait un trou plus grave.
Den ne laka un tamm mezher nevez ouzh un dilhad kozh, rak diframmañ a rafe an dilhad, hag ar rog a vefe brasoc'h.
17 On ne met pas non plus de vin nouveau dans de vieilles outres à vin, sinon les outres éclateraient, le vin se répandrait et les outres seraient ruinées. Non, on met le vin nouveau dans des outres à vin fraîches, et tous deux sont conservés. »
Ne lakaer ket kennebeut gwin nevez e seier-lêr kozh, rak ar seier a ziframmfe, ar gwin en em skuilhfe, hag ar seier-lêr a vefe kollet; met ar gwin nevez a zle bezañ lakaet e seier nevez, hag an daou en em vir a-unan.
18 Pendant qu'il leur racontait ces choses, voici qu'un chef vint se prosterner devant lui en disant: « Ma fille vient de mourir, mais viens poser ta main sur elle, et elle vivra. »
Evel ma lavare dezho an traoù-se, setu ur penn a zeuas hag en em stouas dirazañ, en ur lavarout: Va merc'h a zo o paouez mervel; met deus da lakaat da zaouarn warni, hag e vevo
19 Jésus se leva et le suivit, ainsi que ses disciples.
Jezuz a savas, hag a yeas war e lerc'h gant e ziskibien.
20 Voici qu'une femme qui avait eu un écoulement de sang pendant douze ans vint derrière lui et toucha la frange de son vêtement;
Setu ur wreg klañv, daouzek vloaz a oa, gant an diwadañ, a dostaas outañ a-ziadreñv, hag a stokas ouzh bevenn e zilhad.
21 car elle disait en elle-même: « Si je touche seulement son vêtement, je serai guérie. »
Rak hi a lavare enni hec'h-unan: Mar gellan hepken stekiñ ouzh e zilhad, e vin yac'haet.
22 Mais Jésus, s'étant retourné et l'ayant vue, lui dit: « Ma fille, réjouis-toi! Ta foi t'a guérie. » Et la femme fut guérie dès cette heure-là.
Jezuz, o vezañ distroet, hag o sellout outi, a lavaras: Va merc'h, kemer fiziañs, da feiz he deus da yac'haet. Ha raktal ar wreg a voe yac'haet, adalek an eur-se.
23 Lorsque Jésus entra dans la maison du chef et qu'il vit les joueurs de flûte et la foule en grand désordre,
Pa voe erruet Jezuz e ti ar penn, ha pa welas ar fleüterien hag un toullad dud oc'h ober trouz,
24 il leur dit: « Faites place, car la jeune fille n'est pas morte, mais elle dort. » Ils se moquaient de lui.
e lavaras dezho: It kuit, rak ar plac'h yaouank-mañ n'eo ket marv, met kousket a ra. Hag int a rae goap outañ
25 Mais, comme la foule s'était retirée, il entra, la prit par la main, et la jeune fille se leva.
Goude ma voe bet kaset an dud-se er-maez, e kemeras dorn ar plac'h yaouank, hag hi a savas.
26 Le bruit de cela se répandit dans tout le pays.
Ar vrud a gement-se a yeas dre an holl vro.
27 Comme Jésus passait par là, deux aveugles le suivirent en criant: « Aie pitié de nous, fils de David! »
Evel ma'z ae Jezuz pelloc'h, daou zen dall en heulias, o krial hag o lavarout: Az pez truez ouzhimp, Mab David!
28 Lorsqu'il fut entré dans la maison, les aveugles s'approchèrent de lui. Jésus leur dit: « Croyez-vous que je puisse faire cela? » Ils lui ont dit: « Oui, Seigneur. »
Pa voe deuet en ti, an dud dall-mañ a zeuas d'e gavout; eñ a lavaras dezho: Ha c'hwi a gred e c'hellfen ober kement-se? Ya, Aotrou! emezo.
29 Puis il leur toucha les yeux, en disant: « Qu'il vous soit fait selon votre foi. »
Neuze e stokas ouzh o daoulagad, en ur lavarout: Ra vo graet deoc'h hervez ho feiz.
30 Alors leurs yeux s'ouvrirent. Jésus leur donna un ordre strict, en disant: « Veillez à ce que personne ne sache rien de tout cela. »
Hag o daoulagad a voe digoret; Jezuz a reas dezho an difenn start-mañ: Diwallit na ouefe den an dra-se.
31 Mais ils sortirent et répandirent sa renommée dans tout le pays.
Met int, o vezañ aet er-maez, a gasas ar vrud anezhañ dre an holl vro.
32 Comme ils sortaient, voici qu'on lui amena un muet possédé d'un démon.
Evel ma'z aent kuit, setu e voe degaset dezhañ un den mut dalc'het gant un diaoul.
33 Le démon ayant été chassé, le muet parla. La foule était dans l'admiration et disait: « On n'a jamais rien vu de pareil en Israël. »
Pa voe kaset an diaoul kuit, an den mut a gomzas; hag ar bobl souezhet a lavare: Biskoazh n'eo bet gwelet kement all en Israel.
34 Mais les pharisiens disaient: « Par le prince des démons, il chasse les démons. »
Met ar farizianed a lavare: Kas a ra kuit an diaoulien dre briñs an diaoulien.
35 Jésus parcourait toutes les villes et tous les villages, enseignant dans les synagogues, prêchant la Bonne Nouvelle du Royaume, et guérissant toute maladie et tout malaise parmi les gens.
Jezuz a yae tro-war-dro er c'hêrioù hag er bourc'hioù, o kelenn en o sinagogennoù, o prezeg keloù mat ar rouantelezh, hag o pareañ pep kleñved ha pep mac'hagn e-touez ar bobl.
36 Mais, voyant les foules, il fut ému de compassion pour elles, car elles étaient harassées et dispersées, comme des brebis sans berger.
O welout an holl dud-se, en devoe truez outo, abalamour ma oant skuizh ha dianket, evel deñved hep pastor.
37 Il dit alors à ses disciples: « La moisson est abondante, mais les ouvriers sont peu nombreux.
Neuze e lavaras d'e ziskibien: An eost a zo bras, met nebeut a zo al labourerien.
38 Priez donc le maître de la moisson d'envoyer des ouvriers dans sa moisson. »
Pedit eta Mestr an eost evit ma kaso labourerien en e eost.

< Matthieu 9 >