Matthieu 14
1 En ce temps-là, Hérode le tétrarque entendit la nouvelle concernant Jésus,
εν εκεινω τω καιρω ηκουσεν ηρωδης ο τετραρχης την ακοην ιησου
2 et dit à ses serviteurs: « C'est Jean le Baptiseur. Il est ressuscité des morts. C'est pourquoi ces pouvoirs agissent en lui. »
και ειπεν τοις παισιν αυτου ουτος εστιν ιωαννης ο βαπτιστης αυτος ηγερθη απο των νεκρων και δια τουτο αι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτω
3 Car Hérode avait arrêté Jean, l'avait lié et mis en prison à cause d'Hérodiade, la femme de Philippe, son frère.
ο γαρ ηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησεν αυτον και εθετο εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου
4 Car Jean lui avait dit: « Il ne t'est pas permis d'avoir cette femme. »
ελεγεν γαρ αυτω ο ιωαννης ουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην
5 Comme il voulait le faire mourir, il craignait la foule, parce qu'elle le considérait comme un prophète.
και θελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλον οτι ως προφητην αυτον ειχον
6 Mais quand arriva l'anniversaire d'Hérode, la fille d'Hérodias dansa au milieu d'eux et plut à Hérode.
γενεσιων δε αγομενων του ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ της ηρωδιαδος εν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδη
7 Il promit donc avec serment de lui donner tout ce qu'elle demanderait.
οθεν μεθ ορκου ωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται
8 Elle dit, poussée par sa mère: « Donne-moi ici, sur un plateau, la tête de Jean le Baptiste. »
η δε προβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης δος μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου
9 Le roi fut affligé, mais, à cause de ses serments et de ceux qui étaient à table avec lui, il ordonna qu'on le donne,
και ελυπηθη ο βασιλευς δια δε τους ορκους και τους συνανακειμενους εκελευσεν δοθηναι
10 et il envoya décapiter Jean dans la prison.
και πεμψας απεκεφαλισεν τον ιωαννην εν τη φυλακη
11 Sa tête fut apportée sur un plateau et donnée à la jeune fille, qui la porta à sa mère.
και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτης
12 Ses disciples vinrent, prirent le corps, et l'ensevelirent. Puis ils allèrent le dire à Jésus.
και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηραν το σωμα και εθαψαν αυτο και ελθοντες απηγγειλαν τω ιησου
13 Lorsque Jésus entendit cela, il se retira de là dans une barque, dans un lieu désert, à l'écart. La foule, ayant appris la nouvelle, le suivit à pied depuis les villes.
και ακουσας ο ιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων
14 Jésus sortit, et il vit une grande foule. Il eut pitié d'eux et guérit leurs malades.
και εξελθων ο ιησους ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτους και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτων
15 Le soir venu, ses disciples s'approchèrent de lui et dirent: « Ce lieu est désert, et l'heure est déjà avancée. Renvoie la foule, afin qu'elle aille dans les villages s'acheter de la nourriture. »
οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τους οχλους ινα απελθοντες εις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα
16 Mais Jésus leur dit: « Ils n'ont pas besoin de s'en aller. Vous leur donnez à manger. »
ο δε ιησους ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγειν
17 Ils lui dirent: « Nous n'avons ici que cinq pains et deux poissons. »
οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτους και δυο ιχθυας
18 Il dit: « Apportez-les-moi ici. »
ο δε ειπεν φερετε μοι αυτους ωδε
19 Il ordonna à la foule de s'asseoir sur l'herbe; puis il prit les cinq pains et les deux poissons, et, levant les yeux au ciel, il bénit, rompit et donna les pains aux disciples; et les disciples donnèrent à la foule.
και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επι τους χορτους και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηται τοις οχλοις
20 Tous mangèrent et furent rassasiés. Ils emportèrent douze corbeilles pleines de ce qui restait des morceaux rompus.
και εφαγον παντες και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον των κλασματων δωδεκα κοφινους πληρεις
21 Ceux qui mangèrent étaient environ cinq mille hommes, sans compter les femmes et les enfants.
οι δε εσθιοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχιλιοι χωρις γυναικων και παιδιων
22 Aussitôt, Jésus fit monter les disciples dans la barque et les fit passer devant lui à l'autre rive, tandis qu'il renvoyait les foules.
και ευθεως ηναγκασεν ο ιησους τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους
23 Après avoir renvoyé la foule, il monta seul sur la montagne pour prier. Le soir venu, il était là, seul.
και απολυσας τους οχλους ανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθαι οψιας δε γενομενης μονος ην εκει
24 La barque se trouvait alors au milieu de la mer, agitée par les vagues, car le vent était contraire.
το δε πλοιον ηδη μεσον της θαλασσης ην βασανιζομενον υπο των κυματων ην γαρ εναντιος ο ανεμος
25 À la quatrième veille de la nuit, Jésus vint à eux, marchant sur la mer.
τεταρτη δε φυλακη της νυκτος απηλθεν προς αυτους ο ιησους περιπατων επι της θαλασσης
26 Lorsque les disciples le virent marcher sur la mer, ils furent troublés et dirent: « C'est un fantôme! » et ils poussèrent des cris de peur.
και ιδοντες αυτον οι μαθηται επι την θαλασσαν περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν
27 Mais aussitôt Jésus leur parla, disant: « Courage! C'est moi! N'ayez pas peur. »
ευθεως δε ελαλησεν αυτοις ο ιησους λεγων θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε
28 Pierre lui répondit: « Seigneur, si c'est toi, ordonne-moi de venir à toi sur les eaux. »
αποκριθεις δε αυτω ο πετρος ειπεν κυριε ει συ ει κελευσον με προς σε ελθειν επι τα υδατα
29 Il a dit: « Viens! » Pierre descendit de la barque et marcha sur les eaux pour venir vers Jésus.
ο δε ειπεν ελθε και καταβας απο του πλοιου ο πετρος περιεπατησεν επι τα υδατα ελθειν προς τον ιησουν
30 Mais, voyant que le vent était fort, il eut peur, et commençant à couler, il s'écria: « Seigneur, sauve-moi! »
βλεπων δε τον ανεμον ισχυρον εφοβηθη και αρξαμενος καταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων κυριε σωσον με
31 Aussitôt, Jésus étendit la main, le saisit et lui dit: « Toi qui es de peu de foi, pourquoi as-tu douté? »
ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας
32 Quand ils furent montés dans la barque, le vent cessa.
και εμβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν ο ανεμος
33 Ceux qui étaient dans la barque vinrent se prosterner devant lui, en disant: « Tu es vraiment le Fils de Dieu! »
οι δε εν τω πλοιω ελθοντες προσεκυνησαν αυτω λεγοντες αληθως θεου υιος ει
34 Après avoir traversé, ils arrivèrent dans le pays de Génésareth.
και διαπερασαντες ηλθον εις την γην γεννησαρετ
35 Les habitants de ce lieu, l'ayant reconnu, envoyèrent dans tous les environs lui amener tous les malades,
και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου εκεινου απεστειλαν εις ολην την περιχωρον εκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας
36 et ils le suppliaient de leur permettre de toucher simplement la frange de son vêtement. Tous ceux qui la touchèrent furent guéris.
και παρεκαλουν αυτον ινα μονον αψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου και οσοι ηψαντο διεσωθησαν
