< Marc 13 >
1 Comme il sortait du temple, l'un de ses disciples lui dit: « Maître, vois quelle sorte de pierres et quelle sorte de bâtiments! »
Evel ma'z ae Jezuz kuit eus an templ, unan eus e ziskibien a lavaras dezhañ: Mestr, sell pebezh mein, ha pebezh tiez!
2 Jésus lui dit: « Vois-tu ces grandes constructions? Il ne restera pas ici pierre sur pierre, qui ne soit renversée. »
Jezuz a respontas dezhañ: Ha gwelout a rez an holl diez bras-se? Ne chomo ket anezho maen war vaen na vo diskaret.
3 Comme il était assis sur la montagne des Oliviers, en face du temple, Pierre, Jacques, Jean et André lui demandèrent en privé:
Hag evel ma oa azezet war Venez an Olived, dirak an templ, Pêr, Jakez, Yann hag Andrev a reas a-du ar goulenn-mañ outañ:
4 « Dis-nous, quand cela arrivera-t-il? Quel est le signe que toutes ces choses vont s'accomplir? »
Lavar deomp pegoulz e c'hoarvezo kement-se, ha pehini e vo ar sin eus o oberiañs nesañ?
5 Jésus, prenant la parole, se mit à leur dire: « Prenez garde que personne ne vous égare.
Neuze Jezuz, o respont, en em lakaas da lavarout: Diwallit na dromplfe den ac'hanoc'h.
6 Car plusieurs viendront en mon nom, disant: « C'est moi », et ils égareront beaucoup de gens.
Rak kalz a zeuio em anv, o lavarout: Me eo ar C'hrist; hag e tallint meur a hini.
7 « Quand vous entendrez parler de guerres et de bruits de guerres, ne vous troublez pas. Car il faut que cela arrive, mais la fin n'est pas encore venue.
Pa glevot komz eus brezelioù, ha brud eus brezelioù, na spontit ket; rak ret eo e teufe an traoù-se, met kement-se ne vo ket c'hoazh ar fin.
8 Car une nation s'élèvera contre une nation, et un royaume contre un royaume. Il y aura des tremblements de terre en divers lieux. Il y aura des famines et des troubles. Ces choses sont le début des douleurs de la naissance.
Rak ur bobl a savo a-enep ur bobl all, hag ur rouantelezh a-enep ur rouantelezh all; ha bez' e vo krenoù-douar e meur a lec'h, ha naonegezhioù, ha trubuilhoù; an traoù-mañ a vo ar penn-kentañ eus ar gloazioù.
9 « Mais prenez garde à vous, car on vous livrera aux conseils. Vous serez battus dans les synagogues. Vous vous présenterez devant des chefs et des rois à cause de moi, pour leur rendre témoignage.
Met diwallit ouzhoc'h hoc'h-unan, rak ho kas a raint dirak al lezioù-barn, ho skourjezañ a raint en o sinagogennoù, ha mont a reot dirak an ouarnerien ha dirak ar rouaned abalamour din, evit reiñ testeni din dirazo.
10 Il faut d'abord que la Bonne Nouvelle soit prêchée à toutes les nations.
Met ret eo e vefe da gentañ prezeget an Aviel d'an holl bobloù.
11 Quand on vous emmènera et qu'on vous livrera, ne vous inquiétez pas d'avance et ne préméditez pas ce que vous allez dire, mais dites ce qui vous sera donné à l'heure même. Car ce n'est pas vous qui parlez, mais l'Esprit Saint.
Pa gasint ac'hanoc'h evit ho lakaat etre o daouarn, na vezit ket en poan a-raok eus ar pezh ho po da lavarout, ha na brederit ket anezhañ; met lavarit ar pezh a vo roet deoc'h war an eur-se; rak ne vo ket c'hwi a gomzo, met ar Spered-Santel.
12 « Le frère livrera son frère à la mort, et le père son enfant. Les enfants se soulèveront contre les parents et les feront mourir.
Ar breur a roio e vreur d'ar marv, hag an tad e vugel; ar vugale en em savo a-enep o zud, hag o lakaint d'ar marv.
13 Vous serez haïs de tous à cause de mon nom, mais celui qui persévérera jusqu'à la fin sera sauvé.
Kasaet e viot gant an holl abalamour da'm anv, met an hini a gendalc'ho betek ar fin, a vo salvet.
14 « Mais quand vous verrez l'abomination de la désolation, dont a parlé le prophète Daniel, debout là où elle ne doit pas être » (que le lecteur comprenne), « que ceux qui sont en Judée fuient dans les montagnes,
Pa welot an euzhusted eus ar glac'har, [m'en deus komzet ar profed Daniel anezhi, ] deuet el lec'h ne dle ket bezañ (ra gompreno an neb a lenn), neuze ar re a vo e Judea, ra dec'hint war ar menezioù,
15 et que celui qui est sur le toit ne descende pas et n'entre pas pour prendre quelque chose dans sa maison.
hag an hini a vo war an doenn, ra ne ziskenno ket en ti, ha n'aio ket ennañ da gemer un dra bennak eus e di,
16 Que celui qui est dans les champs ne revienne pas pour prendre son manteau.
hag an hini a vo er parkeier, ra ne zistroio ket a-dreñv da gemer e vantell.
17 Mais malheur à celles qui sont enceintes et à celles qui allaitent en ces jours-là!
Gwalleur d'ar gwragez brazez, ha d'ar magerezed en deizioù-se!
18 Priez pour que votre fuite ne se fasse pas en hiver.
Pedit evit na erruo ket ho tec'h er goañv.
19 Car en ces jours-là, il y aura une oppression telle qu'il n'y en a pas eu de semblable depuis le commencement de la création que Dieu a faite jusqu'à maintenant, et qu'il n'y en aura jamais.
Rak bez' e vo en deizioù-se an hevelep glac'har, ken adalek penn-kentañ ar bed en deus Doue krouet betek vremañ, n'en deus ket bet, ha ne vo biken eveltañ.
20 Si le Seigneur n'avait abrégé les jours, aucune chair n'aurait été sauvée; mais, à cause des élus qu'il a choisis, il a abrégé les jours.
Ha ma n'en divije ket an Aotrou berraet an deizioù-se, den ebet ne vije salvet; met abalamour d'ar re dibabet en deus o berraet.
21 Si donc quelqu'un vous dit: « Voici le Christ » ou « Regardez, voilà », ne le croyez pas.
Neuze, mar lavar unan bennak deoc'h: Setu, ar C'hrist a zo amañ, pe aze, na gredit ket.
22 Car il s'élèvera de faux christs et de faux prophètes, qui feront des signes et des prodiges, afin d'égarer, si possible, même les élus.
Rak fals-kristed ha fals-profeded a savo; hag e raint sinoù ha burzhudoù da dromplañ memes ar re dibabet, ma vije gallet.
23 Mais vous, veillez. « Voici, je vous ai tout annoncé d'avance.
Bezit war evezh eta; setu, em eus lavaret holl deoc'h a-raok.
24 Mais en ces jours-là, après cette oppression, le soleil s'obscurcira, la lune ne donnera plus sa lumière,
En deizioù-se, goude ar glac'har-mañ, an heol a vo teñvalaet, al loar ne roio ket he sklêrijenn,
25 les étoiles tomberont du ciel, et les puissances qui sont dans les cieux seront ébranlées.
ar stered a gouezho eus an oabl, hag ar galloudoù a zo en neñv a vo brañsellet.
26 Alors ils verront le Fils de l'homme venant sur des nuées avec beaucoup de puissance et de gloire.
Neuze e vo gwelet Mab an den, o tont war ar c'hoabr, gant ur galloud hag ur gloar bras;
27 Alors il enverra ses anges, et il rassemblera ses élus des quatre vents, des extrémités de la terre aux extrémités du ciel.
hag e kaso e aeled, da zastum e re dibabet eus ar pevar avel, adalek pennoù pell an douar betek pennoù pellañ an neñv.
28 « Maintenant, apprenez cette parabole du figuier. Lorsque le rameau est devenu tendre et qu'il produit ses feuilles, tu sais que l'été est proche;
Deskit dre barabolenn ar wezenn-fiez: pa zeu he brankoù da vezañ tener hag he delioù da vountañ, ec'h anavezit eo tost an hañv;
29 de même, vous aussi, lorsque vous voyez ces choses arriver, sachez que c'est proche, aux portes.
evel-se ivez, pa welot kement-se oc'h erruout, gouezit Mab an den a zo tost, hag ouzh an nor.
30 Je vous le dis en toute certitude, cette génération ne passera pas que toutes ces choses n'arrivent.
Me a lavar deoc'h e gwirionez, penaos ar rummad-mañ ne dremeno ket, ken na vo c'hoarvezet an holl draoù-se.
31 Le ciel et la terre passeront, mais mes paroles ne passeront pas.
An neñv hag an douar a dremeno, met va gerioù ne dremenint ket.
32 Mais ce jour-là et cette heure-là, personne ne le sait, ni les anges dans le ciel, ni le Fils, mais le Père seul.
Evit ar pezh a sell ouzh an deiz hag an eur, den n'o anavez, nag an aeled a zo en neñv, nag ar Mab, met an Tad hepken.
33 Veillez, soyez vigilants et priez, car vous ne savez pas quand le moment sera venu.
Bezit war evezh, chomit dihun ha pedit; rak n'ouzoc'h ket pegoulz e teuio an amzer-se.
34 « C'est comme si un homme partait pour un autre pays, quittait sa maison, donnait des ordres à ses serviteurs et à chacun son travail, et ordonnait au portier de veiller.
Bez' e vo evel un den a ya e beaj, a lez e di, a ro ar gundu anezhañ d'e vevelien, o lakaat da bep hini e labour, hag a c'hourc'hemenn d'ar porzhier bezañ dihun.
35 Veillez donc, car vous ne savez pas quand le maître de maison viendra, soit le soir, soit à minuit, soit au chant du coq, soit le matin,
Chomit dihun eta, rak n'ouzoc'h ket pegoulz e teuio mestr an ti, pe d'an abardaez, pe da hanternoz, pe da gan ar c'hilhog, pe diouzh ar beure,
36 de peur qu'en venant tout à coup, il ne vous trouve endormis.
gant aon na zeufe en un taol, ha n'ho kavfe kousket.
37 Ce que je vous dis, je le dis à tous: Veillez! »
Dre-se, ar pezh a lavaran, a lavaran deoc'h holl: Chomit dihun.