Job 9
1 Alors Job répondit,
A Hiob odpowiedział:
2 « Je sais en vérité qu'il en est ainsi, mais comment l'homme peut-il être juste avec Dieu?
Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
3 S'il lui plaît de contester avec lui, il ne peut pas lui répondre une fois sur mille.
Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
4 Dieu est sage de cœur et puissant de force. Qui s'est endurci contre lui et a prospéré?
Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
5 Il enlève les montagnes, et ils ne le savent pas, quand il les renverse dans sa colère.
On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
6 Il secoue la terre de sa place. Ses piliers tremblent.
On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
7 Il commande au soleil et il ne se lève pas, et scelle les étoiles.
On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
8 Lui seul étend les cieux, et marche sur les vagues de la mer.
On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
9 Il crée l'Ours, Orion et les Pléiades, et les chambres du sud.
On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
10 Il fait de grandes choses qu'on ne peut pas savoir; oui, des choses merveilleuses sans nombre.
On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
11 Voici qu'il passe à côté de moi, et je ne le vois pas. Il passe aussi, mais je ne le perçois pas.
Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
12 Voici qu'il arrache. Qui peut l'en empêcher? Qui lui demandera: « Que fais-tu?
Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
13 « Dieu ne retire pas sa colère. Les aides de Rahab s'abaissent sous lui.
Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
14 A plus forte raison lui répondrai-je, et choisir mes mots pour argumenter avec lui?
Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
15 Même si j'étais juste, je n'ai pas voulu lui répondre. Je ferais des supplications à mon juge.
Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
16 Si j'avais appelé, et qu'il m'ait répondu, pourtant je ne croirais pas qu'il ait écouté ma voix.
Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
17 Car il me brise par une tempête, et multiplie mes blessures sans raison.
Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
18 Il ne me permettra pas de reprendre mon souffle, mais me remplit d'amertume.
Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
19 Si c'est une question de force, voici qu'il est puissant! S'il s'agit de justice, « Qui, dit-il, me convoquera?
Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
20 Bien que je sois juste, ma propre bouche me condamne. Bien que je sois irréprochable, cela prouvera ma perversité.
Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
21 Je suis irréprochable. Je ne me respecte pas. Je méprise ma vie.
Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
22 « C'est la même chose. C'est pourquoi je dis qu'il détruit les irréprochables et les méchants.
Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
23 Si le fléau tue soudainement, il se moquera du procès des innocents.
Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
24 La terre est livrée entre les mains des méchants. Il couvre les visages de ses juges. Si ce n'est pas lui, alors qui est-ce?
Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
25 « Maintenant mes jours sont plus rapides qu'un coureur. Ils s'enfuient. Ils ne voient pas le bien.
Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
26 Ils ont disparu comme les navires rapides, comme l'aigle qui se jette sur sa proie.
Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
27 Si je dis: « J'oublierai ma plainte », J'enlèverai mon visage triste, et je me réjouirai,
Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
28 J'ai peur de tous mes chagrins. Je sais que vous ne me tiendrez pas pour innocent.
Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
29 Je serai condamné. Alors pourquoi je travaille en vain?
Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
30 Si je me lave avec de la neige, et je nettoie mes mains avec de la soude,
Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
31 pourtant tu me plongeras dans le fossé. Mes propres vêtements me feront horreur.
Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
32 Car il n'est pas un homme, comme moi, pour que je lui réponde, que nous devrions nous réunir pour juger.
On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
33 Il n'y a pas d'arbitre entre nous, qui pourrait poser sa main sur nous deux.
Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
34 Qu'il éloigne de moi son bâton. Que sa terreur ne me fasse pas peur;
Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
35 alors je parlerais, et je ne le craindrais pas, car je ne le suis pas en moi-même.
Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
