< Job 6 >

1 Alors Job répondit,
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 « Oh! si mon angoisse était pesée, et que toutes mes calamités soient mises dans la balance!
O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
3 Car maintenant, il serait plus lourd que le sable des mers, c'est pourquoi mes paroles ont été irréfléchies.
Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
4 Car les flèches du Tout-Puissant sont en moi. Mon esprit boit leur poison. Les terreurs de Dieu se sont dressées contre moi.
Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 L'âne sauvage braille-t-il quand il a de l'herbe? Ou le bœuf se penche-t-il sur son fourrage?
Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
6 Peut-on manger sans sel ce qui n'a pas de saveur? Ou y a-t-il un goût dans le blanc d'un œuf?
Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
7 Mon âme refuse de les toucher. Ils sont comme de la nourriture répugnante pour moi.
Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
8 « Oh, que je puisse avoir ma demande, que Dieu m'accorde la chose que je désire,
Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
9 même qu'il plairait à Dieu de m'écraser; qu'il lâche sa main, et me coupe!
Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
10 Qu'elle soit encore ma consolation, oui, laissez-moi exulter dans la douleur qui n'épargne pas, que je n'ai pas renié les paroles du Saint.
Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
11 Quelle est ma force, pour que j'attende? Quelle est ma fin, pour que je sois patient?
Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
12 Ma force est-elle la force des pierres? Ou ma chair est-elle de bronze?
Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
13 N'est-ce pas que je n'ai pas de secours en moi, que la sagesse est éloignée de moi?
Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
14 « A celui qui est prêt à s'évanouir, il faut que son ami fasse preuve de bonté; même à celui qui abandonne la crainte du Tout-Puissant.
Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
15 Mes frères ont agi de façon trompeuse comme un ruisseau, comme le canal des ruisseaux qui passent;
Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
16 qui sont noirs à cause de la glace, dans laquelle la neige se cache.
Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
17 Pendant la saison sèche, ils disparaissent. Quand il fait chaud, ils sont consommés hors de leur place.
Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
18 Les caravanes qui voyagent à côté d'eux se détournent. Ils montent dans le désert, et périssent.
Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
19 Les caravanes de Tema regardaient. Les compagnies de Saba les attendaient.
Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
20 Ils ont été affligés parce qu'ils étaient confiants. Ils sont arrivés là, et ont été confondus.
Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
21 Car maintenant vous n'êtes rien. Vous voyez une terreur, et vous avez peur.
Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
22 Ai-je jamais dit: « Donne-moi »? ou « Offrez-moi un cadeau de votre substance »?
Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
23 ou « Délivre-moi de la main de l'adversaire »? ou: « Délivre-moi de la main de l'oppresseur »?
I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
24 « Apprends-moi, et je me tairai. Fais-moi comprendre mon erreur.
Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
25 Quelle force ont les paroles de la droiture! Mais votre réprobation, que réprouve-t-elle?
O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
26 Avez-vous l'intention de réprouver les mots, puisque les discours de celui qui est désespéré sont comme du vent?
Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
27 Oui, vous tireriez même au sort pour l'orphelin, et faire de votre ami une marchandise.
I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
28 Maintenant, regardez-moi avec plaisir, car je ne te mentirai pas en face.
Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
29 Veuillez retourner. Qu'il n'y ait pas d'injustice. Oui, revenez encore. Ma cause est juste.
Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
30 Y a-t-il de l'injustice sur ma langue? Mon goût ne peut-il pas discerner des choses malicieuses?
A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?

< Job 6 >