Job 41

1 « Pouvez-vous faire sortir un Léviathan avec un hameçon, ou presser sa langue avec une corde?

Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

2 Pouvez-vous mettre une corde dans son nez, ou lui transpercer la mâchoire avec un crochet?

Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

3 Il vous adressera de nombreuses requêtes, ou vous dira-t-il des mots doux?

Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

4 Il conclura une alliance avec vous, pour que vous le preniez comme serviteur pour toujours?

Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

5 Allez-vous jouer avec lui comme avec un oiseau? Ou allez-vous le lier pour vos filles?

Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

6 Les commerçants le troqueront-ils? Le partageront-ils avec les marchands?

Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

7 Pouvez-vous remplir sa peau de fers barbelés, ou sa tête avec des lances à poisson?

Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

8 Pose ta main sur lui. Souvenez-vous de la bataille, et ne le faites plus.

Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

9 Voici, l'espérance de celui-ci est vaine. Ne sera-t-on pas abattu à sa vue?

Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

10 Nul n'est assez féroce pour oser l'agiter. Qui donc est celui qui peut se tenir devant moi?

Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

11 Qui m'a donné le premier, pour que je lui rende la pareille? Tout ce qui est sous les cieux est à moi.

Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

12 « Je ne garderai pas le silence sur ses membres, ni sa force puissante, ni sa belle charpente.

Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

13 Qui peut se dépouiller de son vêtement de dessus? Qui s'approchera de ses mâchoires?

Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

14 Qui peut ouvrir les portes de son visage? Autour de ses dents, c'est la terreur.

Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

15 Des balances solides sont sa fierté, fermés ensemble par un sceau étanche.

Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

16 L'un est si proche de l'autre, qu'aucun air ne puisse s'interposer entre eux.

Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

17 Ils sont unis l'un à l'autre. Ils se collent ensemble, pour qu'on ne puisse pas les séparer.

Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

18 Ses éternuements font jaillir la lumière. Ses yeux sont comme les paupières du matin.

Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

19 De sa bouche sortent des torches enflammées. Des étincelles de feu jaillissent.

Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

20 Une fumée sort de ses narines, comme d'une marmite en ébullition sur un feu de roseaux.

Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

21 Son souffle allume des charbons. Une flamme sort de sa bouche.

Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

22 Il a de la force dans le cou. La terreur danse devant lui.

W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

23 Les lambeaux de sa chair se rejoignent. Ils sont fermes à son égard. Ils ne peuvent pas être déplacés.

Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

24 Son cœur est ferme comme une pierre, oui, ferme comme la meule inférieure.

Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

25 Quand il se lève, les puissants ont peur. Ils battent en retraite devant sa raclée.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 Si on l'attaque avec l'épée, elle ne peut prévaloir; ni la lance, ni le dard, ni la tige pointue.

Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

27 Il considère le fer comme de la paille, et le bronze comme du bois pourri.

Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

28 La flèche ne peut pas le faire fuir. Les pierres de fronde sont comme de la paille pour lui.

Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

29 Les massues sont comptées comme du chaume. Il rit de la précipitation du javelot.

Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

30 Ses dessous sont comme des tessons aigus, laissant une trace dans la boue comme un traîneau de battage.

Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

31 Il fait bouillir les profondeurs comme une marmite. Il rend la mer comme un pot de pommade.

Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

32 Il fait briller un chemin après lui. On pourrait croire que le profond a des cheveux blancs.

Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

33 Sur terre, il n'y a pas d'égal à lui, qui est fait sans crainte.

Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

34 Il voit tout ce qui est élevé. Il est le roi de tous les fils de l'orgueil. »

Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.