Job 37
1 « Oui, à cela mon cœur tremble, et est déplacé de sa place.
Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.
2 Écoutez, oh, écoutez le bruit de sa voix, le son qui sort de sa bouche.
Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.
3 Il l'envoie sous tout le ciel, et sa foudre jusqu'aux extrémités de la terre.
Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.
4 Après cela, une voix rugit. Il tonne de la voix de sa majesté. Il ne retient rien quand sa voix est entendue.
Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.
5 Dieu fait retentir sa voix d'une manière merveilleuse. Il fait de grandes choses, que nous ne pouvons pas comprendre.
Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.
6 Car il dit à la neige: « Tombe sur la terre ». comme pour l'averse de pluie, et aux averses de sa pluie puissante.
Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.
7 Il scelle la main de chaque homme, afin que tous les hommes qu'il a créés la connaissent.
Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.
8 Puis les animaux se mettent à l'abri, et restent dans leur tanière.
La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.
9 De sa chambre sort la tempête, et du froid venant du nord.
El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.
10 Par le souffle de Dieu, la glace est donnée, et la largeur des eaux est gelée.
De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.
11 Oui, il charge d'humidité l'épais nuage. Il répand à l'étranger le nuage de sa foudre.
La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.
12 Elle est retournée par ses conseils, pour qu'ils fassent tout ce qu'il leur ordonne sur la surface du monde habitable,
Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:
13 que ce soit pour la correction, ou pour son pays, ou par bonté d'âme, qu'il la fait venir.
Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.
14 « Écoute ceci, Job. Arrêtez-vous, et considérez les merveilles de Dieu.
Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.
15 Savez-vous comment Dieu les contrôle? et fait briller les éclairs de sa nuée?
Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?
16 Connaissez-vous le fonctionnement des nuages, les merveilles de celui qui est parfait dans la connaissance?
Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?
17 Toi dont les vêtements sont chauds quand la terre est immobile à cause du vent du sud?
Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?
18 Pouvez-vous, avec lui, déployer le ciel, qui est aussi solide qu'un miroir en métal moulé?
Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?
19 Apprends-nous ce que nous allons lui dire, car nous ne pouvons pas défendre notre cause à cause de l'obscurité.
Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.
20 Lui dira-t-on que je veux parler? Ou un homme devrait-il souhaiter être englouti?
Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.
21 Maintenant, les hommes ne voient pas la lumière qui brille dans les cieux, mais le vent passe, et les dégage.
Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.
22 Du nord vient la splendeur de l'or. Avec Dieu, la majesté est impressionnante.
De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.
23 Nous ne pouvons pas atteindre le Tout-Puissant. Il est exalté par le pouvoir. Dans la justice et la grande droiture, il n'opprimera pas.
La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.
24 C'est pourquoi les hommes le révèrent. Il ne considère pas ceux qui sont sages de cœur. »
Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.
