Job 32

1 Ces trois hommes cessèrent donc de répondre à Job, car il était juste à ses propres yeux.

آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.

2 Alors la colère d'Élihu, fils de Barachel, le Buzite, de la famille de Ram, s'enflamma contre Job. Sa colère s'enflamma parce qu'il se justifiait lui-même plutôt que Dieu.

شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.

3 Sa colère s'enflamma aussi contre ses trois amis, parce qu'ils n'avaient pas trouvé de réponse, et qu'ils avaient pourtant condamné Job.

او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.

4 Or Élihu avait attendu pour parler à Job, car ils étaient plus âgés que lui.

الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.

5 Quand Élihu vit qu'il n'y avait pas de réponse dans la bouche de ces trois hommes, sa colère s'enflamma.

اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.

6 Elihu, fils de Barachel, le Buzite, répondit, « Je suis jeune, et vous êtes très vieux. C'est pourquoi je me suis retenu, et je n'ai pas osé te montrer mon opinion.

الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،

7 J'ai dit: « Les jours doivent parler, et la multitude d'années devrait enseigner la sagesse.

زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.

8 Mais il y a un esprit dans l'homme, et l'Esprit du Tout-Puissant leur donne l'intelligence.

ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.

9 Ce ne sont pas les grands qui sont sages, ni les personnes âgées qui comprennent la justice.

10 C'est pourquoi j'ai dit: « Écoutez-moi; Je vais aussi montrer mon opinion.

پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.

11 « Voici, j'attendais tes paroles, et j'ai écouté votre raisonnement, pendant que tu cherchais quoi dire.

من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.

12 Oui, je vous ai accordé toute mon attention, mais personne n'a convaincu Job, ou qui ont répondu à ses paroles, parmi vous.

13 Prenez garde de ne pas dire: « Nous avons trouvé la sagesse ». Dieu peut le réfuter, pas l'homme;

به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»

14 car il n'a pas dirigé ses paroles contre moi; je ne lui répondrai pas non plus par vos discours.

اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!

15 « Ils sont stupéfaits. Ils ne répondent plus. Ils n'ont pas un mot à dire.

شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.

16 Dois-je attendre, car ils ne parlent pas? parce qu'ils restent immobiles, et ne répondent plus?

آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟

17 Je vais aussi répondre à ma part, et je vais aussi montrer mon opinion.

نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.

18 Car je suis plein de paroles. L'esprit qui est en moi me contraint.

حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.

19 Voici, ma poitrine est comme un vin qui n'a pas d'issue; comme des outres neuves, il est prêt à éclater.

مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.

20 Je vais parler, pour me rafraîchir. Je vais ouvrir mes lèvres et répondre.

باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.

21 S'il vous plaît, ne me laissez pas respecter la personne d'un homme, Je ne donnerai pas non plus de titres flatteurs à un homme.

من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،

22 Car je ne sais pas donner des titres flatteurs, ou bien mon Créateur m'emporterait bientôt.

چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.