Job 31

1 « J'ai fait un pacte avec mes yeux; comment dois-je alors regarder avec convoitise une jeune femme?

۱ «با چشمان خود عهد بسته‌ام، پس چگونه بر دوشیزه‌ای نظر افکنم؟

2 Car quelle est la part du Dieu d'en haut, et l'héritage du Tout-Puissant en haut?

۲ زیراقسمت خدا از اعلی چیست؟ و نصیب قادرمطلق، از اعلی علیین؟

3 N'est-ce pas une calamité pour les injustes, et le désastre pour les ouvriers de l'iniquité?

۳ آیا آن برای شریران هلاکت نیست؟ و به جهت عاملان بدی مصیبت نی؟

4 Ne voit-il pas mes manières, et compter tous mes pas?

۴ آیا او راههای مرا نمی بیند؟ و جمیع قدمهایم را نمی شمارد؟

5 « Si j'ai marché dans le mensonge, et mon pied s'est précipité vers la tromperie

۵ اگر با دروغ راه می‌رفتم یا پایهایم با فریب می‌شتابید،

6 (que je sois pesé dans une balance égale, afin que Dieu connaisse mon intégrité);

۶ مرا به میزان عدالت بسنجد، تا خدا کاملیت مرا بداند.

7 si mon pas s'est détourné du chemin, si mon cœur marchait après mes yeux, si une souillure s'est collée à mes mains,

۷ اگرقدمهایم از طریق آواره گردیده، و قلبم در‌پی چشمانم رفته، و لکه‌ای به‌دستهایم چسبیده باشد،

8 Alors, que je sème, et qu'un autre mange. Oui, que le produit de mon champ soit arraché.

۸ پس من کشت کنم و دیگری بخورد، ومحصول من از ریشه‌کنده شود.

9 « Si mon cœur a été séduit par une femme, et j'ai attendu à la porte de mon voisin,

۹ اگر قلبم به زنی فریفته شده، یا نزد در همسایه خود در کمین نشسته باشم،

10 puis laisser ma femme moudre pour un autre, et laisser les autres dormir avec elle.

۱۰ پس زن من برای شخصی دیگرآسیا کند، و دیگران بر او خم شوند.

11 Car ce serait un crime odieux. Oui, ce serait une iniquité d'être puni par les juges,

۱۱ زیرا که آن قباحت می‌بود و تقصیری سزاوار حکم داوران.

12 car c'est un feu qui consume jusqu'à la destruction, et déracinerait toute mon augmentation.

۱۲ چونکه این آتشی می‌بود که تا ابدون می‌سوزانید، و تمامی محصول مرا از ریشه می‌کند.

13 « Si j'ai méprisé la cause de mon serviteur masculin ou de ma servante, quand ils se sont disputés avec moi,

۱۳ اگر دعوی بنده و کنیز خود را ردمی کردم، هنگامی که بر من مدعی می‌شدند.

14 Que ferai-je donc quand Dieu se lèvera? Quand il me rendra visite, que lui répondrai-je?

۱۴ پس چون خدا به ضد من برخیزد چه خواهم کرد؟ و هنگامی که تفتیش نماید به او چه جواب خواهم داد؟

15 N'est-ce pas celui qui m'a fait dans le ventre de ma mère qui l'a fait? On ne nous a pas façonnés dans le ventre de notre mère?

۱۵ آیا آن کس که مرا در رحم آفریداو را نیز نیافرید؟ و آیا کس واحد، ما را در رحم نسرشت؟

16 « Si j'ai privé les pauvres de leur désir, ou ont fait perdre les yeux de la veuve,

۱۶ «اگر مراد مسکینان را از ایشان منع نموده باشم، و چشمان بیوه‌زنان را تار گردانیده،

17 ou avoir mangé mon morceau seul, et l'orphelin n'en a pas mangé

۱۷ اگرلقمه خود را به تنهایی خورده باشم، و یتیم از آن تناول ننموده،

18 (non, dès ma jeunesse, il a grandi avec moi comme avec un père, Je l'ai guidée depuis le ventre de ma mère);

۱۸ و حال آنکه او از جوانیم با من مثل پدر پرورش می‌یافت، و از بطن مادرم بیوه‌زن را رهبری می‌نمودم.

19 si j'ai vu quelqu'un périr faute de vêtements, ou que les nécessiteux n'avaient pas de couverture;

۱۹ اگر کسی را از برهنگی هلاک دیده باشم، و مسکین را بدون پوشش،

20 si son cœur ne m'a pas béni, s'il n'a pas été réchauffé avec la toison de mon mouton;

۲۰ اگر کمرهای او مرا برکت نداده باشد، و از پشم گوسفندان من گرم نشده،

21 si j'ai levé la main sur l'orphelin, parce que j'ai vu mon aide dans le portail;

۲۱ اگر دست خود را بر یتیم بلند کرده باشم، هنگامی که اعانت خود را دردروازه می‌دیدم،

22 puis j'ai laissé tomber mon épaule à partir de l'omoplate, et que mon bras soit brisé jusqu'à l'os.

۲۲ پس بازوی من از کتفم بیفتد، و ساعدم از قلم آن شکسته شود.

23 Car la calamité de Dieu est pour moi une terreur. A cause de sa majesté, je ne peux rien faire.

۲۳ زیرا که هلاکت از خدا برای من ترس می‌بود و به‌سبب کبریایی او توانایی نداشتم.

24 « Si j'ai fait de l'or mon espoir, et ont dit à l'or fin: « Tu es ma confiance ».

۲۴ اگر طلا را امیدخود می‌ساختم و به زر خالص می‌گفتم تو اعتمادمن هستی،

25 Si je me suis réjoui parce que ma richesse était grande, et parce que ma main était devenue beaucoup;

۲۵ اگر از فراوانی دولت خویش شادی می‌نمودم، و از اینکه دست من بسیار کسب نموده بود،

26 si j'ai vu le soleil quand il brillait, ou la lune qui se déplace dans la splendeur,

۲۶ اگر چون آفتاب می‌تابید بر آن نظرمی کردم و بر ماه، هنگامی که با درخشندگی سیرمی کرد.

27 et mon cœur a été secrètement séduit, et ma main a jeté un baiser de ma bouche;

۲۷ و دل من خفیه فریفته می‌شد و دهانم دستم را می‌بوسید.

28 ce serait aussi une iniquité à punir par les juges, car j'aurais renié le Dieu qui est là-haut.

۲۸ این نیز گناهی مستوجب قصاص می‌بود زیرا خدای متعال را منکرمی شدم.

29 « Si je me suis réjoui de la destruction de celui qui me haïssait, ou soulevé moi-même quand le mal l'a trouvé

۲۹ اگر از مصیبت دشمن خود شادی می‌کردم یا حینی که بلا به او عارض می‌شد وجدمی نمودم،

30 (Je n'ai certes pas permis à ma bouche de pécher en demandant sa vie avec une malédiction);

۳۰ و حال آنکه زبان خود را از گناه ورزیدن بازداشته، بر جان او لعنت را سوال ننمودم.

31 si les hommes de ma tente n'ont pas dit, Qui peut trouver quelqu'un qui n'a pas été rassasié de sa viande?

۳۱ اگر اهل خیمه من نمی گفتند: کیست که از گوشت او سیر نشده باشد،

32 (l'étranger n'a pas campé dans la rue, mais j'ai ouvert mes portes au voyageur);

۳۲ غریب درکوچه شب را به‌سر نمی برد و در خود را به روی مسافر می‌گشودم.

33 si, comme Adam, j'ai couvert mes transgressions, en cachant mon iniquité dans mon cœur,

۳۳ اگر مثل آدم، تقصیر خود رامی پوشانیدم و عصیان خویش را در سینه خودمخفی می‌ساختم،

34 car je craignais la grande foule, et le mépris des familles me terrifiait, alors j'ai gardé le silence, et je n'ai pas franchi la porte...

۳۴ از این جهت که از انبوه کثیرمی ترسیدم و اهانت قبایل مرا هراسان می‌ساخت، پس ساکت مانده، از در خود بیرون نمی رفتم.

35 oh que j'en ai un pour m'entendre! Voici ma signature! Que le Tout-Puissant me réponde! Laissez l'accusateur écrire mon acte d'accusation!

۳۵ کاش کسی بود که مرا می‌شنید، اینک امضای من حاضر است. پس قادر مطلق مرا جواب دهد. و اینک کتابتی که مدعی من نوشته است.

36 Je la porterais sûrement sur mon épaule, et je l'attacherais à moi comme une couronne.

۳۶ یقین که آن را بر دوش خود برمی داشتم و مثل تاج برخود می‌بستم.

37 Je lui déclarais le nombre de mes pas. Je m'approcherais de lui comme un prince.

۳۷ شماره قدمهای خود را برای اوبیان می‌کردم و مثل امیری به او تقرب می‌جستم.

38 Si mon pays crie contre moi, et ses sillons pleurent ensemble;

۳۸ اگر زمین من بر من فریاد می‌کرد و مرزهایش با هم گریه می‌کردند،

39 si j'ai mangé ses fruits sans argent, ou ont causé la mort de leurs propriétaires,

۳۹ اگر محصولاتش را بدون قیمت می‌خوردم و جان مالکانش را تلف می‌نمودم،

40 laisser pousser des roncesà la place du blé, et du tabouret des champs à la place de l'orge. » Les paroles de Job sont terminées.

۴۰ پس خارها به عوض گندم وکرکاس به عوض جو بروید.» سخنان ایوب تمام شد.