Job 29
1 Job reprit sa parabole, et dit,
Əyyub yenə misal çəkərək dedi:
2 « Oh! si j'étais comme dans les mois d'autrefois, comme à l'époque où Dieu veillait sur moi;
«Kaş ki ötən aylar geri dönəydi – Allahın məni qoruduğu,
3 quand sa lampe brillait sur ma tête, et par sa lumière j'ai traversé les ténèbres,
Çırağının başım üstə işıq saçdığı, Nuru ilə qaranlıqda gəzdiyim günlər.
4 que j'étais dans la fleur de l'âge, quand l'amitié de Dieu était dans ma tente,
Kaş ki həyatımın çiçəkli günləri geri dönəydi – Mənə yar olan Allahın çadırımı qoruduğu,
5 quand le Tout-Puissant était encore avec moi, et mes enfants étaient autour de moi,
Külli-İxtiyarın hər vaxt mənimlə olduğu, Övladlarımın ətrafımda dolandığı,
6 quand mes pas étaient lavés au beurre, et le rocher a versé pour moi des flots d'huile,
Yollarımın südlə yuyulduğu, Yanımdakı qayadan zeytun yağı axdığı günlər.
7 quand je suis sorti par la porte de la ville, quand j'ai préparé mon siège dans la rue.
Şəhər darvazasına gedərkən, Kürsümü meydanın başına qoyarkən
8 Les jeunes gens m'ont vu et se sont cachés. Le vieillard s'est levé et s'est mis debout.
Gənclər məni görüb gizlənərdi, Yaşlılar ayağa qalxıb hörmət göstərərdi.
9 Les princes s'abstinrent de parler, et ont posé leur main sur leur bouche.
Başçılar söhbətini dayandırardı, Əlləri ilə ağızlarını tutardı.
10 La voix des nobles était étouffée, et leur langue collée au palais.
Əsilzadələrin səsi çıxmazdı, Dilləri damaqlarına yapışardı.
11 Car lorsque l'oreille m'a entendu, elle m'a béni, et quand l'œil m'a vu, il m'a félicité,
Qulaq məni eşidəndə alqışlayardı, Göz məni görəndə tərifləyərdi.
12 car j'ai délivré le pauvre qui criait, et l'orphelin aussi, qui n'avait personne pour l'aider,
Çünki imdad diləyən fəqiri, Köməksiz yetimi qurtarardım.
13 la bénédiction de celui qui était prêt à périr est venue sur moi, et j'ai fait en sorte que le cœur de la veuve chante de joie.
Son anlarını yaşayanlar mənə xeyir-dua verərdi, Dul qadının qəlbinə şən nəğmələr verərdim.
14 Je me suis revêtu de la justice, et elle m'a habillé. Ma justice était comme une robe et un diadème.
Libas kimi salehliyi geyinmişdim, Sanki ədalətim mənə cübbə və tac idi.
15 J'étais les yeux des aveugles, et des pieds aux boiteux.
Korlara göz idim, Topallara ayaq idim,
16 J'ai été un père pour les nécessiteux. J'ai fait des recherches sur la cause de celui que je ne connaissais pas.
Yoxsulların atası idim, Qəriblərin müşküllərinin qayğısına qalırdım,
17 J'ai brisé les mâchoires des injustes. et a arraché la proie de ses dents.
Haqsızın çənəsini qırırdım, Ovunu dişlərindən qoparırdım.
18 Alors j'ai dit: « Je mourrai dans ma propre maison », Je compterai mes jours comme le sable.
Düşünürdüm: “Son nəfəsimi yuvamdaca verəcəyəm, Ömrümün günlərini qum qədər çoxaldacağam.
19 Ma racine s'étend jusqu'aux eaux. La rosée repose toute la nuit sur ma branche.
Köküm sulara tərəf rişələnəcək, Budaqlarıma şeh düşəcək.
20 Ma gloire est fraîche en moi. Mon arc est renouvelé dans ma main.
Qazandığım şərəf təzələnəcək, Əlimə yeni ox-kaman gələcək”.
21 « Les hommes m'ont écouté, ils ont attendu, et j'ai gardé le silence pour mon conseil.
İnsanlar ehtiramla məni dinlərdi, Səssizcə məsləhətimi gözlərdi.
22 Après mes paroles, ils n'ont plus parlé. Mon discours est tombé sur eux.
Heç kim sözümün üstündən söz deməzdi, Sözlərim üzərlərinə tökülərdi.
23 Ils m'attendaient comme la pluie. Leurs bouches buvaient comme avec la pluie de printemps.
Məni yağış kimi gözləyirdilər, Yaz yağışı tək sözlərimi içirdilər,
24 Je leur ai souri quand ils n'avaient pas confiance. Ils n'ont pas rejeté la lumière de mon visage.
Üzlərinə gülümsəyəndə gözlərinə inanmazdılar, Gülər üzümdən ruhlanardılar.
25 J'ai choisi leur voie, et je me suis assis comme chef. J'ai vécu comme un roi dans l'armée, comme celui qui réconforte les personnes en deuil.
Onlara yol göstərərdim, başçı kimi əyləşərdim, Əsgərlərin arasında padşah kimi ömür sürərdim, Yaslılara təsəlli verənə bənzəyərdim.
