Job 20

1 Et Zophar, le Naamathite, prit la parole,

Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

2 « C'est pourquoi mes pensées me répondent, à cause de la précipitation qui est en moi.

Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

3 J'ai entendu la réprimande qui me couvre de honte. L'esprit de mon intelligence me répond.

Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

4 Tu ne connais pas ça depuis longtemps, depuis que l'homme a été placé sur terre,

Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

5 que le triomphe des méchants est court, la joie des impies, mais pour un moment?

Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

6 Même si sa hauteur s'élève jusqu'aux cieux, et sa tête s'élève vers les nuages,

Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

7 mais il périra à jamais comme son propre fumier. Ceux qui l'ont vu diront: « Où est-il? ».

[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

8 Il s'envolera comme un rêve, et on ne le retrouvera pas. Oui, il sera chassé comme une vision de la nuit.

Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

9 L'œil qui l'a vu ne le verra plus, et sa place ne le verra plus.

Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

10 Ses enfants rechercheront la faveur des pauvres. Ses mains lui rendront sa richesse.

Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

11 Ses os sont pleins de sa jeunesse, mais la jeunesse se couchera avec lui dans la poussière.

Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

12 « Bien que la méchanceté soit douce dans sa bouche, bien qu'il le cache sous sa langue,

A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

13 bien qu'il l'épargne, et ne le lâche pas, mais la garder dans sa bouche,

Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

14 mais sa nourriture dans ses entrailles est transformée. C'est du venin de cobra en lui.

[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

15 Il a englouti les richesses, et il les vomira. Dieu les chassera de son ventre.

Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

16 Il sucera du venin de cobra. La langue de la vipère va le tuer.

Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

17 Il ne regardera pas les fleuves, les ruisseaux de miel et de beurre qui coulent.

Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

18 Il rétablira ce pour quoi il a travaillé, et ne l'engloutira pas. Il ne se réjouira pas selon la substance qu'il a obtenue.

Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

19 Car il a opprimé et abandonné les pauvres. Il a violemment enlevé une maison, et il ne la reconstruira pas.

Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

20 « Parce qu'il ne connaissait pas le calme en lui, il n'épargnera rien de ce qui lui fait plaisir.

Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

21 Il ne restait rien qu'il ne dévorât, donc sa prospérité ne durera pas.

Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

22 Dans la plénitude de sa suffisance, la détresse le saisira. La main de tous ceux qui sont dans la misère viendra sur lui.

Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

23 Quand il sera sur le point de se remplir le ventre, Dieu jettera sur lui l'ardeur de sa colère. Il va pleuvoir sur lui pendant qu'il mange.

Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

24 Il fuira devant l'arme de fer. La flèche de bronze le transpercera.

[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

25 Il la tire, et elle sort de son corps. Oui, le point brillant sort de son foie. Les terreurs sont sur lui.

Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

26 Toutes les ténèbres sont mises en réserve pour ses trésors. Un feu non attisé le dévorera. Il consumera ce qui reste dans sa tente.

Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

27 Les cieux révéleront son iniquité. La terre se soulèvera contre lui.

Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

28 L'accroissement de sa maison s'en ira. Ils s'enfuiront au jour de sa colère.

Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

29 C'est la part de Dieu pour un méchant, l'héritage qui lui a été attribué par Dieu ».

Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.