Job 20
1 Et Zophar, le Naamathite, prit la parole,
A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
2 « C'est pourquoi mes pensées me répondent, à cause de la précipitation qui est en moi.
Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
3 J'ai entendu la réprimande qui me couvre de honte. L'esprit de mon intelligence me répond.
Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
4 Tu ne connais pas ça depuis longtemps, depuis que l'homme a été placé sur terre,
Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
5 que le triomphe des méchants est court, la joie des impies, mais pour un moment?
Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
6 Même si sa hauteur s'élève jusqu'aux cieux, et sa tête s'élève vers les nuages,
By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
7 mais il périra à jamais comme son propre fumier. Ceux qui l'ont vu diront: « Où est-il? ».
A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
8 Il s'envolera comme un rêve, et on ne le retrouvera pas. Oui, il sera chassé comme une vision de la nuit.
Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
9 L'œil qui l'a vu ne le verra plus, et sa place ne le verra plus.
Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
10 Ses enfants rechercheront la faveur des pauvres. Ses mains lui rendront sa richesse.
Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
11 Ses os sont pleins de sa jeunesse, mais la jeunesse se couchera avec lui dans la poussière.
Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
12 « Bien que la méchanceté soit douce dans sa bouche, bien qu'il le cache sous sa langue,
A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
13 bien qu'il l'épargne, et ne le lâche pas, mais la garder dans sa bouche,
Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
14 mais sa nourriture dans ses entrailles est transformée. C'est du venin de cobra en lui.
Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
15 Il a englouti les richesses, et il les vomira. Dieu les chassera de son ventre.
Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
16 Il sucera du venin de cobra. La langue de la vipère va le tuer.
Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
17 Il ne regardera pas les fleuves, les ruisseaux de miel et de beurre qui coulent.
Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
18 Il rétablira ce pour quoi il a travaillé, et ne l'engloutira pas. Il ne se réjouira pas selon la substance qu'il a obtenue.
Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
19 Car il a opprimé et abandonné les pauvres. Il a violemment enlevé une maison, et il ne la reconstruira pas.
Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
20 « Parce qu'il ne connaissait pas le calme en lui, il n'épargnera rien de ce qui lui fait plaisir.
Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
21 Il ne restait rien qu'il ne dévorât, donc sa prospérité ne durera pas.
Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
22 Dans la plénitude de sa suffisance, la détresse le saisira. La main de tous ceux qui sont dans la misère viendra sur lui.
Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
23 Quand il sera sur le point de se remplir le ventre, Dieu jettera sur lui l'ardeur de sa colère. Il va pleuvoir sur lui pendant qu'il mange.
Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
24 Il fuira devant l'arme de fer. La flèche de bronze le transpercera.
Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
25 Il la tire, et elle sort de son corps. Oui, le point brillant sort de son foie. Les terreurs sont sur lui.
Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
26 Toutes les ténèbres sont mises en réserve pour ses trésors. Un feu non attisé le dévorera. Il consumera ce qui reste dans sa tente.
Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
27 Les cieux révéleront son iniquité. La terre se soulèvera contre lui.
Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 L'accroissement de sa maison s'en ira. Ils s'enfuiront au jour de sa colère.
Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
29 C'est la part de Dieu pour un méchant, l'héritage qui lui a été attribué par Dieu ».
Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
