Job 16
1 Alors Job répondit,
Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:
2 « J'ai entendu beaucoup de choses semblables. Vous êtes tous de misérables consolateurs!
Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.
3 Les paroles vaines auront-elles une fin? Ou qu'est-ce qui vous provoque pour que vous répondiez?
I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?
4 Je pourrais aussi parler comme vous le faites. Si ton âme était à la place de mon âme, Je pourrais joindre des mots contre vous, et je te fais signe de la tête,
Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?
5 mais je te fortifierais de ma bouche. La consolation de mes lèvres te soulagerait.
Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.
6 « J'ai beau parler, mon chagrin ne s'apaise pas. Même si je m'abstiens, qu'est-ce qui me soulage?
Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?
7 Mais maintenant, Dieu, tu m'as épuisé. Tu as fait de toute ma compagnie une désolation.
A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.
8 Vous m'avez ratatiné. Ceci est un témoignage contre moi. Ma maigreur se dresse contre moi. Il témoigne de mon visage.
Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.
9 Il m'a déchiré dans sa colère et m'a persécuté. Il a grincé des dents contre moi. Mon adversaire aiguise son regard sur moi.
Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
10 Ils ont ouvert leur bouche sur moi. Ils m'ont frappé sur la joue avec reproche. Ils se rassemblent contre moi.
Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
11 Dieu me livre aux impies, et me jette entre les mains des méchants.
Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.
12 J'étais à l'aise, et il m'a brisé. Oui, il m'a pris par le cou, et m'a mis en pièces. Il a aussi fait de moi sa cible.
Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.
13 Ses archers m'entourent. Il divise mes reins, et ne les épargne pas. Il déverse ma bile sur le sol.
Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.
14 Il me brise, brèche après brèche. Il court vers moi comme un géant.
Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.
15 J'ai cousu un sac sur ma peau, et j'ai poussé ma corne dans la poussière.
Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.
16 Mon visage est rouge de pleurs. L'obscurité profonde est sur mes paupières,
Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.
17 bien qu'il n'y ait aucune violence dans mes mains, et ma prière est pure.
Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak, )
18 « Terre, ne couvre pas mon sang. Que mon cri n'ait pas de place pour se reposer.
O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
19 Maintenant même, voici, mon témoin est dans le ciel. Celui qui se porte garant pour moi est en haut.
Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
20 Mes amis se moquent de moi. Mes yeux versent des larmes à Dieu,
O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
21 qu'il maintiendrait le droit d'un homme avec Dieu, d'un fils d'homme avec son prochain!
Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
22 Car lorsque quelques années se seront écoulées, Je prendrai le chemin du non-retour.
Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.
