Job 13

1 « Voici, mon œil a vu tout cela. Mon oreille l'a entendu et compris.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

2 Ce que vous savez, je le sais aussi. Je ne suis pas inférieur à vous.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

3 « Certes, je parlerais au Tout-Puissant. Je désire raisonner avec Dieu.

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

4 Mais vous êtes des falsificateurs de mensonges. Vous êtes tous des médecins sans valeur.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

5 Oh, que vous soyez complètement silencieux! Alors vous seriez sage.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

6 Écoutez maintenant mon raisonnement. Écoutez les supplications de mes lèvres.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

7 Parleras-tu injustement pour Dieu, et parler mensongèrement pour lui?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

8 Allez-vous faire preuve de partialité à son égard? Allez-vous lutter pour Dieu?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

9 Est-il bon qu'il te cherche? Ou comme on trompe un homme, le tromperez-vous?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

10 Il vous réprimandera sûrement si vous faites secrètement preuve de partialité.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

11 Sa majesté ne vous fera-t-elle pas peur? et que son effroi s'abatte sur vous?

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

12 Vos paroles mémorables sont des proverbes de cendre. Vos défenses sont des défenses d'argile.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

13 « Taisez-vous! Laissez-moi seul, que je puisse parler. Laisse venir sur moi ce qui va.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

14 Pourquoi devrais-je prendre ma chair dans mes dents, et mettre ma vie dans ma main?

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

15 Voici, il va me tuer. Je n'ai pas d'espoir. Néanmoins, je maintiendrai mes voies devant lui.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

16 C'est là aussi que sera mon salut, qu'un homme impie ne viendra pas devant lui.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

17 Écoutez attentivement mon discours. Que ma déclaration soit dans vos oreilles.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

18 Voyez maintenant, j'ai mis ma cause en ordre. Je sais que je suis juste.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

19 Qui est celui qui contestera avec moi? Car alors je me tairais et abandonnerais l'esprit.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

20 « Seulement, ne me fais pas deux choses, alors je ne me cacherai pas de ta face:

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

21 retire ta main loin de moi, et ne laisse pas ta terreur me faire peur.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

22 Alors appelez, et je répondrai, ou laissez-moi parler, et vous me répondez.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

23 Combien sont mes iniquités et mes péchés? Fais-moi connaître ma désobéissance et mon péché.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

24 Pourquoi cachez-vous votre visage, et me considérer comme votre ennemi?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

25 Harcèlerez-vous une feuille morte? Allez-vous poursuivre le chaume sec?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

26 Car vous écrivez des choses amères contre moi, et me faire hériter des iniquités de ma jeunesse.

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

27 Tu as aussi mis mes pieds dans les ceps, et marque tous mes chemins. Tu as mis un lien à la plante de mes pieds,

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

28 bien que je me décompose comme une chose pourrie, comme un vêtement usé par les mites.

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.