Jacques 3
1 Que plusieurs d'entre vous ne se fassent pas maîtres, mes frères, sachant que nous recevrons un jugement plus sévère.
μη πολλοι διδασκαλοι γινεσθε αδελφοι μου ειδοτες οτι μειζον κριμα ληψομεθα
2 Car nous trébuchons tous en beaucoup de choses. Celui qui ne trébuche pas en paroles est une personne parfaite, capable aussi de brider tout le corps.
πολλα γαρ πταιομεν απαντες ει τις εν λογω ου πταιει ουτος τελειος ανηρ δυνατος χαλιναγωγησαι και ολον το σωμα
3 En effet, nous mettons des mors dans la bouche des chevaux pour qu'ils nous obéissent, et nous guidons tout leur corps.
ιδου των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν προς το πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν
4 Voici que les navires aussi, bien qu'ils soient si grands et poussés par des vents violents, sont guidés par un tout petit gouvernail, là où le pilote le désire.
ιδου και τα πλοια τηλικαυτα οντα και υπο σκληρων ανεμων ελαυνομενα μεταγεται υπο ελαχιστου πηδαλιου οπου αν η ορμη του ευθυνοντος βουληται
5 Ainsi la langue est aussi un petit membre, et elle se vante de grandes choses. Voyez comme un petit feu peut se propager en une grande forêt!
ουτως και η γλωσσα μικρον μελος εστιν και μεγαλαυχει ιδου ολιγον πυρ ηλικην υλην αναπτει
6 Et la langue est un feu. Le monde de l'iniquité parmi nos membres, c'est la langue, qui souille tout le corps, qui met le feu au cours de la nature, et qui est embrasée par la géhenne. (Geenna g1067)
και η γλωσσα πυρ ο κοσμος της αδικιας ουτως η γλωσσα καθισταται εν τοις μελεσιν ημων η σπιλουσα ολον το σωμα και φλογιζουσα τον τροχον της γενεσεως και φλογιζομενη υπο της γεεννης (Geenna g1067)
7 Car toute espèce d'animaux, d'oiseaux, de reptiles et de créatures marines peut être domptée et a été domptée par l'homme;
πασα γαρ φυσις θηριων τε και πετεινων ερπετων τε και εναλιων δαμαζεται και δεδαμασται τη φυσει τη ανθρωπινη
8 mais personne ne peut dompter la langue. C'est un mal sans repos, plein d'un poison mortel.
την δε γλωσσαν ουδεις δυναται ανθρωπων δαμασαι ακατασχετον κακον μεστη ιου θανατηφορου
9 Avec elle, nous bénissons notre Dieu et notre Père, et avec elle, nous maudissons les hommes faits à l'image de Dieu.
εν αυτη ευλογουμεν τον θεον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας
10 De la même bouche sortent la bénédiction et la malédiction. Mes frères, il ne faut pas qu'il en soit ainsi.
εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι
11 Une source fait-elle jaillir de la même ouverture une eau douce et une eau amère?
μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον
12 Un figuier, mes frères, peut-il produire des olives, ou une vigne des figues? Ainsi, aucune source ne produit à la fois de l'eau salée et de l'eau douce.
μη δυναται αδελφοι μου συκη ελαιας ποιησαι η αμπελος συκα ουτως ουδεμια πηγη αλυκον και γλυκυ ποιησαι υδωρ
13 Qui est sage et intelligent parmi vous? Qu'il montre par sa bonne conduite que ses actes sont accomplis avec la douceur de la sagesse.
τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας
14 Mais si tu as dans ton cœur une jalousie amère et une ambition égoïste, ne te vante pas et ne mens pas contre la vérité.
ει δε ζηλον πικρον εχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας
15 Cette sagesse n'est pas celle qui descend d'en haut, mais elle est terrestre, sensuelle et démoniaque.
ουκ εστιν αυτη η σοφια ανωθεν κατερχομενη αλλ επιγειος ψυχικη δαιμονιωδης
16 Car là où sont la jalousie et l'ambition égoïste, il y a la confusion et toute mauvaise action.
οπου γαρ ζηλος και εριθεια εκει ακαταστασια και παν φαυλον πραγμα
17 Mais la sagesse qui vient d'en haut est premièrement pure, puis paisible, douce, raisonnable, pleine de miséricorde et de bons fruits, sans partialité et sans hypocrisie.
η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικη επιεικης ευπειθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος και ανυποκριτος
18 Or le fruit de la justice est semé dans la paix par ceux qui font la paix.
καρπος δε της δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρεται τοις ποιουσιν ειρηνην
