Isaïe 21
1 Le fardeau du désert de la mer. Alors que les tourbillons du Sud balaient le pays, cela vient du désert, d'une terre impressionnante.
Η κατά της ερήμου της θαλάσσης όρασις. Καθώς οι διαβαίνοντες ανεμοστρόβιλοι της μεσημβρίας, ούτως έρχεται από της ερήμου, από γης τρομεράς.
2 Une vision douloureuse m'est annoncée. L'homme perfide est perfide, et le destructeur détruit. Monte, Elam, attaque! J'ai fait cesser tous les soupirs de la Médie.
Σκληρόν όραμα εφανερώθη εις εμέ· ο καταδυναστεύων καταδυναστεύει και ο πορθών πορθεί. Ανάβηθι, Ελάμ· πολιόρκησον, Μηδία· έπαυσα πάσας τας καταδυναστείας αυτής.
3 Aussi mes cuisses sont-elles remplies d'angoisse. Des douleurs m'ont saisi, comme celles d'une femme en travail. Je souffre tellement que je ne peux pas entendre. Je suis si consternée que je ne vois pas.
Διά τούτο η οσφύς μου είναι πλήρης οδύνης· πόνοι με εκυρίευσαν, ως οι πόνοι της τικτούσης· εκυρτώθην εις την ακρόασιν αυτού· συνεταράχθην εις την θέαν αυτού.
4 Mon cœur bat la chamade. L'horreur m'a effrayé. Le crépuscule que je désirais s'est transformé en tremblement pour moi.
Η καρδία μου κλονίζεται· τρόμος με εξέπληξεν· η νυξ της ευφροσύνης μου εις φρίκην μετεβλήθη εν εμοί.
5 Ils préparent la table. Ils font le guet. Ils mangent. Ils boivent. Levez-vous, princes, huilez le bouclier!
Ετοιμάζεται η τράπεζα· φυλάττουσι σκοπιάν, τρώγουσι, πίνουσι· σηκώθητε, στρατάρχαι, ετοιμάσατε ασπίδας.
6 Car le Seigneur m'a dit: « Va, place une sentinelle. Qu'il dise ce qu'il voit.
Διότι ο Κύριος είπεν ούτω προς εμέ· Ύπαγε, στήσον σκοπευτήν, διά να αναγγέλλη ό, τι βλέπει.
7 S'il voit une troupe, des cavaliers par deux, une troupe d'ânes, une troupe de chameaux, il écoutera avec une grande attention. »
Και είδεν αναβάτας δύο ιππείς, αναβάτην όνου και αναβάτην καμήλου· και επρόσεξεν επιμελώς μετά πολλής προσοχής.
8 Il cria comme un lion: « Seigneur, je me tiens continuellement sur la tour de guet pendant le jour, et chaque nuit je reste à mon poste.
Και εφώναξεν ως λέων, Ακαταπαύστως, κύριέ μου, ίσταμαι εν τη σκοπιά την ημέραν και φυλάττω πάσας τας νύκτας·
9 Voici qu'arrive une troupe d'hommes, des cavaliers par deux. » Il prit la parole et dit: « Elle est tombée, elle est tombée, Babylone, et toutes les images gravées de ses dieux sont brisées à terre.
και ιδού, έρχονται εδώ αναβάται άνδρες δύο ιππείς. Και απεκρίθη και είπεν, Έπεσεν, έπεσεν η Βαβυλών, και πάσαι αι γλυπταί εικόνες των θεών αυτής συνετρίφθησαν κατά γης.
10 Tu es mon battage, et le grain de mon sol! » Ce que j'ai entendu de la part de Yahvé des Armées, le Dieu d'Israël, je vous l'ai annoncé.
Αλώνισμά μου και σίτε του αλωνίου μου, εφανέρωσα εις εσάς εκείνο, το οποίον ήκουσα παρά του Κυρίου των δυνάμεων, του Θεού του Ισραήλ.
11 Le fardeau de Dumah. On m'appelle de Séir: « Sentinelle, que se passe-t-il dans la nuit? Sentinelle, qu'en est-il de la nuit? »
Η κατά Δουμά όρασις. Προς εμέ φωνάζει από Σηείρ, Φρουρέ, τι περί της νυκτός; φρουρέ, τι περί της νυκτός;
12 La sentinelle répondit: « Le matin vient, et aussi la nuit. Si tu veux t'informer, informe-toi. Reviens. »
Ο φρουρός είπε, Το πρωΐ ήλθεν, έτι και η νύξ· αν θέλητε να ερωτήσητε, ερωτάτε· επιστρέψατε, έλθετε.
13 La charge sur l'Arabie. Vous logerez dans les fourrés d'Arabie, caravanes de Dédanites.
Η κατά Αραβίας όρασις. Εν τω δάσει της Αραβίας θέλετε διανυκτερεύσει, συνοδίαι των Δαιδανιτών.
14 Ils apportaient de l'eau à celui qui avait soif. Les habitants du pays de Théma rencontrèrent les fugitifs avec leur pain.
Φέρετε ύδωρ εις συνάντησιν του διψώντος, κάτοικοι της γης Θαιμάν· προϋπαντάτε με άρτους τον φεύγοντα.
15 Car ils ont fui devant les épées, devant l'épée tirée, devant l'arc bandé, devant la chaleur du combat.
Διότι φεύγουσιν από προσώπου των ξιφών, από προσώπου του γεγυμνωμένου ξίφους και από προσώπου του εντεταμένου τόξου και από προσώπου της ορμής του πολέμου.
16 Car l'Éternel m'a dit: « Dans un an, comme le compterait un ouvrier lié par contrat, toute la gloire de Kédar disparaîtra,
Διότι ο Κύριος είπεν ούτω προς εμέ· Εντός ενός έτους, ως είναι τα έτη του μισθωτού, θέλει εκλείψει βεβαίως πάσα η δόξα της Κηδάρ·
17 et le reste du nombre des archers, des vaillants hommes des fils de Kédar, sera peu nombreux; car l'Éternel, le Dieu d'Israël, a parlé. »
και το υπόλοιπον του αριθμού των ισχυρών τοξοτών εκ των υιών του Κηδάρ θέλουσιν ελαττωθή· διότι Κύριος ο Θεός του Ισραήλ ελάλησε.
