Isaïe 15

1 Le fardeau de Moab. Car en une nuit, Ar de Moab est dévasté et réduit à néant. Car en une nuit, Ar de Moab est dévasté et réduit à néant.

Brzemię Moabu. Ponieważ w nocy Ar-Moab został zburzony i spustoszony, ponieważ w nocy Kir-Moab został zburzony i spustoszony;

2 Ils sont montés à Bayith et à Dibon, sur les hauts lieux, pour pleurer. Moab gémit sur Nebo et sur Medeba. La calvitie est sur toutes leurs têtes. Toute barbe est coupée.

Wstąpił do Bajit i do Dibonu, na wyżyny, by płakać. Moab będzie lamentować nad Nebo i Medebą; wszystkie ich głowy będą ogolone, a każda broda będzie obcięta.

3 Dans leurs rues, ils se revêtent de sacs. Dans leurs rues et sur leurs toits, tous gémissent et pleurent abondamment.

Na jego ulicach przepasują się worem; na jego dachach i placach każdy będzie zawodził, rozpływając się we łzach.

4 Hesbon crie avec Élealé. Leur voix se fait entendre jusqu'à Jahaz. C'est pourquoi les hommes armés de Moab crient à haute voix. Leurs âmes tremblent au dedans d'eux.

Cheszbon i Eleale będą krzyczeć, a ich głos będzie słychać aż w Jahaza. Dlatego uzbrojeni wojownicy Moabu będą biadać, a dusza każdego rozrzewni się w sobie.

5 Mon cœur pleure sur Moab! Ses nobles fuient vers Tsoar, vers Églath-Shelishiyah; car ils montent en pleurant par la montée de Luhith; car sur le chemin des Horonaïm, ils poussent des cris de destruction.

Moje serce jęczy [nad] Moabem, jego uchodźcy [uciekną] aż do Zoar [jak] jałowica trzyletnia; bo drogą pod górę do Luchit pójdą z płaczem, a na drodze do Choronaim podniosą krzyk [z powodu] klęski.

6 Car les eaux de Nimrim seront désolées; car l'herbe s'est desséchée, l'herbe tendre se fane, il n'y a plus rien de vert.

Wody Nimrim staną się bowiem pustkowiem, bo trawa uschła, zieleń zwiędła, nie ma nic zielonego.

7 C'est pourquoi ils emporteront l'abondance qu'ils ont acquise, et ce qu'ils ont amassé, sur le ruisseau des saules.

Dlatego swój majątek i to, co zgromadzili, przenoszą nad Potok Wierzbowy.

8 Car le cri a fait le tour des frontières de Moab, son gémissement jusqu'à Églaïm, et sa plainte jusqu'à Beer Elim.

Bo krzyk obiega granicę Moabu, aż do Eglaim jego lament i aż do Beer-Elim jego zawodzenie;

9 Car les eaux de Dimon sont pleines de sang; car je fais venir encore sur Dimon, un lion sur ceux de Moab qui s'échappent, et sur le reste du pays.

Ponieważ wody Dimonu będą pełne krwi, gdyż sprowadzę na Dimon jeszcze więcej – lwy na tych, którzy uszli z Moabu i na resztkę tej ziemi.