< Genèse 40 >
1 Après ces choses, le maître d'hôtel du roi d'Égypte et son boulanger offensèrent leur seigneur, le roi d'Égypte.
Mmere bi akyi no, ɛbaa sɛ Misraimhene Farao nsahyɛfo panyin ne ne brodotofo panyin fom no.
2 Pharaon se mit en colère contre ses deux officiers, le chef des échansons et le chef des panetiers.
Farao bo fuw ne nsahyɛfo panyin no ne ne brodotofo panyin no yiye.
3 Il les plaça en détention dans la maison du chef des gardes, dans la prison, lieu où Joseph était lié.
Enti ɔde wɔn koguu afiase wɔ ɔwɛmfo panyin Potifar no fi, beae koro no ara a wɔde Yosef kɔtoo no.
4 Le chef des gardes les confia à Joseph, qui prit soin d'eux. Ils restèrent plusieurs jours dans la prison.
Ɔwɛmfo panyin Potifar de wɔn hyɛɛ Yosef nsa sɛ, ɔnhwɛ na ɔnyɛ nea ehia wɔn nyinaa mma wɔn. Wɔdaa afiase hɔ kyɛɛ kakraa no,
5 Ils eurent tous deux un songe, chacun son songe, en une nuit, chacun selon l'interprétation de son songe, l'échanson et le panetier du roi d'Égypte, qui étaient liés dans la prison.
nnipa baanu no nyinaa a na wɔyɛ ɔhene Farao brodotofo panyin ne nsahyɛfo panyin a na wogu afiase hɔ no sosoo adae anadwo koro no ara. Na saa adae abien no mu biara wɔ ne nkyerɛase.
6 Le matin, Joseph entra chez eux, les vit, et constata qu'ils étaient tristes.
Ade kyee a Yosef baa nneduafo baanu no nkyɛn no, ohuu sɛ wɔn nyinaa ayeyɛ bosobosoo.
7 Il demanda aux officiers de Pharaon qui étaient avec lui en détention dans la maison de son maître: « Pourquoi avez-vous l'air si triste aujourd'hui? »
Obisaa Farao fi mpanyimfo nneduafo a na wɔne no gu afiase hɔ no se, “Adɛn nti na nnɛ de, mo werɛ ahow mo ho sɛɛ?”
8 Ils lui dirent: « Nous avons fait un rêve, et il n'y a personne qui puisse l'interpréter. » Joseph leur dit: « Les interprétations n'appartiennent-elles pas à Dieu? S'il vous plaît, dites-le moi. »
Nneduafo no buaa Yosef se, “Anadwo yi, yɛn baanu nyinaa sosoo adae, nanso yennya obiara wɔ ha nkyerɛ yɛn ase.” Yosef nso ka kyerɛɛ wɔn se, “Ɛwɔ mu sɛ Onyankopɔn na ɔkyerɛ dae ase de, nanso monka mo dae a mososoe no nkyerɛ me.”
9 Le chef des échansons raconta son rêve à Joseph, et lui dit: « Dans mon rêve, voici qu'une vigne était devant moi,
Enti Farao nsahyɛfo panyin no dii kan kaa ne dae a ɔsoo no kyerɛɛ Yosef se, “Me dae mu no, mihuu bobe dua.
10 et dans la vigne il y avait trois branches. On aurait dit qu'elle bourgeonnait, qu'elle fleurissait, et que ses grappes produisaient des raisins mûrs.
Na saa bobe dua no wɔ mman abiɛsa. Eguu nhwiren, hyehyɛ nyin yɛɛ kasiaw beree.
11 La coupe de Pharaon était dans ma main; j'ai pris les raisins, je les ai pressés dans la coupe de Pharaon, et j'ai donné la coupe dans la main de Pharaon. »
Na mikura ɔhene Farao nsa kuruwa. Metetew bobe aba no, kyikyi guu ɔhene Farao nsa kuruwa no mu, de maa no sɛ ɔnnom.”
12 Joseph lui dit: « Voici son interprétation: les trois branches sont trois jours.
Yosef ka kyerɛɛ nsahyɛfo panyin deduani no se, “Wo dae no ase ni: mman abiɛsa a wuhui no kyerɛ nnansa.
13 Dans trois jours encore, Pharaon relèvera ta tête et te rétablira dans ta fonction. Tu remettras la coupe de Pharaon dans sa main, comme tu l'as fait lorsque tu étais son échanson.
Nnansa ntam no, Farao beyi wo, ama woakodi wo dibea sɛ ɔhene nsahyɛfo panyin. Na wode Farao kuruwa bɛhyɛ ne nsa sɛnea na woyɛ no kan no.
14 Mais souviens-toi de moi quand tout ira bien pour toi. Fais preuve de bonté à mon égard, parle de moi à Pharaon et fais-moi sortir de cette maison.
Na sɛ esi wo yiye a, kae me na yɛ me adɔe; ka me ho asɛm kyerɛ ɔhene Farao, na ɔmma wommeyi me mfi afiase ha.
15 En effet, j'ai été enlevé du pays des Hébreux, et ici aussi je n'ai rien fait pour qu'on me mette au cachot. »
Efisɛ manyɛ bɔne biara na wɔkyeree me fii me manfo Hebrifo asase so de me baa ha. Na ɛha nso mpo a meda yi, manyɛ mfomso biara a ɛsɛ sɛ wogyina so de me to afiase.”
16 Le chef des boulangers, voyant que l'interprétation était bonne, dit à Joseph: « Moi aussi, j'étais dans mon rêve, et voici que trois corbeilles de pain blanc étaient sur ma tête.
Bere a brodotofo panyin deduani no huu sɛ Yosef akyerɛ nsahyɛfo panyin no dae no ase, ama atɔ asom no, ɔka kyerɛɛ Yosef se, “Me nso, mesoo dae bi. Me dae no mu no, na meso nkɛntɛn abiɛsa a brodo gugu mu.
17 Dans la corbeille supérieure, il y avait toutes sortes d'aliments cuits pour Pharaon, et les oiseaux les mangeaient dans la corbeille sur ma tête. »
Kɛntɛn a esi soro pɛɛ no, na nnuan ahorow a wɔato a mede rekɔma Farao gu mu a na nnomaa sisi aduan no so wɔ mʼatifi redi.”
18 Joseph répondit: « Voici son interprétation. Les trois paniers représentent trois jours.
Yosef ka kyerɛɛ no se, “Wo dae a wosoo no nkyerɛase ni, Nkɛntɛn abiɛsa no gyina hɔ ma nnansa.
19 Dans trois jours encore, Pharaon lèvera ta tête de dessus toi, il te pendra à un arbre, et les oiseaux mangeront ta chair de dessus toi. »
Nnansa ntam no, Farao bɛma wɔabeyi wo afi afiase ha, atwa wo ti, de wo sin no akɔsɛn dua so, ama nnomaa asosɔw wo nam.”
20 Le troisième jour, qui était l'anniversaire de Pharaon, il fit un festin pour tous ses serviteurs, et il leva la tête du chef des échansons et la tête du chef des panetiers parmi ses serviteurs.
Ne nnansa so no, na Farao redi nʼawoda. Enti ɔtoo pon kɛse bi maa ne mpanyimfo ne ne fifo nyinaa. Ɔsoma ma wokoyii ne brodotofo panyin ne ne nsahyɛfo panyin nneduafo no fii afiase hɔ baa nʼanim.
21 Il remit le chef des échansons à sa place, et il remit la coupe entre les mains de Pharaon.
Ɔhene Farao san de ne nsahyɛfo panyin no sii ne sibea ma ɔhyɛɛ ɔhene Farao nsa.
22 Mais il fit pendre le chef des panetiers, comme Joseph le leur avait expliqué.
Nanso ne brodotofo panyin no de, Farao ma wɔkɔsɛn no sɛnea Yosef kyerɛɛ ne dae no ase kyerɛɛ no no pɛpɛɛpɛ.
23 Mais le chef échanson ne se souvint pas de Joseph, il l'oublia.
Nsahyɛfo panyin no nso werɛ fii Yosef a wankae no koraa.