Ecclésiaste 11

1 Jette ton pain sur les eaux; car vous la trouverez après de nombreux jours.

Lemparkanlah rotimu ke air, maka engkau akan mendapatnya kembali lama setelah itu.

2 Donnez une portion à sept, oui, même à huit; car vous ne savez pas quel mal il y aura sur la terre.

Berikanlah bahagian kepada tujuh, bahkan kepada delapan orang, karena engkau tidak tahu malapetaka apa yang akan terjadi di atas bumi.

3 Si les nuages sont pleins de pluie, ils se vident sur la terre; et si un arbre tombe vers le sud, ou vers le nord, à l'endroit où l'arbre tombe, il sera là.

Bila awan-awan sarat mengandung hujan, maka hujan itu dicurahkannya ke atas bumi; dan bila pohon tumbang ke selatan atau ke utara, di tempat pohon itu jatuh, di situ ia tinggal terletak.

4 Celui qui observe le vent ne sème pas; et celui qui regarde les nuages ne récoltera pas.

Siapa senantiasa memperhatikan angin tidak akan menabur; dan siapa senantiasa melihat awan tidak akan menuai.

5 Comme tu ne sais pas quel est le chemin du vent, ni comment les os poussent dans le ventre de celle qui est enceinte; même ainsi vous ne connaissez pas l'œuvre de Dieu qui fait tout.

Sebagaimana engkau tidak mengetahui jalan angin dan tulang-tulang dalam rahim seorang perempuan yang mengandung, demikian juga engkau tidak mengetahui pekerjaan Allah yang melakukan segala sesuatu.

6 Le matin, sème ta graine, et le soir, ne retirez pas votre main; car vous ne savez pas ce qui va prospérer, que ce soit ceci ou cela, ou si les deux seront aussi bons l'un que l'autre.

Taburkanlah benihmu pagi-pagi hari, dan janganlah memberi istirahat kepada tanganmu pada petang hari, karena engkau tidak mengetahui apakah ini atau itu yang akan berhasil, atau kedua-duanya sama baik.

7 La lumière est vraiment douce, et c'est une chose agréable pour les yeux de voir le soleil.

Terang itu menyenangkan dan melihat matahari itu baik bagi mata;

8 Oui, si un homme vit de nombreuses années, qu'il se réjouisse de toutes ces années; mais qu'il se souvienne des jours de ténèbres, car ils seront nombreux. Tout ce qui vient n'est que vanité.

oleh sebab itu jikalau orang panjang umurnya, biarlah ia bersukacita di dalamnya, tetapi hendaklah ia ingat akan hari-hari yang gelap, karena banyak jumlahnya. Segala sesuatu yang datang adalah kesia-siaan.

9 Réjouis-toi, jeune homme, dans ta jeunesse, et que ton cœur te réjouisse dans les jours de ta jeunesse, et marche dans les voies de ton cœur, et à la vue de vos yeux; mais sachez que pour toutes ces choses, Dieu vous mettra en jugement.

Bersukarialah, hai pemuda, dalam kemudaanmu, biarlah hatimu bersuka pada masa mudamu, dan turutilah keinginan hatimu dan pandangan matamu, tetapi ketahuilah bahwa karena segala hal ini Allah akan membawa engkau ke pengadilan!

10 C'est pourquoi, éloigne la tristesse de ton cœur, et éloigne le mal de ta chair; car la jeunesse et l'aube de la vie sont vanité.

Buanglah kesedihan dari hatimu dan jauhkanlah penderitaan dari tubuhmu, karena kemudaan dan fajar hidup adalah kesia-siaan.