Actes 8
1 Saul consentait à sa mort. Une grande persécution s'éleva contre l'assemblée qui était à Jérusalem en ce jour-là. Ils étaient tous dispersés dans les régions de la Judée et de la Samarie, à l'exception des apôtres.
σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες τε διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαρειας πλην των αποστολων
2 Des hommes pieux enterrèrent Étienne et se lamentèrent sur son sort.
συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαντο κοπετον μεγαν επ αυτω
3 Mais Saul ravagea l'assemblée, entrant dans toutes les maisons et traînant hommes et femmes en prison.
σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακην
4 Ceux qui étaient dispersés allaient donc de lieu en lieu prêcher la parole.
οι μεν ουν διασπαρεντες διηλθον ευαγγελιζομενοι τον λογον
5 Philippe descendit dans la ville de Samarie et leur annonça le Christ.
φιλιππος δε κατελθων εις πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστον
6 La foule écoutait d'un commun accord les paroles de Philippe, lorsqu'elle entendait et voyait les miracles qu'il faisait.
προσειχον τε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια α εποιει
7 Car des esprits impurs sortirent de plusieurs de ceux qui en avaient. Ils sortaient en criant d'une voix forte. Beaucoup de paralysés et de boiteux furent guéris.
πολλων γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα μεγαλη φωνη εξηρχετο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν
8 Il y eut une grande joie dans cette ville.
και εγενετο χαρα μεγαλη εν τη πολει εκεινη
9 Or, il y avait dans la ville un homme, nommé Simon, qui avait l'habitude de pratiquer la sorcellerie et d'étonner les habitants de Samarie, se faisant passer pour un grand,
ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων και εξιστων το εθνος της σαμαρειας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν
10 et que tous écoutaient, du plus petit au plus grand, en disant: « Cet homme est la grande puissance de Dieu. »
ω προσειχον παντες απο μικρου εως μεγαλου λεγοντες ουτος εστιν η δυναμις του θεου η μεγαλη
11 Ils l'écoutaient, parce que depuis longtemps il les avait étonnés par ses sortilèges.
προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναι αυτους
12 Mais lorsqu'ils crurent que Philippe annonçait la bonne nouvelle du royaume de Dieu et du nom de Jésus-Christ, ils furent baptisés, hommes et femmes.
οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω τα περι της βασιλειας του θεου και του ονοματος του ιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες
13 Simon lui-même crut aussi. Après avoir été baptisé, il poursuivit sa route avec Philippe. Voyant des signes et de grands miracles se produire, il était stupéfait.
ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε σημεια και δυναμεις μεγαλας γινομενας εξιστατο
14 Les apôtres qui étaient à Jérusalem, ayant appris que la Samarie avait reçu la parole de Dieu, y envoyèrent Pierre et Jean.
ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους τον πετρον και ιωαννην
15 Ceux-ci, étant descendus, prièrent pour eux, afin qu'ils reçoivent le Saint-Esprit;
οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περι αυτων οπως λαβωσιν πνευμα αγιον
16 car il n'était encore tombé sur aucun d'eux. Ils avaient seulement été baptisés au nom de Jésus-Christ.
ουπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του κυριου ιησου
17 Alors ils leur imposèrent les mains, et ils reçurent le Saint-Esprit.
τοτε επετιθουν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιον
18 Simon, voyant que le Saint-Esprit était donné par l'imposition des mains des apôtres, leur offrit de l'argent,
θεασαμενος δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το πνευμα το αγιον προσηνεγκεν αυτοις χρηματα
19 en disant: « Donnez-moi aussi ce pouvoir, afin que quiconque m'impose les mains reçoive le Saint-Esprit. »
λεγων δοτε καμοι την εξουσιαν ταυτην ινα ω αν επιθω τας χειρας λαμβανη πνευμα αγιον
20 Mais Pierre lui dit: « Que ton argent périsse avec toi, parce que tu as cru pouvoir obtenir le don de Dieu avec de l'argent!
πετρος δε ειπεν προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι
21 Tu n'as ni part ni lot dans cette affaire, car ton cœur n'est pas droit devant Dieu.
ουκ εστιν σοι μερις ουδε κληρος εν τω λογω τουτω η γαρ καρδια σου ουκ εστιν ευθεια ενωπιον του θεου
22 Repens-toi donc de cela, de ta méchanceté, et demande à Dieu si peut-être la pensée de ton cœur peut t'être pardonnée.
μετανοησον ουν απο της κακιας σου ταυτης και δεηθητι του θεου ει αρα αφεθησεται σοι η επινοια της καρδιας σου
23 Car je vois que tu es dans le poison de l'amertume et dans la servitude de l'iniquité. »
εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα
24 Simon répondit: « Priez pour moi le Seigneur, afin qu'il ne m'arrive rien de ce que vous avez dit. »
αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθητε υμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε
25 Après avoir témoigné et prononcé la parole du Seigneur, ils retournèrent donc à Jérusalem, et prêchèrent la Bonne Nouvelle dans plusieurs villages des Samaritains.
οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογον του κυριου υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ πολλας τε κωμας των σαμαρειτων ευηγγελισαντο
26 Alors un ange du Seigneur parla à Philippe, en disant: « Lève-toi, et va du côté du midi, sur le chemin qui descend de Jérusalem à Gaza. C'est un désert. »
αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος
27 Il se leva et partit. Et voici qu'un homme d'Éthiopie, eunuque de grande autorité sous Candace, reine des Éthiopiens, qui était à la tête de tout son trésor, était venu à Jérusalem pour se prosterner.
και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης της βασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτης ος εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ
28 Il s'en retournait, assis dans son char, et lisait le prophète Ésaïe.
ην τε υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου και ανεγινωσκεν τον προφητην ησαιαν
29 L'Esprit dit à Philippe: « Approche-toi, et attache-toi à ce char. »
ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω
30 Philippe courut vers lui, l'entendit lire le prophète Ésaïe, et dit: « Comprends-tu ce que tu lis? »
προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγινωσκοντος τον προφητην ησαιαν και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις
31 Il dit: « Comment le pourrais-je, si personne ne me l'explique? » Il pria Philippe de monter et de s'asseoir avec lui.
ο δε ειπεν πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγηση με παρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτω
32 Or, le passage de l'Écriture qu'il lisait était celui-ci, « Il a été conduit comme un mouton à l'abattoir. Comme un agneau qui se tait devant son tondeur, pour qu'il n'ouvre pas sa bouche.
η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του κειροντος αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου
33 Dans son humiliation, son jugement a été enlevé. Qui déclarera sa génération? Car sa vie est enlevée de la terre. »
εν τη ταπεινωσει αυτου η κρισις αυτου ηρθη την δε γενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτου
34 L'eunuque répondit à Philippe: « De qui le prophète parle-t-il? De lui-même, ou de quelqu'un d'autre? »
αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δεομαι σου περι τινος ο προφητης λεγει τουτο περι εαυτου η περι ετερου τινος
35 Philippe ouvrit la bouche, et, commençant par cette Écriture, il lui annonça Jésus.
ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουν
36 Comme ils continuaient leur chemin, ils arrivèrent à de l'eau, et l'eunuque dit: « Voici de l'eau. Qu'est-ce qui m'empêche d'être baptisé? »
ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι
ειπεν δε ο φιλιππος ει πιστευεις εξ ολης της καρδιας εξεστιν αποκριθεις δε ειπεν πιστευω τον υιον του θεου ειναι τον ιησουν χριστον
38 Il ordonna au char de s'arrêter, et ils descendirent tous deux dans l'eau, Philippe et l'eunuque, et il le baptisa.
και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον
39 Lorsqu'ils sortirent de l'eau, l'Esprit du Seigneur emporta Philippe, et l'eunuque ne le vit plus, car il s'en alla tout joyeux.
οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρων
40 Mais Philippe fut trouvé à Azot. En passant, il prêcha la bonne nouvelle dans toutes les villes, jusqu'à ce qu'il arrive à Césarée.
φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολεις πασας εως του ελθειν αυτον εις καισαρειαν
