Actes 21
1 Après les avoir quittés et avoir mis à la voile, nous nous dirigeâmes droit vers Cos, puis le lendemain vers Rhodes, et de là vers Patara.
ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κων τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα
2 Ayant trouvé un navire qui faisait la traversée vers la Phénicie, nous y montâmes et fîmes voile.
και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν
3 Après avoir aperçu l'île de Chypre, que nous laissâmes sur notre gauche, nous fîmes voile vers la Syrie, et nous débarquâmes à Tyr, car le navire s'y trouvait pour décharger sa cargaison.
αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηχθημεν εις τυρον εκεισε γαρ ην το πλοιον αποφορτιζομενον τον γομον
4 Ayant trouvé des disciples, nous restâmes là sept jours. Ceux-ci disaient à Paul, par l'Esprit, qu'il ne devait pas monter à Jérusalem.
και ανευροντες μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη αναβαινειν εις ιερουσαλημ
5 Lorsque ces jours furent écoulés, nous partîmes et nous nous mîmes en route. Tous, avec femmes et enfants, nous accompagnèrent jusqu'à ce que nous fussions sortis de la ville. Agenouillés sur la plage, nous avons prié.
οτε δε εγενετο ημας εξαρτισαι τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσηυξαμεθα
6 Après nous être dit au revoir, nous sommes montés à bord du navire, et ils sont retournés chez eux.
και ασπασαμενοι αλληλους επεβημεν εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια
7 Lorsque nous eûmes terminé le voyage de Tyr, nous arrivâmes à Ptolémaïs. Nous saluâmes les frères et restâmes avec eux un jour.
ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις
8 Le lendemain, nous qui étions les compagnons de Paul, nous partîmes et arrivâmes à Césarée. Nous entrâmes dans la maison de Philippe l'évangéliste, qui était l'un des sept, et nous restâmes avec lui.
τη δε επαυριον εξελθοντες οι περι τον παυλον ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου του οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω
9 Or, cet homme avait quatre filles vierges qui prophétisaient.
τουτω δε ησαν θυγατερες παρθενοι τεσσαρες προφητευουσαι
10 Comme nous étions là depuis quelques jours, un prophète nommé Agabus descendit de Judée.
επιμενοντων δε ημων ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος
11 S'approchant de nous et prenant la ceinture de Paul, il se lia les pieds et les mains, et dit: « Le Saint-Esprit dit: Les Juifs de Jérusalem lieront l'homme à qui appartient cette ceinture, et le livreront entre les mains des païens. »
και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας τε αυτου τας χειρας και τους ποδας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων
12 Lorsque nous entendîmes ces choses, nous le suppliâmes, ainsi que les habitants de ce lieu, de ne pas monter à Jérusalem.
ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ
13 Paul répondit: « Que faites-vous, vous pleurez et me brisez le cœur? Car je suis prêt non seulement à être lié, mais encore à mourir à Jérusalem pour le nom du Seigneur Jésus. »
απεκριθη δε ο παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου
14 Comme il ne voulait pas se laisser convaincre, nous avons cessé de dire: « Que la volonté du Seigneur soit faite. »
μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες το θελημα του κυριου γενεσθω
15 Après ces jours-là, nous prîmes nos bagages et montâmes à Jérusalem.
μετα δε τας ημερας ταυτας αποσκευασαμενοι ανεβαινομεν εις ιερουσαλημ
16 Quelques-uns des disciples de Césarée nous accompagnèrent, ainsi qu'un certain Mnason, de Chypre, disciple de la première heure, chez qui nous devions loger.
συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη
17 Lorsque nous fûmes arrivés à Jérusalem, les frères nous reçurent avec joie.
γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως εδεξαντο ημας οι αδελφοι
18 Le lendemain, Paul se rendit avec nous chez Jacques, et tous les anciens étaient présents.
τη δε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι
19 Après les avoir salués, il raconta une à une les choses que Dieu avait opérées parmi les païens par son ministère.
και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονιας αυτου
20 Ceux-ci, après l'avoir entendu, glorifièrent Dieu. Ils lui dirent: « Tu vois, frère, qu'il y a parmi les Juifs des milliers de croyants, et tous sont zélés pour la loi.
οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον κυριον ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν ιουδαιων των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν
21 On a appris à ton sujet que tu enseignes à tous les Juifs qui sont parmi les païens à renoncer à Moïse, en leur disant de ne pas circoncire leurs enfants et de ne pas suivre les coutumes.
κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν
22 Que faire alors? L'assemblée doit certainement se réunir, car ils apprendront que tu es venu.
τι ουν εστιν παντως δει πληθος συνελθειν ακουσονται γαρ οτι εληλυθας
23 Faites donc ce que nous vous disons. Nous avons quatre hommes qui ont fait un vœu.
τουτο ουν ποιησον ο σοι λεγομεν εισιν ημιν ανδρες τεσσαρες ευχην εχοντες εφ εαυτων
24 Prends-les et purifie-toi avec eux, et paie pour eux leurs frais, afin qu'ils se rasent la tête. Tous sauront alors qu'il n'y a pas de vérité dans les choses qu'on leur a racontées à ton sujet, mais que toi aussi tu marches en observant la loi.
τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις ινα ξυρησωνται την κεφαλην και γνωσιν παντες οτι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος τον νομον φυλασσων
25 Mais pour ce qui est des païens qui ont cru, nous avons écrit notre décision qu'ils ne doivent rien observer de tel, si ce n'est qu'ils doivent se garder des aliments offerts aux idoles, du sang, des objets étranglés et de l'impudicité. »
περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις επεστειλαμεν κριναντες μηδεν τοιουτον τηρειν αυτους ει μη φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και το αιμα και πνικτον και πορνειαν
26 Alors Paul prit les hommes, se purifia le lendemain, et entra avec eux dans le temple, annonçant l'accomplissement des jours de purification, jusqu'à ce que l'offrande ait été présentée pour chacun d'eux.
τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα
27 Lorsque les sept jours furent presque écoulés, les Juifs d'Asie, l'ayant vu dans le temple, soulevèrent toute la foule et lui imposèrent les mains,
ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον τας χειρας επ αυτον
28 en s'écriant: « Hommes d'Israël, au secours! Voici l'homme qui enseigne partout à tous les hommes contre le peuple, contre la loi et contre ce lieu. De plus, il a introduit des Grecs dans le temple et a souillé ce lieu saint! »
κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχου διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτον
29 Car ils avaient vu Trophime, l'Éphésien, avec lui dans la ville, et ils supposaient que Paul l'avait fait entrer dans le temple.
ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος
30 Toute la ville était émue et le peuple accourait. Ils se saisirent de Paul et le traînèrent hors du temple. Aussitôt, les portes furent fermées.
εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι
31 Comme ils cherchaient à le tuer, la nouvelle monta au commandant du régiment que tout Jérusalem était en émoi.
ζητουντων δε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπειρης οτι ολη συγκεχυται ιερουσαλημ
32 Aussitôt, il prit des soldats et des centurions et courut vers eux. Ceux-ci, voyant le tribun et les soldats, cessèrent de battre Paul.
ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχους κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον
33 Alors le tribun s'approcha, l'arrêta, ordonna de le lier avec deux chaînes, et demanda qui il était et ce qu'il avait fait.
τοτε εγγισας ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναι αλυσεσιν δυσιν και επυνθανετο τις αν ειη και τι εστιν πεποιηκως
34 Les uns criaient une chose et les autres une autre, parmi la foule. Comme il ne pouvait pas savoir la vérité à cause du bruit, il ordonna qu'on l'emmène dans les baraquements.
αλλοι δε αλλο τι εβοων εν τω οχλω μη δυναμενος δε γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην
35 Lorsqu'il arriva à l'escalier, il fut porté par les soldats, à cause de la violence de la foule;
οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου
36 car la multitude du peuple le suivait en criant: « Lâchez-le! »
ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου κραζον αιρε αυτον
37 Comme Paul était sur le point d'être conduit dans les baraquements, il demanda au commandant: « Puis-je te parler? » Il dit: « Connais-tu le grec?
μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις
38 N'es-tu donc pas l'Égyptien qui, avant ces jours, a excité à la sédition et conduit au désert les quatre mille hommes des Assassins? ".
ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων
39 Mais Paul dit: « Je suis un Juif de Tarse en Cilicie, citoyen d'une ville qui n'est pas insignifiante. Je vous en prie, permettez-moi de parler au peuple. »
ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον
40 Après lui en avoir donné la permission, Paul, debout sur l'escalier, fit signe de la main au peuple. Comme il y avait un grand silence, il leur parla en langue hébraïque, en disant,
επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης προσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγων
