Actes 14

1 A Icone, ils entrèrent ensemble dans la synagogue des Juifs, et ils parlèrent de telle sorte qu'une grande multitude de Juifs et de Grecs crurent.

Páll og Barnabas fóru nú til samkomuhúss Gyðinga í Íkóníum og predikuðu með slíkum krafti að margir, bæði Gyðingar og heiðingjar, tóku trú.

2 Mais les Juifs incrédules excitèrent et aigrirent les âmes des païens contre les frères.

En þeir Gyðingar, sem höfnuðu og fyrirlitu boðskapinn frá Guði, töluðu illa um Pál og Barnabas og æstu heiðingjana gegn þeim.

3 Ils restèrent là longtemps, parlant avec assurance au Seigneur, qui rendait témoignage à la parole de sa grâce, en accordant que des signes et des prodiges se fassent par leurs mains.

Þarna dvöldust þeir þó í langan tíma og predikuðu djarflega og Drottinn sjálfur sýndi að hann var í verki með þeim – hann lét þá gera mikil kraftaverk.

4 Mais la foule de la ville était divisée. Une partie prenait parti pour les Juifs et l'autre pour les apôtres.

Bæjarbúar skiptust í tvo hópa, sumir fylgdu leiðtogum Gyðinganna, en aðrir studdu postulana.

5 Une partie des païens et des Juifs, avec leurs chefs, cherchant à les maltraiter et à les lapider,

Þegar Páll og Barnabas komust á snoðir um að heiðingjar og Gyðingar, ásamt leiðtogum þeirra, ætluðu að æsa til uppþots gegn þeim og láta grýta þá, flýðu þeir til bæjanna Lýstru og Derbe í Lýkaóníu

6 ils en eurent connaissance et s'enfuirent dans les villes de Lycaonie, Lystre, Derbe et les environs.

7 Ils y prêchaient la Bonne Nouvelle.

og predikuðu gleðiboðskapinn þar og í grenndinni.

8 A Lystre, un homme était assis, impotent des pieds, infirme dès le sein de sa mère, et qui n'avait jamais marché.

Í Lýstru var maður sem var bæklaður frá fæðingu og hafði aldrei getað gengið.

9 Il écoutait parler Paul, qui, fixant les yeux sur lui et voyant qu'il avait la foi pour être guéri,

Maður þessi hlustaði á Pál predika og sá Páll að hann hafði trú til að geta orðið heilbrigður.

10 dit d'une voix forte: « Redresse-toi sur tes pieds! » Il se leva d'un bond et marcha.

Páll kallaði til hans: „Stattu upp!“Þá spratt maðurinn á fætur og gekk um.

11 La foule, voyant ce que Paul avait fait, éleva la voix et dit en langue lycaonienne: « Les dieux sont descendus chez nous sous la forme d'hommes. »

Þegar fólkið sá þetta hrópaði það á eigin mállýsku: „Guðirnir eru komnir niður til okkar í mannslíki!“

12 Ils appelaient Barnabas « Jupiter », et Paul « Mercure », parce qu'il était le principal orateur.

Töldu þeir Barnabas vera gríska guðinn Seif en Pál vera Hermes, því hann hafði orð fyrir þeim.

13 Le prêtre de Jupiter, dont le temple était en face de leur ville, amenait aux portes des bœufs et des guirlandes, et il aurait voulu offrir un sacrifice avec la foule.

Presturinn í hofi Seifs, sem var fyrir utan bæinn, kom nú að hliðum bæjarins með naut, blóm og kransa. Hann ætlaði ásamt fólkinu að fórna þessu til Páls og Barnabasar.

14 Mais les apôtres Barnabas et Paul, ayant appris cela, déchirèrent leurs vêtements et se jetèrent dans la foule, en s'écriant:

En þegar þeir sáu hvað verða vildi, urðu þeir undrandi og reiðir, hlupu inn í mannþröngina og hrópuðu:

15 « Hommes, pourquoi faites-vous cela? Nous aussi, nous sommes des hommes de même nature que vous, et nous vous apportons une bonne nouvelle, afin que vous vous détourniez de ces choses vaines pour vous tourner vers le Dieu vivant, qui a fait le ciel, la terre, la mer et tout ce qui s'y trouve;

„Hvað eruð þið að gera? Við erum bara venjulegir menn eins og þið! Við komum hingað til að flytja ykkur þann gleðiboðskap að nú getið þið hætt að tilbiðja þessa heimskulegu hluti, en þess í stað tilbeðið hinn lifandi Guð, sem skapaði himin, jörð og haf og allt sem í þeim er.

16 qui, dans les générations passées, a laissé toutes les nations suivre leurs propres voies.

Öldum saman hefur hann leyft þjóðunum að fara sínar eigin leiðir,

17 Pourtant, il ne s'est pas laissé sans témoignage, en ce qu'il a fait du bien et vous a donné des pluies du ciel et des saisons fécondes, remplissant nos cœurs de nourriture et de joie. »

en samt skildi hann eftir vitnisburð um sjálfan sig – vitnisburð sem alltaf hefur sést. Hér á ég við allt hið góða sem hann hefur gert, til dæmis það að senda ykkur regn og góða uppskeru, ykkur til gleði og næringar.“

18 Même en disant ces choses, ils n'empêchaient guère la foule de leur offrir un sacrifice.

Það var rétt með naumindum að Páli og Barnabasi tækist með þessum orðum að koma í veg fyrir að fólkið færði þeim fórnir.

19 Mais des Juifs d'Antioche et d'Iconium, étant arrivés là, persuadèrent la foule de lapider Paul et de le traîner hors de la ville, croyant qu'il était mort.

Örfáum dögum síðar komu nokkrir Gyðingar frá Antíokkíu og Íkóníum. Þeir æstu múginn svo upp að Páll var grýttur og dreginn út fyrir borgina, látinn að því er virtist.

20 Mais comme les disciples se tenaient autour de lui, il se leva, et entra dans la ville. Le lendemain, il partit avec Barnabé pour Derbe.

Þá söfnuðust hinir trúuðu saman umhverfis hann og reis hann þá á fætur og gekk inn í bæinn. Daginn eftir fór hann þaðan til Derbe ásamt Barnabasi.

21 Après avoir annoncé la bonne nouvelle dans cette ville et fait beaucoup de disciples, ils retournèrent à Lystre, à Icone et à Antioche,

Eftir að hafa boðað fagnaðarerindið þar og gert marga að lærisveinum, sneru þeir aftur til Lýstru, Íkóníum og Antíokkíu.

22 fortifiant l'âme des disciples, les exhortant à persévérer dans la foi, et leur disant que c'est par beaucoup d'afflictions qu'il faut entrer dans le royaume de Dieu.

Þar styrktu þeir hina trúuðu og hvöttu þá til að vera stöðuga í trúnni, þrátt fyrir ofsóknir. Minntu þá á, að áður en þeir kæmust til himna, yrðu þeir að ganga í gegnum margar þrengingar.

23 Après avoir établi pour eux des anciens dans chaque assemblée, et après avoir prié et jeûné, ils les recommandaient au Seigneur en qui ils avaient cru.

Páll og Barnabas létu nú hvern söfnuð um sig kjósa sér forstöðumenn, sem þeir kölluðu öldunga. Síðan föstuðu þeir, báðu fyrir þeim og fólu þá umsjá þess Drottins, sem þeir höfðu sett traust sitt á.

24 Ils traversèrent la Pisidie et arrivèrent en Pamphylie.

Á heimleiðinni fóru þeir um Pisidíu og Pamfýlíu

25 Après avoir annoncé la parole à Perge, ils descendirent à Attalie.

og predikuðu aftur í Perge, en héldu síðan áfram til Attalíu.

26 De là, ils s'embarquèrent pour Antioche, d'où ils avaient été remis à la grâce de Dieu pour l'œuvre qu'ils avaient accomplie.

Loks fóru þeir með skipi áleiðis til Antíokkíu, en þaðan höfðu þeir lagt upp í ferðina, og þar höfðu þeir verið faldir Guði til þess verks, sem þeir nú höfðu lokið.

27 Lorsqu'ils furent arrivés et qu'ils eurent rassemblé l'assemblée, ils racontèrent tout ce que Dieu avait fait avec eux, et qu'il avait ouvert aux nations une porte de la foi.

Við heimkomuna kölluðu þeir söfnuðinn saman, gerðu grein fyrir ferðinni og sögðu frá því að Guð hefði einnig opnað heiðingjunum dyr trúarinnar.

28 Ils restèrent là longtemps avec les disciples.

Eftir það dvöldust þeir lengi meðal lærisveinanna í Antíokkíu.