2 Corinthiens 10

1 Or, moi Paul, je vous en conjure par l'humilité et la douceur du Christ, moi qui, en votre présence, suis humble parmi vous, mais qui, absent, suis hardi envers vous.

Teraz ja, Paweł, pragnę osobiście zwrócić się do was w duchu łagodności i dobroci Chrystusa. Niektórzy z was twierdzą, że w listach jestem odważny, ale gdy staję przed wami twarzą w twarz, jestem nieśmiały.

2 Oui, je vous prie de faire en sorte que, lorsque je suis présent, je ne fasse pas preuve de courage avec l'assurance avec laquelle j'entends m'enhardir contre quelques-uns, qui considèrent que nous marchons selon la chair.

Proszę, nie zmuszajcie mnie do okazywania odwagi, gdy do was przybędę—szczególnie wobec tych, którzy uważają, że w naszej pracy dla Pana kierujemy się ludzkimi motywami.

3 Car, bien que nous marchions selon la chair, nous ne combattons pas selon la chair;

To prawda—jesteśmy zwykłymi ludźmi, ale nie kierujemy się tym, czym kieruje się świat.

4 car les armes de notre combat ne sont pas celles de la chair, mais elles sont puissantes devant Dieu pour renverser les forteresses,

Narzędzia, których używamy w naszej walce, nie są ludzkie, ale pochodzą od Boga. Mają one moc potrzebną do burzenia duchowych twierdz

5 pour renverser les imaginations et toute hauteur qui s'élève contre la connaissance de Dieu, et pour amener toute pensée captive à l'obéissance de Christ,

i pokonywania tego, co utrudnia ludziom poznawanie Boga. Dzięki tej mocy nawet dawni przeciwnicy dobrej nowiny poddają się Chrystusowi.

6 étant prêts à venger toute désobéissance, quand votre obéissance sera complète.

Jesteśmy więc gotowi karać buntowników—do czasu, gdy będziecie w pełni posłuszni Bogu.

7 Regardes-tu les choses seulement comme elles apparaissent devant toi? Si quelqu'un croit en lui-même qu'il est à Christ, qu'il considère de nouveau en lui-même que, comme il est à Christ, nous aussi nous sommes à Christ.

Wasza ocena jest powierzchowna. Kto z dumą uważa, że należy do Chrystusa, niech pamięta, że my również do Niego należymy.

8 Car si je me vante un peu de notre autorité, que le Seigneur a donnée pour vous édifier et non pour vous abattre, je n'en aurai pas honte,

Może się wam wydawać, że za bardzo szczycę się otrzymanym od Pana autorytetem. Czynię to jednak dla waszego pożytku, a nie szkody. I nie wstydzę się tego.

9 afin qu'il ne semble pas que je veuille vous effrayer par mes lettres.

Wcale nie próbuję was jednak zastraszyć moimi listami.

10 Car, disent-ils, « ses lettres ont du poids et de la force, mais sa présence corporelle est faible, et sa parole est méprisée ».

Niektórzy mówią o mnie: „W listach jest odważny i surowy, w rzeczywistości zaś jest słabeuszem i kiepskim mówcą”.

11 Qu'une telle personne considère ceci: ce que nous sommes en paroles par lettres quand nous sommes absents, nous le sommes aussi en actes quand nous sommes présents.

Chciałbym jednak zapewnić tych, którzy tak mówią, że jacy jesteśmy w listach—na odległość, tacy okażemy się w czynach—gdy do was przybędziemy.

12 Car nous n'osons pas nous dénombrer ni nous comparer à certains de ceux qui se recommandent. Mais eux-mêmes, se mesurant à eux-mêmes, et se comparant à eux-mêmes, sont sans intelligence.

Nie chcemy porównywać się z tymi, którzy zachwalają samych siebie. Porównują się sami ze sobą i w podobny sposób oceniają innych, nie rozumieją jednak tego, co robią.

13 Mais nous ne nous vanterons pas au-delà des limites convenables, mais dans les limites que Dieu nous a assignées, et qui vont jusqu'à vous.

My zaś nie szczycimy się czymś, czego nie posiadamy. Dążymy bowiem tylko do celu wyznaczonego nam przez Boga, a jest nim także nasza służba wśród was.

14 Car nous ne nous étendons pas trop, comme si nous n'étions pas parvenus jusqu'à vous. En effet, nous sommes allés jusqu'à vous avec la Bonne Nouvelle de Christ,

Nie przesadzamy, twierdząc, że mamy do was prawo, gdyż jako pierwsi przynieśliśmy wam dobrą nowinę o Chrystusie.

15 sans nous vanter outre mesure du travail d'autrui, mais en espérant qu'à mesure que votre foi grandira, nous serons abondamment élargis par vous dans notre sphère d'influence,

Nie szczycimy się cudzymi sukcesami. Mamy jednak nadzieję, że wasza wiara będzie coraz silniejsza, a nasza praca wśród was będzie się nadal rozwijać.

16 afin d'annoncer la Bonne Nouvelle jusqu'aux régions situées au-delà de vous, sans nous vanter de ce qu'un autre a déjà fait.

Później zaś zaniesiemy dobrą nowinę dalej, poza wasz region—ale tylko tam, gdzie nikt jej jeszcze nie głosił. Nie chcemy bowiem szczycić się tym, czego dokonał ktoś inny.

17 Mais « que celui qui se glorifie se glorifie dans le Seigneur ».

Jedynym powodem do dumy jest nasz Pan.

18 Car ce n'est pas celui qui se vante qui est approuvé, mais celui que le Seigneur vante.

A naprawdę wiarygodny jest nie ten, kto zachwala samego siebie, ale ten, kogo chwali Pan.