< 2 Corinthiens 1 >

1 Paul, apôtre de Jésus-Christ, selon la volonté de Dieu, et Timothée, notre frère, à l'assemblée de Dieu qui est à Corinthe, avec tous les saints qui sont dans toute l'Achaïe.
لە پۆڵسەوە کە بە خواستی خودا نێردراوی عیسای مەسیحە، هەروەها لە تیمۆساوسی براتانەوە، بۆ کڵێسای خودا لە کۆرنسۆس و هەموو گەلی پیرۆزی خۆی لە هەموو ئەخایا:
2 Grâce et paix à vous, de la part de Dieu notre Père et du Seigneur Jésus-Christ.
با نیعمەت و ئاشتی لە خودای باوکمان و عیسای مەسیحی خاوەن شکۆوە لەگەڵتان بێت.
3 Béni soit le Dieu et Père de notre Seigneur Jésus-Christ, le Père des miséricordes et Dieu de toute consolation,
ستایش بۆ خودا، باوکی عیسای مەسیحی پەروەردگارمان، باوکی میهرەبانی و خودای هەموو دڵنەواییەک،
4 qui nous console dans toute notre affliction, afin que nous puissions consoler ceux qui sont dans quelque affliction, par la consolation dont nous sommes nous-mêmes consolés par Dieu.
ئەوەی لە هەموو تەنگانەیەکماندا دڵنەواییمان دەکات، تاکو بتوانین بەو دڵنەواییەی لە خوداوە دڵنەوایی کراین، دڵنەوایی ئەوانە بکەین کە لە هەر تەنگانەیەکدان،
5 En effet, comme les souffrances de Christ nous abondent, de même notre consolation abonde aussi par Christ.
چونکە هەروەک چۆن بەشداری زۆرمان کردووە لە ئازاری مەسیح، بە هەمان شێوە لە ڕێگەی مەسیحەوە دڵنەوایی زۆر دەکرێین.
6 Mais si nous sommes affligés, c'est pour votre consolation et votre salut. Si nous sommes consolés, c'est pour votre consolation, qui produit en vous la patience dans les mêmes souffrances que nous.
ئەگەر تووشی تەنگانە دەبین ئەوا بۆ دڵنەوایی و ڕزگاریتانە، ئەگەر دڵنەوایی کرابین ئەوا بۆ دڵنەواییتانە، کە لە دانبەخۆداگرتنی ئێوەدا بەرگەگرتنی بەرهەم هێناوە بۆ هەمان ئەو ئازارانەی کە ئێمەش دەیچێژین.
7 Notre espérance pour vous est inébranlable, sachant que, puisque vous avez part aux souffrances, vous avez aussi part à la consolation.
جا هیوامان بۆ ئێوە چەسپاوە، دەزانین وەک لە ئازار بەشدارن، لە دڵنەواییشدا ئاوان.
8 Nous ne voulons pas, en effet, vous laisser dans l'ignorance, frères, de l'épreuve qui nous est arrivée en Asie: nous avons été accablés au-delà de nos forces, au point de désespérer même de la vie.
خوشکان و برایانم، نامانەوێت ئەو تەنگانەیەی لە ئاسیا بەسەرمان هات لەلاتان شاراوە بێت، کە زۆر قورس بوو و لە سەرووی توانامانەوە بوو، هەتا ئەوەی لە ژیان بێهوودە بووین.
9 Oui, nous avons eu nous-mêmes la sentence de mort au-dedans de nous-mêmes, afin que nous ne nous confiions pas en nous-mêmes, mais en Dieu qui ressuscite les morts,
بێگومان هەستمان دەکرد حوکمی مردنمان بۆ دراوە، تاکو پشت بە خۆمان نەبەستین، بەڵکو بەو خودایەی مردووان هەڵدەستێنێتەوە.
10 qui nous a délivrés d'une si grande mort, et qui délivre, lui en qui nous avons mis notre espérance qu'il nous délivrera encore,
ئەوەی لە مردنێکی ئاوا گەورە دەربازی کردین و دەربازمان دەکات. هیوامان پێی هەیە کە دواتریش دەربازمان دەکات،
11 vous aussi, vous vous associez en notre faveur par vos supplications, afin que, pour le don qui nous a été fait par l'intermédiaire de plusieurs, des remerciements soient rendus par plusieurs personnes en votre faveur.
ئێوەش بە پاڕانەوەکانتان یارمەتیدەرن بۆ ئێمە، بۆ ئەوەی خەڵکێکی زۆر لە پێناوی ئێمە لەسەر ئەو نیعمەتەی پێمان دراوە، سوپاسی خودا بکەن، کە وەڵامی پاڕانەوەی خەڵکێکی زۆرە.
12 Car notre vantardise, c'est ceci: le témoignage de notre conscience que, dans la sainteté et la sincérité de Dieu, non dans la sagesse charnelle, mais dans la grâce de Dieu, nous nous sommes conduits dans le monde, et plus abondamment envers vous.
ئێمە شانازی بەمەوە دەکەین: ویژدانمان شایەتی دەدات کە هەڵسوکەوتمان لە جیهاندا، بە تایبەتی سەبارەت بە ئێوە، لە دروستی و بێ دووڕوویی بوو کە لە خودایە، نەک بە دانایی دنیایی بەڵکو بە نیعمەتی خودا.
13 Car nous ne vous écrivons rien d'autre que ce que vous lisez ou même reconnaissez, et j'espère que vous reconnaîtrez jusqu'au bout -
شتێکتان بۆ نانووسین کە نەتوانن بیخوێننەوە یان لێی تێنەگەن. هیوادارم بە تەواوی لێمان تێبگەن،
14 comme vous nous avez aussi reconnus en partie - que nous sommes votre vantardise, comme vous êtes aussi la nôtre, au jour de notre Seigneur Jésus.
تاکو مایەی شانازیی ئێوە بین، وەک چۆن ئێوەش لە ڕۆژی عیسای خاوەن شکۆمان مایەی شانازیی ئێمەن.
15 Dans cette confiance, j'étais résolu à venir d'abord chez toi, afin que tu en retires un second avantage,
جا بەم دڵنیاییەوە بە نیاز بووم کە یەکەم جار بێمە لاتان، تاکو دووبارە نیعمەتتان بۆ بێت.
16 à passer par toi en Macédoine, et de nouveau de Macédoine à venir chez toi, et à être envoyé par toi en voyage en Judée.
دەمویست لەسەر ڕێگام بەرەو مەکدۆنیا سەردانتان بکەم و لە مەکدۆنیاوە دیسان بێمەوە لاتان، پاشان ئێوەش بۆ یەهودیا بەڕێم بکەن.
17 Quand j'ai conçu ces projets, ai-je fait preuve d'inconstance? Ou bien les choses que je projette, les projette-je selon la chair, pour qu'il y ait chez moi des « oui, oui » et des « non, non »?
کە بە نیازی ئەمە بووم، ئایا بە ڕاڕایی جوڵامەوە؟ یاخود بە شێوەیەکی دنیایی پلانەکانم داناوە، کە لە کاتێکدا دەڵێم: «بەڵێ، بەڵێ» و «نەخێر، نەخێر»؟
18 Mais comme Dieu est fidèle, notre parole à votre égard n'a pas été « Oui et non ».
بەڵام هەروەک چۆن خودا دڵسۆزە، وتەکانمان بۆ ئێوە هەم «بەڵێ» و هەم «نەخێر» نییە.
19 Car le Fils de Dieu, Jésus-Christ, que nous avons prêché parmi vous, moi, Silvain et Timothée, n'était pas « oui et non », mais en lui c'est « oui ».
عیسای مەسیحی کوڕی خودا، کە بەهۆی من و سیلا و تیمۆساوسەوە لەنێوتاندا مزگێنی درا، «بەڵێ» و «نەخێر» نەبوو، بەڵام لەلایەن ئەوەوە هەر «بەڵێ» بووە.
20 En effet, quel que soit le nombre des promesses de Dieu, le « oui » est en lui. C'est pourquoi aussi par lui est l' « Amen », à la gloire de Dieu par nous.
بەڵێنەکانی خودا هەرچییەک بن، بە یەکبوون لەگەڵ مەسیح دەبن بە «بەڵێ». بۆیە بەهۆی ئەوەوە دەڵێین «ئامین» بۆ شکۆمەندی خودا.
21 Or, celui qui nous a établis avec vous en Christ et nous a oints, c'est Dieu,
بەڵام ئەوە خودایە کە ئێمە و ئێوە بە یەکبوون لەگەڵ مەسیحدا دەچەسپێنێت. ئەو دەستنیشانی کردووین و
22 qui nous a aussi scellés et nous a donné l'acompte de l'Esprit dans nos cœurs.
خودا مۆری خۆی لێداوین و وەک پێشەکی ڕۆحی خۆی خستە دڵمانەوە بۆ دەستەبەری ئەوەی دێت.
23 Mais j'appelle Dieu en témoignage de mon âme, que, pour vous épargner, je ne suis pas venu à Corinthe.
خوداش دەکەمە شایەت لەسەر خۆم، بەزەییم پێتان هاتەوە کە نەهاتمەوە کۆرنسۆس.
24 Nous ne contrôlons pas votre foi, mais nous sommes compagnons de travail avec vous pour votre joie. Car vous tenez ferme dans la foi.
نەک بەسەر باوەڕتان سالار بین، بەڵکو هاوکارین بۆ خۆشیتان، چونکە بە باوەڕ چەسپاون.

< 2 Corinthiens 1 >