1 Jean 4
1 Bien-aimés, ne croyez pas tout esprit, mais éprouvez les esprits, pour savoir s'ils sont de Dieu, car beaucoup de faux prophètes sont sortis dans le monde.
αγαπητοι μη παντι πνευματι πιστευετε αλλα δοκιμαζετε τα πνευματα ει εκ του θεου εστιν οτι πολλοι ψευδοπροφηται εξεληλυθασιν εις τον κοσμον
2 C'est à ceci que vous connaissez l'Esprit de Dieu: tout esprit qui confesse que Jésus-Christ est venu en chair est de Dieu,
εν τουτω γινωσκετε το πνευμα του θεου παν πνευμα ο ομολογει ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου εστιν
3 et tout esprit qui ne confesse pas que Jésus-Christ est venu en chair n'est pas de Dieu; c'est là l'esprit de l'Antéchrist, dont vous avez appris la venue. Or, il est déjà dans le monde.
και παν πνευμα ο μη ομολογει τον ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του θεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχριστου ο ακηκοατε οτι ερχεται και νυν εν τω κοσμω εστιν ηδη
4 Vous êtes de Dieu, petits enfants, et vous les avez vaincus, parce que celui qui est en vous est plus grand que celui qui est dans le monde.
υμεις εκ του θεου εστε τεκνια και νενικηκατε αυτους οτι μειζων εστιν ο εν υμιν η ο εν τω κοσμω
5 Ils sont du monde. C'est pourquoi ils parlent du monde, et le monde les écoute.
αυτοι εκ του κοσμου εισιν δια τουτο εκ του κοσμου λαλουσιν και ο κοσμος αυτων ακουει
6 Nous, nous sommes de Dieu. Celui qui connaît Dieu nous écoute. Celui qui n'est pas de Dieu ne nous écoute pas. C'est à cela que nous connaissons l'esprit de vérité et l'esprit d'erreur.
ημεις εκ του θεου εσμεν ο γινωσκων τον θεον ακουει ημων ος ουκ εστιν εκ του θεου ουκ ακουει ημων εκ τουτου γινωσκομεν το πνευμα της αληθειας και το πνευμα της πλανης
7 Bien-aimés, aimons-nous les uns les autres, car l'amour vient de Dieu; et quiconque aime est né de Dieu et connaît Dieu.
αγαπητοι αγαπωμεν αλληλους οτι η αγαπη εκ του θεου εστιν και πας ο αγαπων εκ του θεου γεγεννηται και γινωσκει τον θεον
8 Celui qui n'aime pas ne connaît pas Dieu, car Dieu est amour.
ο μη αγαπων ουκ εγνω τον θεον οτι ο θεος αγαπη εστιν
9 C'est par cela que l'amour de Dieu s'est révélé en nous, que Dieu a envoyé son Fils unique dans le monde, afin que nous vivions par lui.
εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θεου εν ημιν οτι τον υιον αυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο θεος εις τον κοσμον ινα ζησωμεν δι αυτου
10 En ceci consiste l'amour, non pas que nous ayons aimé Dieu, mais qu'il nous ait aimés et ait envoyé son Fils comme sacrifice expiatoire pour nos péchés.
εν τουτω εστιν η αγαπη ουχ οτι ημεις ηγαπησαμεν τον θεον αλλ οτι αυτος ηγαπησεν ημας και απεστειλεν τον υιον αυτου ιλασμον περι των αμαρτιων ημων
11 Bien-aimés, si Dieu nous a aimés de cette manière, nous devons aussi nous aimer les uns les autres.
αγαπητοι ει ουτως ο θεος ηγαπησεν ημας και ημεις οφειλομεν αλληλους αγαπαν
12 Personne n'a jamais vu Dieu. Si nous nous aimons les uns les autres, Dieu demeure en nous, et son amour est parfait en nous.
θεον ουδεις πωποτε τεθεαται εαν αγαπωμεν αλληλους ο θεος εν ημιν μενει και η αγαπη αυτου τετελειωμενη εστιν εν ημιν
13 Nous savons par là que nous demeurons en lui et lui en nous, parce qu'il nous a donné de son Esprit.
εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω μενομεν και αυτος εν ημιν οτι εκ του πνευματος αυτου δεδωκεν ημιν
14 Nous avons vu et nous témoignons que le Père a envoyé le Fils comme Sauveur du monde.
και ημεις τεθεαμεθα και μαρτυρουμεν οτι ο πατηρ απεσταλκεν τον υιον σωτηρα του κοσμου
15 Quiconque confesse que Jésus est le Fils de Dieu, Dieu demeure en lui, et lui en Dieu.
ος αν ομολογηση οτι ιησους εστιν ο υιος του θεου ο θεος εν αυτω μενει και αυτος εν τω θεω
16 Nous savons et nous avons cru à l'amour que Dieu a pour nous. Dieu est amour, et celui qui demeure dans l'amour demeure en Dieu, et Dieu demeure en lui.
και ημεις εγνωκαμεν και πεπιστευκαμεν την αγαπην ην εχει ο θεος εν ημιν ο θεος αγαπη εστιν και ο μενων εν τη αγαπη εν τω θεω μενει και ο θεος εν αυτω
17 En cela, l'amour a été rendu parfait parmi nous, afin que nous ayons de l'assurance au jour du jugement, car ce qu'il est, nous le sommes aussi dans ce monde.
εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων ινα παρρησιαν εχωμεν εν τη ημερα της κρισεως οτι καθως εκεινος εστιν και ημεις εσμεν εν τω κοσμω τουτω
18 Il n'y a pas de crainte dans l'amour; mais l'amour parfait chasse la crainte, car la crainte a un châtiment. Celui qui craint n'est pas parfait dans l'amour.
φοβος ουκ εστιν εν τη αγαπη αλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φοβον οτι ο φοβος κολασιν εχει ο δε φοβουμενος ου τετελειωται εν τη αγαπη
19 Nous l'aimons, parce qu'il nous a aimés le premier.
ημεις αγαπωμεν αυτον οτι αυτος πρωτος ηγαπησεν ημας
20 Si quelqu'un dit: « J'aime Dieu », et qu'il haïsse son frère, c'est un menteur; car celui qui n'aime pas son frère qu'il a vu, comment peut-il aimer Dieu qu'il n'a pas vu?
εαν τις ειπη οτι αγαπω τον θεον και τον αδελφον αυτου μιση ψευστης εστιν ο γαρ μη αγαπων τον αδελφον αυτου ον εωρακεν τον θεον ον ουχ εωρακεν πως δυναται αγαπαν
21 Nous tenons de lui ce commandement: que celui qui aime Dieu aime aussi son frère.
και ταυτην την εντολην εχομεν απ αυτου ινα ο αγαπων τον θεον αγαπα και τον αδελφον αυτου
