1 Corinthiens 2
1 Lorsque je suis venu chez vous, frères, je ne suis pas venu avec la force de la parole ou de la sagesse, vous annonçant le témoignage de Dieu.
καγω ελθων προς υμας αδελφοι ηλθον ου καθ υπεροχην λογου η σοφιας καταγγελλων υμιν το μαρτυριον του θεου
2 Car j'ai résolu de ne rien connaître parmi vous, si ce n'est Jésus-Christ et Jésus-Christ crucifié.
ου γαρ εκρινα του ειδεναι τι εν υμιν ει μη ιησουν χριστον και τουτον εσταυρωμενον
3 J'ai été avec vous dans la faiblesse, dans la crainte et dans un grand tremblement.
και εγω εν ασθενεια και εν φοβω και εν τρομω πολλω εγενομην προς υμας
4 Mon discours et ma prédication n'étaient pas des paroles persuasives de sagesse humaine, mais une démonstration d'Esprit et de puissance,
και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν πειθοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν αποδειξει πνευματος και δυναμεως
5 afin que votre foi ne repose pas sur la sagesse des hommes, mais sur la puissance de Dieu.
ινα η πιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλ εν δυναμει θεου
6 Nous, cependant, nous parlons de sagesse, parmi ceux qui ont atteint la maturité, mais d'une sagesse qui n'est pas celle de ce monde ni celle des chefs de ce monde, qui vont disparaître. (aiōn g165)
σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου των καταργουμενων (aiōn g165)
7 Mais nous parlons de la sagesse de Dieu dans un mystère, de la sagesse cachée, que Dieu a préparée avant les mondes pour notre gloire, (aiōn g165)
αλλα λαλουμεν σοφιαν θεου εν μυστηριω την αποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων (aiōn g165)
8 et qu'aucun des dominateurs de ce monde n'a connue. Car s'ils l'avaient connue, ils n'auraient pas crucifié le Seigneur de gloire. (aiōn g165)
ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρ εγνωσαν ουκ αν τον κυριον της δοξης εσταυρωσαν (aiōn g165)
9 Mais, selon qu'il est écrit, « Des choses que l'œil n'a pas vues, et que l'oreille n'a pas entendues, qui n'est pas entré dans le cœur de l'homme, que Dieu a préparé pour ceux qui l'aiment. »
αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν και ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη α ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον
10 Mais à nous, Dieu les a révélées par l'Esprit. Car l'Esprit sonde toutes choses, même les choses profondes de Dieu.
ημιν δε ο θεος απεκαλυψεν δια του πνευματος αυτου το γαρ πνευμα παντα ερευνα και τα βαθη του θεου
11 Car qui parmi les hommes connaît les choses d'un homme, sinon l'esprit de l'homme qui est en lui? De même, personne ne connaît les choses de Dieu, si ce n'est l'Esprit de Dieu.
τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις οιδεν ει μη το πνευμα του θεου
12 Or, nous n'avons pas reçu l'esprit du monde, mais l'Esprit qui vient de Dieu, afin de connaître les choses qui nous ont été données gratuitement par Dieu.
ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν
13 Nous aussi, nous parlons de ces choses, non pas avec les mots qu'enseigne la sagesse des hommes, mais avec ceux qu'enseigne le Saint-Esprit, en comparant les choses spirituelles avec les choses spirituelles.
α και λαλουμεν ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευματος αγιου πνευματικοις πνευματικα συγκρινοντες
14 Or l'homme naturel ne reçoit pas les choses de l'Esprit de Dieu, car elles sont pour lui une folie; et il ne peut les connaître, parce qu'elles sont discernées spirituellement.
ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται
15 Mais celui qui est spirituel discerne toutes choses, et il ne doit être jugé par personne.
ο δε πνευματικος ανακρινει μεν παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται
16 « Car qui a connu la pensée du Seigneur pour l'instruire? » Mais nous avons la pensée du Christ.
τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν χριστου εχομεν
